همسر کامران قادری: “وضعیت کامران در زندان مساعد نیست؛ نمی‌تواند درست راه برود”

وضعیت جسمانی کامران قادری، شهروند ایرانی– اتریشی که به اتهام جاسوسی برای آمریکا به ده سال زندان محکوم شده، وخیم است.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، کامران قادری، شهروند ایرانی– اتریشی محبوس در زندان اوین که از دیسک کمر رنج می برد، توموری هم در پای چپ خود دارد و توان راه رفتن از وی سلب شده است.

این شهروند ایرانی اتریشی که در حوزه فروش و پشتیبانی پروژه‌های آتی تی (فناوری اطلاعات)‌ فعالیت می‌کرده، پانزده ماه پیش، در پی سفر به ایران بازداشت شده است.

آقای قادری که ۵۳ ساله است، آن‌طور که در مهر ماه ۹۵ اعلام شد، در پرونده‌ای با سایر افراد دو تابعیتی زندانی، با اتهام جاسوسی برای آمریکا به تحمل ده سال زندان محکوم شده است. به گفته همسر کامران قادری، او یکی از حدود دویست نفر از فعالان اقتصادی بود که در سفر رییس جمهوری پیشین اتریش به تهران رفته بود.

متن مصاحبه اخیر هاریکا قادری، همسر کامران قادری، با رادیو فردا در پی می آید:

چه خبر تازه‌ای از همسرتان کامران قادری دارید؟

آنچه که من می‌دانم این است که وکیل به دیوان عالی کشور مراجعه کرده و منتظر پاسخ آنهاست. اما همچنان می‌دانم که وضعیت جسمانی او اصلاً مناسب نیست. او درد زیادی در پاهایش دارد و می‌گوید نه می‌تواند درست راه برود، نه بنشیند و نه بلند شود. در نتیجه برای هر حرکت درد دارد

چه خبر تازه‌ای از همسرتان کامران قادری دارید؟

آنچه که من می‌دانم این است که وکیل به دیوان عالی کشور مراجعه کرده و منتظر پاسخ آنهاست. اما همچنان می‌دانم که وضعیت جسمانی او اصلاً مناسب نیست. او درد زیادی در پاهایش دارد و می‌گوید نه می‌تواند درست راه برود، نه بنشیند و نه بلند شود. در نتیجه برای هر حرکت درد دارد.

آیا پزشک او را معاینه کرده است؟

بله. چند هفته پیش‌ام آر آی انجام دادند، و دیدند که او یک تومور در پای چپش دارد و مشکل دیسک هم دارد. دکتر می‌گوید برای دیسک باید عمل شود. من نتایج ام آر آی کامران از گذشته در اتریش هم داشتم، و برای برادرش در ایران فرستادم تا دکتر مقایسه کند. دکتر گفته است که تومور او مشکل ساز نیست و دردهایش مربوط به دیسک است و باید عمل شود.

آیا بیرون از زندان مورد معاینه قرارگرفته؟

بله برای چند ساعت برای معاینه او را به بیمارستان بردند و فوری دوباره او را به زندان بازگرداندند.

آیا مسئولان با عمل همسرتان بیرون از زندان موافقت کردند؟
من هنوز نمی‌دانم. کامران با عمل موافقت نکرده است. او می‌گوید که او هنوز در بند ۲۰۹ زندان است و می‌خواهد به بند عمومی منتقل شود که بعد عمل شود. من اینجا از دکتر پرسیدم. آنها می گویند بعد از چنین عملی حدوداً دو ماه دوران نقاهت طول می‌کشد، برای همین من هم نگرانم که اگر عمل شود و دو سه روز بعد به زندان برگردانده شود،‌ خیلی بد خواهد بود.

آیا شما با همسرتان صحبت می‌کنید؟
نه، او فقط می‌تواند با مادرش در ایران تماس بگیرد. تا امروز تنها ما دو بار تلفنی صحبت کردیم. در این پانزده ماه که او زندانی بوده، یکبار در ماه دوم و یکبار در ماه هفتم ما با هم حرف زدیم. بار اول شش دقیقه و بار دوم تنها سه دقیقه فرصت حرف زدن داشتیم.

شما گفتید پرونده به دیوان عالی کشور رفته است. آیا شما و وکیل آقای قادری امیدی دارید که تغییری در حکم ده سال زندان ایجاد شود؟

وکیلش نمی‌داند اما من امیدوارم که تغییری ایجاد شود. دلیل آن هم این است که آنچه آنها در دادگاه علیه کامران داشتند، اعترافی است که پس از سه ماه شکنجه امضا کرده است. و ما امیدوارم در بررسی این پرونده آنها ببینند که هیچ مدرکی علیه او وجود ندارد و او فوراً آزاد شود.

آیا می دانید او چه اعترافی کرده است؟

که برای اتریش و آمریکا کار می‌کرده است.

همسر شما تابعیت دوگانه ایران و اتریش را دارد. مقام‌های اتریشی چه می‌گویند؟

من با مقام‌های اتریش از ده ماه در ارتباط هستم. آنها همواره می‌گویند که روی این پرونده کار می‌کنند، اما اینکه چه می‌کنند، نمی‌دانم.

خانم قادری، شما سه فرزند دارید، آیا آنها از وضعیت پدرشان اطلاع دارند؟

آنها خیلی نگران هستند. کوچک‌ترین فرزند ما ۴ سال دارد که من به او گفته‌ام که پدرش برای کار رفته است. و دائم می‌پرسد که پدرش کی برمی گردد. و دو فرزند دیگرمان که ۱۴ ساله و ۱۱ ساله هستند، را هر دو هفته یک‌بار پیش روانشناس می‌برم. آنها می‌دانند که پدرشان در زندان است و بسیار نگران هستند. من خودم رسماً اعتصاب غذا نکردم، اما اصلاً نمی‌توانم غذا بخورم. قبلاً ۶۰ کیلو بودم و الان ۴۹ کیلو شدم. تمام مدت به این فکر می‌کنم که همسرم در اوین چه می‌کند، به بی‌گناه بودن او فکر می‌کنم. تمام مدت نگرانم.

آیا به رفتن به ایران و دیدن همسرتان فکر می‌کنید؟

راستش نه. چون من یک‌بار حدود یک سال پیش رفتم و آنها از من استفاده کردند. فکر کنم عکسی از من به کامران نشان دادند و گفتند اگر اعترافش را امضا کند، آزاد خواهد شد و به او بلیط برگشت به اتریش می‌دهند.

آنها به برادر کامران گفته بودند که اگر من به ایران بروم، می‌توانم کامران را ببینم. من رفتم، سه ساعت با من حرف زدند و از من سؤال کردند. بعد هم گفتند من نمی‌توانم او را ببینم. به کامران گفتند برایش بلیط گرفتند، از کارت من استفاده کردند، امضا را گرفتند و آزادش هم نکردند. و این تنها مدرکیست که از او داشتند تا در دادگاه علیه کامران استفاده کنند. حال اگر الان بگویند می‌توانم او را ببینم دیگر نمی‌توانم اعتماد کنم. من باید اینجا بمانم و از بچه‌هایمان مواظبت کنم و از همین جا هر آنچه ممکن است برای آزادی‌اش انجام دهم.