بعد از گذشت دو سال بی‌تفاوتی مسئولین نظام نسبت به اسارت صیادان ایرانی به‌دست دزدان دریایی، خانواده‌های این صیادان در پی امرارمعاش روی به تکدی گری آورده‌اند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از قانون، دزدی دریایی، امنیت بین‌المللی را به خطر می‌اندازد هر دولتی می‌تواند کشتی دزدان دریایی را در دریای آزاد توقیف کند. خانواده‌های ماهیگیران ربوده شده، نامه‌ای به رییس‌جمهوری نوشتند پدر دو تن از صیادان فوت شده برای امرار معاش، تکدی‌گری می‌کند.
ماجرا از آنجا شروع شد که دریکی از روزهای بهمن سال ۱۳۹۳ یک فروند کشتی ماهیگیری با تعدادی از ماهیگیران اهل چابهار و ایرانشهر برای صید، راهی آب‌های سومالی شدند. چند ماه بعد یعنی ۶ فروردین ۱۳۹۴ یکی از مقامات دفتر مبارزه با جرم و مواد مخدر سازمان ملل از ربوده شدن این کشتی توسط دزدان دریایی خبر داد. خانواده صیادان تعداد سرنشینان کشتی را ۲۱ نفر و سخنگوی وزارت امور خارجه این تعداد را ۳۷ تن اعلام می‌کند. شاید این ارقام چندان نیز مهم نباشند چراکه حال پس از گذشت دو سال از این اتفاق، همچنان هشت نفر از صیادانمان در شرایطی خطرناک اسیر دست دزدان بوده و خانواده‌هایشان در رنج و نگرانی به سر می‌برند.
پروین صباحی، همسریکی ازصیادانی که همچنان دردست دزدان دریایی اسیراست گفت: زندگی سخت است؛ آن نیز در این شرایط که همه چیز گران است. من به خانه همه سر نزده‌ام اما همه مردانی که گرفتار شده‌اند، نان‌آور خانه بودند. هر خانواده نیز پنج یا شش بچه دارد، کمی بیشتر یا کمتر. وقتی در این شرایط نان‌آور خانه‌ات را از دست بدهی اوضاع سخت‌تر می‌شود.
وی اضافه می‌کند: «همسر ۴۲ ساله همچنان در دست دزدان است و من معاش سه دخترم را که به ترتیب ۱۸، ۱۶ و ۱۲ سال سن دارند با خیاطی تأمین می‌کنم».پ
خانواده این صیادان ضمن اشاره به وضعیت بد معیشتی خودشان، ازاقدام به تکدی‌گری پدری خبر می‌دهند که دو تن از افراد خانواده‌اش در این ماجرا جان خود را از دست داده‌اند و برای تامین معاش خانواده به این کار روی آورده است.
