طبق گفته معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی روزانه ۵ نفر در حوادث ناشی از کار فوت می‌کنند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از ایران وایر، بخش زیادی از تلفات انسانی ناشی از حوادث کار به ناایمن بودن کارگاه‌ها و رعایت نکردن قوانین ایمنی در کارگاه‌ها و یا دقت نکردن خود کارگران بر می‌گردد. به عنوان مثال در بسیاری از پروژه‌های ساختمان سازی و کارگاهی می‌توان صحنه‌هایی را دید که کارگران در برخی نقاط بسیار بلند ساختمان‌ها بدون هیچ حفاظ امنیتی ایستاده‌اند و مشغول کار هستند.
من هر روز موارد زیادی را می‌بینم که کارگران در حال کار روی انواع پروژه‌های ساخت و ساز بدون آنکه هیچ یک از قوانین حفاظتی و ایمنی را رعایت کنند مشغول هستند، در موارد زیادی حتی لازم نیست نگاهی به آمار‌ها بکنیم، همین شیوه کارکردن بدون رعایت نکات ایمنی خود گواهی می‌دهد که این شغل چقدر می‌تواند خطرناک باشد. در صفحه حوادث روزنامه‌ها و سایت‌ها هم روزی نیست که خبر مرگ یک یا چند کارگر را در گوشه و کنار شهر‌ها و روستا‌ها منتشر نکنند، برخی از بلندی سقوط می‌کنند، برخی را برق می‌گیرد و برخی دیگر در تونل‌ها و چاه‌ها زیر خروار‌ها خاک دفن می‌شوند.
آمارهایی که هر سال وزارت کار و پزشکی قانونی کشور اعلام می‌کنند نشان می‌دهد سالانه به صورت میانگین ۱۴۰۰ تا ۱۹۰۰ نفر در کشور بر اثر حوادث فیزیکی ناشی از کار جان خود را از دست می‌دهند.
طبق گفته فعالان حوزه کارگری عواملی مانند فقدان حداقل آموزش به کارگران، فقدان امکانات ایمنی (لباس مناسب، کلاه، دستکش، کمربند و…) و بهداشتی، ساعت کار طولانی که خستگی مفرط و پایین آمدن تمرکز در حین کار و عدم امنیت شغلی را به دنبال دارد، تنها چند مورد از دلایلی است که مرگ کارگران رقم می‌زند.
سازمان پزشکی قانونی کشور هر سال در آستانه روز کارگر درباره آمار مرگ و می‌رهای ناشی از حوادث مرتبط با کار گزارشی منتشر می‌کند، آخرین آمار از این دست در ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۹۴ منتشر شد. طبق آمار پزشکی قانونی در یک سال گذشته یک هزار و ۸۹۱ نفر در حوادث ناشی از کار جان خود را از دست داده‌اند. البته این رقم در مقایسه با سال قبل از آن (۹۲) که آمار تلفات یک هزار و ۹۹۴ نفر بود، ۲٫ ۵ درصد کاهش پیدا کرده بود.
آمار پزشکی قانونی از مرگ میر کارگران در سال ۱۳۸۳ فوت ۶۹۷ نفر را نشان می‌دهد این رقم در این سال‌ها همیشه روندی افزایشی داشت و در سال ۱۳۹۲ به تعداد یک هزار و ۹۹۴ فوتی رسید. اما در سال ۹۳ روندی کاهشی پیدا کرد و به نسبت سال قبل تعداد فوت شدگان کمتر شد.
بر اساس گزارش پزشکی قانونی، از کل تلفات حوادث کار در سال ۱۳۹۳، یک هزار و ۸۷۸ نفر مرد و ۱۳ نفر زن بودند؛ این در حالی است که در سال ۱۳۹۲ حوادث کار منجر به مرگ یک هزار و ۹۶۷ نفر مرد و ۲۷ زن شده بود.
بر اساس آمار ارائه شده، در حوادث کار سال ۹۳ سقوط از بلندی درصد بیشترین علت مرگ در حوادث کار را به خود اختصاص می‌دهد. پس از آن اصابت جسم سخت و برق‌گرفتگی بیشترین دلایل مرگ در حوادث کار را در برمی گیرند. بر این اساس از کل تلفات حوادث کار سال گذشته ۸۶۲ نفر به دلیل سقوط از بلندی، ۴۱۸ نفر بر اثر برخورد جسم سخت، ۲۸۶ نفر به دلیل برق‌گرفتگی، ۹۸ نفر به دلیل کمبود اکسیژن، ۷۲ نفر بر اثر سوختگی و ۱۵۵ نفر به دلیل سایر موارد جان خود را از دست داده‌اند.
علاوه بر این آمارهایی که وزارت کار در این باره منتشر می‌کند همیشه از بالابودن میزان حوادث کار به خصوص در بخش ساختمان خبر می‌دهد این آمار گویای آن است که حوادث بخش ساختمان نیمی از حوادث کار را در کشور شامل می‌شود.
بر همین اساس نیز از سال ۹۳ وزارت کار اعلام کرده بود طرحی را به منظور افزایش ضریب ایمنی در کارگاه‌ها و محیط‌های کاری به مرحله اجرا خواهد گذاشت که از طریق انجام بازرسی‌های درون کارگاهی، احتمال تلفات و یا آسیب نیروی انسانی را کاهش خواهد داد.
به غیر از تبعات انسانی مرگ و میر کارگران ابعاد اقتصادی این خسارت نیز قابل توجه است، طبق اعلام سازمان بین المللی کار، مرگ هر فرد به غیر از تبعات غم انگیز خانوادگی، به طور مستقیم یک میلیارد تومان به اقتصاد آسیب وارد می‌کند و مرگ هر فرد به معنای از دست دادن ۷ هزار و ۵۰۰ روز کاری است.
سیدحسن هفده تن؛ معاون روابط کار وزارت کار سال گذشته در مصاحبه‌ای درباره مرگ و میر کارگران اعلام کرد: در ژاپن نرخ حوادث ناشی از کار منجر به مرگ در بین یکصد هزار نیروی کار صفر است، این در حالی است که این نرخ در کشورهای دیگری از جمله ایران بالا است.
