گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی، پس از ۵۰ روز اعتصاب غذا در وضعیت بحرانی قرار دارد با این حال مسئولین تا کنون اقدامی برای رسیدگی به خواسته وی نکردهاند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، گلرخ ایرایی که از ۱۴ بهمن در اعتصاب غذا به سر میبرد، طی این مدت دچار بیهوشی های مکرر، ۲۰ کیلوگرم کاهش وزن، نارسایی کلیه و ورم شدید پا گشته است.
از سویی دیگر تعدادی از زندانیان قرچک نیز او را مورد تهدید جانی قرار داده اند.
شایان ذکر است که پزشکان ضمن هشدار در خصوص خطر ایست قلبی گلرخ ایرایی تأکید کردهاند که این زندانی سیاسی میبایست فورا تحت مراقبت قرار گیرد و وضعیتاش پیگیری شود با این حال مسولان زندان همچنان از رسیدگی به درخواست خانم ایرایی خودداری می کنند.
گلرخ ایرایی در این مدت شش روز در اعتصاب خشک به سر برد و چند بار دچار تشنج شد.
این زندانی سیاسی در اعتراض به انتقال غیرقانونی اش به قرچک دست به اعتصاب غذا زده و اعلام کرده است که تا زمان بازگشت به اوین دست از اعتصاب نمیکشد.
گلرخ ایرایی به همراه آتنا دائمی چهارم بهمن ماه برای بازجویی به بند دو-الف سپاه اوین منتقل و به دلیل خودداری از پاسخگویی به بازجویی همراه ضرب و شتم به قرچک ورامین تبعید شدند.
گفته میشود که در بند دو–الف پنج مرد با اسلحه آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادهاند.
برای این دو زندانی سیاسی اخیرا در زندان پرونده جدیدی مفتوح شده است و در تاریخ ۲۷ دیماه برای چهارمین بار به دادسرا احضار شده بودند.
گلرخ ایرایی، متولد ۱۳۵۹ نخستین بار در تاریخ ۱۵ شهریورماه به همراه آرش صادقی، همسرش بازداشت و به دو اتهام توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام محکوم به شش سال حبس شده است. طبق گفته آرش صادقی، در روز دادگاه گلرخ ایرایی در بیمارستان بستری بوده و مدارک پزشکی او را وکیلش، خانم زهرا مینویی، به دادگاه تحویل میدهد اما قاضی صلواتی بدون توجه به عدم حضور او و شنیدن دفاعیاتش حکم شش سال حبس را برای او غیابی صادر کرد و دادگاه تجدیدنظر هم این حکم را عیناً تائید کرد.
این فعال حقوق بشر در سوم آبان ماه ۹۵ بدون دریافت احضاریه کتبی از سوی نیروهای امنیتی سپاه دستگیر و به زندان اوین منتقل شد.
پیشتر خانم ایرایی خواستار بازبینی حکم خود و همسرش شده بود، در خصوص اتهامات خود که مبنای صدور شش سال حکم زندان بوده است گفت: «وقتی برای تفتیش به خانه ما رفتند یکسری سررسید حاوی دستنوشتههای من بود که از خانه ما بردند. یکسری داستان و شعر بود که هیچ کجا انتشار نداده بودم نه در فضای مجازی و نه در هیچ محفلی خواندهنشده بود. برمبنای این دستنوشتهها و همچنین یکسری از پستهای فیسبوکیام که در حمایت از شاهین نجفی بوده به من اتهام توهین به مقدسات زدند و ۵ سال حکم دادند. یک سال هم بابت تبلیغ علیه نظام که به ارتباط با خانوادههای کشتهشدگان و خانوادههای زندانیان استناد کردند. حتی تماسهای تلفنی هم برایشان خیلی مهم بود. یکسری عکس و ویدئو از خودم داشتم از تجمعات ۸۸ که هیچ کجا منتشرنشده بود و من حتی در فیسبوک خودم هم نگذاشته بودم اما استناد کردند به مجموع اینها و به من اتهام تبلیغ علیه نظام و حکم یک سال دادند. در دادگاه تجدیدنظر، آقای رئیسیان، وکیل ما از سایت رسمی آقای خامنهای استفتای ایشان را پرینت گرفته بودند و ارائه دادند که آقای خامنهای گفته بوده اگر اهانتی به مقدسات در فضای شخصی و در خفا اتفاق بیفتد و عمومی نباشد به حالت مجرمیت نمیتواند دربیاید و ازلحاظ قانونی اهانت تلقی نمیشود. اما باوجوداینکه وکیل من برگه را روی پرونده من گذاشتند اما بازهم اشد مجازات را برای اهانت به مقدسات به من دادند و حکم عیناً در دادگاه تجدیدنظر تائید شد.»