بیش از دو هزار بهایی در داخل و خارج از ایران همراه با تعدادی از فعالان حقوق بشری و نیز برخی از فعالان سابق دانشجویی در نامه‌ای به حسن روحانی، رییس‌جمهوری اسلامی، خواستار ایجاد شرایطی برای ادامه تحصیل شهروندان بهایی در ایران شدند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از فردا، امضاءکنندگان این نامه که روز ۲۰ آبان انتشار یافت، با اشاره به اینکه محرومیت شهروندان بهایی از ورود به دانشگاه با عنوان «نقص پرونده» صورت میگیرد، نوشته‌اند که این محرومیت «به علت اعتقاد شخصی مذهبی و از سلسله تضییقات وارد بر جامعه بهایی ایران» صورت می گیرد.
از جمله امضاءکنندگان نامه، مهرانگیز کار، مهناز پراکند، رضا علیجانی، علی اصغر رمضانپور و محمد نوری‌زاد هستند.
در سال‌های اخیر، گزارشگران ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد همراه با اتحادیه اروپا، آمریکا و شماری از نهادهای بین‌المللی حقوق بشری از ادامه تبعیض و نقض حقوق شهروندان بهایی در ایران انتقاد کرده‌اند.
وزارت امور خارجه آمریکا روز ۲۰ مرداد در گزارش سالانه خود درباره آزادی‌های دینی در جهان به نقل از مرکز اسناد حقوق بشر ایران اعلام کرد که ۸۲ بهایی در ایران زندانی هستند.
به گفته جامعه بهاییان اروپا، حدود ۳۰۰ هزار بهایی در ایران زندگی می‌کنند. با این حال، قوانین جمهوری اسلامی ایران آیین بهایی را به عنوان دین به رسمیت نمی‌شناسد.
ممنوعیت از تحصیل در دانشگاه، محرومیت از طیف گسترده‌ای از مشاغل، اخراج از بخش دولتی و ایجاد محدودیت‌های متعدد در بخش خصوصی، از جمله محدودیت‌ها علیه شهروندان بهایی در جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود.
متن این نامه که از سوی بهایی نیوز منتشر گشته است، به شرح زیر می باشد:
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
حجت الاسلام و المسلمین، دکتر روحانی
ما، گروهی ازجوانان ایرانی، مایلیم در کمال احترام توجه آن مقام اجرایی را به بی عدالتی تحصیلی وارده بر خود جلب نماییم و خواستار رسیدگی فوری و اقدام موثر در این زمینه باشیم. گروهی از جوانانی که در نسل های پیشین و تا قبل از سال ٨۳، حتی اجازه ثبت نام در کنکور سراسری را نداشته و نسلی که اکنون پس از سالها تلاش و مطالعه در هنگام اعلام نتایج از سوی سازمان سنجش با درج عنوان واهی و نامانوس “نقص پرونده” از ورود به دانشگاه محروم میشود. محرومیتی صرفا به علت اعتقاد شخصی مذهبی و از سلسله تضییقات وارد بر جامعه بهایی ایران، که البته سابقه تاریخی آن بر شما و همگان مشخص است.
جناب آقای روحانی؛
ذکر تمام محرومیتهای وارده بر بزرگترین اقلیت مذهبی کشور، هدف این نامه نیست، لذا توجه جنابعالی را صرفا به داشتن حق تحصیل به عنوان یکی از حقوق بنیادین شهروندی معطوف میسازیم، حقی که نقض آن در طی این سالها، رویای مشترک ما و شما را برای ساختن ایرانی آباد به چالش کشیده و آیه های آزادی را یک به یک به سخره گرفته است. ممنوعیتی که جوانان بهایی مجرب و دانشآموخته را از ایفای نقش موثر خود در ساخت جامعه، محروم و حتی تلاش برای احقاق آن را مترادف حبس های طولانی مدت ساخته است. در وصف این مصیبت ذکر این نکته بس که جوانان بهایی حتی در زندان نیز از حق ادامه تحصیل محروماند.
جناب آقای روحانی
آیا این اقدامات مغایر با دیدگاه شرع انور اسلام و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیست؟ شرعی که صرفنظر از عقیده، رنگ و قومیت بنا شده و قانونی که به تساوی و برخورداری از حق آموزش و پرورش بدون توجه به هر نوع وابستگی قومی، زبانی و مذهبی اشاره دارد. حقوقی که در میثاق نامه های حقوق بشر و اعلامیه های جهانی تصویب شده است، لذا علی رغم چنین موازین الهی و قانونی، برای ما و شاید نسلهای آینده فهم این نکته آسان نباشد که چرا در عصری که برخورداری از حقوق شهروندی مورد ستایش است، چنین اقداماتی صورت میگیرد؟
جنای آقای روحانی؛
ما گروهی از جوانان ایرانی بهایی، علیرغم این مشکلات اساسی و تلاش های مستمر عدهای برای غیر خودی شمردن بهائیان، همچنان عزم خود را برای خدمت به این آب و خاک جزم نمودهایم و تلاش مینمائیم تا نظر خود را ورای این مشکلات، معطوف بر سازندگی، تقویت و بهبود تار و پود زادگاه خود سازیم و امیدواریم شما نیز به سخنان والای خود در راه احقاق حقوق دانشجویان و بسط مبانی عدالت حقیقی در جامعه، جامه عمل بپوشانید.
رونوشت: خانم الهام امین زاده، دستیار رئیس جمهور در امور حقوق شهروندی
