سازمان عفو بین الملل امروز با انتشار بیانیه ای خواستار رفع ممنوع الخروجی دکتر محمد ملکی، فعال حقوق بشر، شد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، متن کامل این بیانیه در پی می آید:
«دکتر محمد ملکی، مدافع حقوق بشر سالخورده ۸۴ ساله، از ترک ایران برای دیدار با فرزندانش در هلند و کانادا محروم شده است. مقامات او را به تلافی اقدامات صلح آمیز حقوق بشری اش از سال ۱۳۹۰ ممنوع الخروج کرده اند. او مشکلات جدی پزشکی دارد و میخواهد به خانواده اش بپیوندد.
دکتر محمد ملکی مدافع برجسته حقوق بشر از ۱۹ شهریور ۱۳۹۰ توسط مقامات ایران ممنوع الخروج شده است. او که سابقه بیماری قلبی، دیابت و سرطان پروستات دارد، بارها برای لغو حکم ممنوع الخروجی اش تلاش کرده تا بتواند فرزندانش را در کانادا و هلند، شاید، برای آخرین بار ببیند و نگران است که به زودی برای سفر کردن بیش از حد بیمار شود. پسر او در هلند نمیتواند به ایران سفر کند زیرا با خطر جدی دستگیری و بازداشت خودسرانه به خاطر عقاید سیاسی اش رو به رو خواهد شد.
دکتر محمد ملکی در اقدامی تلافی جویانه به خاطر فعالیتهای مسالمت آمیز حقوق بشری اش، از جمله نوشتن یک نامه به گزارشگر ویژه ی سازمان ملل در خصوص وضعیت حقوق بشر ایران در شهریور ۱۳۹۰، ممنوع الخروج شد. او در این نامه برخی از شکنجه هایی که در دوره های مختلف زندان در بین سالهای ۱۳۶۰و ۱۳۸۸ تحمل کرده بود را توصیف کرد.
پیرو پیگیری های متعدد از دفتر دادستانی مستقر در زندان اوین، به او از طریق یک برگه دست نوشته اعلام شد که رفع ممنوع الخروجی در تاریخ ۳ دی ۱۳۹۲ صادر گردیده است.
او متعاقبا برای تمدید گذرنامه اش اقدام کرد تا از پسرش در هلند دیدار کند اما اداره ی گذرنامه از صدور گذرنامه خودداری کرد. پس از ماه ها رفت و آمد بین ادارات مختلف، دفتر دادستانی در اسفند ۱۳۹۴ اعلام کرد که از بالا با صدور گذرنامه موافقت نشده است. او بعدتر فهمید که این مقام “بالا” در واقع سپاه پاسداران بوده است.
دکتر محمد ملکی در نامه ی سرگشاده دیگری به گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران در اردیبهشت ۱۳۹۴ نوشت نه دزدی کرده ام و نه اختلاس و نه هیچ عمل مجرمانه دیگری. من تنها به جرم دگراندیشی و انتقاد صریح از حاکمان جمهوری اسلامی و فعالیتهای حقوق بشری از این حق خود و بسیاری دیگر از حقوق مدنی ام محروم شده ام […] میخواهم بعد از حدود ۷ سال فرزندم را ببینم […] این حق بدیهی و آرزوی قلبی هر پدری است.
در تیرماه ۱۳۹۴ در اعتراض به ممنوعیت خروجش از کشور در مقابل یکی از ساختمانهای وابسته به حکومت شروع به تحصن هفتگی کرد و این اعتراض را تا آذر ماه همان سال ادامه داد و بعد از آن به علت بیماری نتوانست تحصن اش را ادامه دهد.
دکتر محمد ملکی یکی از بنیان گذاران کمپین گام به گام برای لغو مجازات اعدام “لگام ” است.
او اغلب در تجمعات همبستگی با قربانیان نقض حقوق بشر شرکت میکند و با مدافعین حقوق بشر و همچنین خانوادههای زندانیان سیاسی در ارتباط است.
عفو بین الملل از همگان می خواهد نامه ای به زبان فارسی، انگلیسی یا هر زبان دیگری که میدانید، بنویسید و از مقامات بخواهید؛
حکم ممنوع الخروجی محمد ملکی را فورا و بدون قید شرط لغو کنند چرا که او صرفا به خاطر فعالیت های صلحآمیز با استفاده از حق آزادی بیان و حق
آزادی اجتماع و گردهمایی مورد اقدامات تنبیهی قرار گرفته است؛
به حق افراد در خصوص داشتن آزادی برای ترک کشور خود احترام بگذارند. این حق در مادهی ۱۲ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی که ایران هم عضو آن است، تضمین شده است؛
فعالیت به حق مدافعین حقوق بشر را به رسمیت شناخته و به جرم انگاری فعایتهای مسالمت آمیزی که در جهت ترویج و دفاع از حقوق بشر انجام می شوند، از جمله جرم انگاری ارتباط با مکانیسمهای حقوق بشر سازمان ملل، پایان دهند.»