سهیلا حجاب، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه، طی نامه‌ای که از داخل زندان منتشر کرده است، به شرح ستم‌هایی که در زندان بر وی رفته پرداخته است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، سهیلا حجاب در قسمتی از این نامه عنوان کرده است که «آنطور که با من در زندان ها رفتار می‌کنند، در جنگ ایران و عراق با اسرای ایرانی برخورد نشد». این زندانی سیاسی همچنین در قسمت دیگری از نامه خود اضافه کرده است «فریاد دادخواهی بر می‌آورم که مدام شکنجه جسمی و روحی می‌شوم، مدام پرونده‌سازی برایم در جریان است، مدام از این زندان به زندانی دیگر، از بازداشتگاهی به بازداشتگاهی دیگر و از این انفرادی به انفرادی دیگر جابجا می شوم؛ مورد اهانت و ضرب و شتم قرار می‌گیرم و تهدید به پرونده‌سازی می‌شوم»
متن کامل نامه سهیلا حجاب را می‌توانید در ادامه بخوانید:
«مدعیان دین و دیانت، در این روزها و شب‌ها قرآن بر سر می‌گیرند و طلب عفو و بخشش به درگاه خدا می‌کنند، از کدام بخشش سخن می‌گویید؟ وقتی ظالمانه‌ترین رفتارها را در حق فرزندان این سرزمین روا می‌دارید! من یکی از آنان هستم؛ فرزند کوچک ملت بزرگ ایران که هرگز شما را نخواهد بخشید.
آقای رئیسی! سخنان شما و بسیاری از مسئولین را در رسانه ملی شنیدم، به راستی با چه اعتماد به نفسی چشم در چشم مردم از بخشش صحبت می کنید؟ من و بسیار کسان دیگر را بارها و بارها در زمان‌های مختلف و به‌خاطر جرم مرتکب نشده در شعبات مختلف محاکمه کردید، در جوانی زندان‌های سراسر کشور را زندان گردی می‌کنم، بازداشتگاه‌ها و انفرادی‌های مختلف و طولانی.
از بس توسط عوامل شما در زمان‌های مختلف به دلایل واهی مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌ام که دیگر جانی در تنم نمانده، مرا به زندان‌هایی می‌فرستید که کوچک‌‌ترین احترامی را برای حقوق یک زندانی سیاسی قائل نیستند.
من از تمام فعالان حقوق بشر در جای جای دنیا فریاد دادخواهی بر می‌آورم که جای ضرب و شتم، کبودی‌های قسمت‌های مختلف در بدنم درد می‌کند، جای موهای کنده شده از سرم نه یک بار بلکه بارها روی آسفالت خیابان این بار از طبقه دوم زندان و کشیده شدنم از روی بیست پله و حیات و انفرادی؛ در حالی‌که در اعتصاب غذا بودم و روزها و هفته‌ها بدنم در ضعف بسیار قرار داشت؛ هنوز خون زیر پوستم به‌خاطر فشار زیاد دستبند و پابند ذوق ذوق می‌کند، از اسپری فلفل گرفته تا گاز اشک آور.
فریاد دادخواهی بر می‌آورم که مدام شکنجه جسمی و روحی می‌شوم، مدام پرونده‌سازی برایم در جریان است، مدام از این زندان به زندانی دیگر، از بازداشتگاهی به بازداشتگاهی دیگر و از این انفرادی به انفرادی دیگر جابجا می‌شوم؛ مورد اهانت و ضرب و شتم قرار می‌گیرم و تهدید به پرونده‌سازی می‌شوم.
یک هفته تلفن بند زنان زندان را بخاطر عدم انعکاس وضعیت جسمی من به بیرون قطع کردید و بعد برای شکستن اعتصاب غذای من به خشونت، ضرب و شتم و هتک حرمت، انتقال به سلول انفرادی، ممانعت از ملاقات و تماس با خانواده، احضار به دادگاه و تهدید به پرونده‌سازی متوسل شدید.
همان علی که برایش شب زنده داری میکنید حاکمان را به رعایت عدالت دعوت می‌کرد، همان حسینی که در این شب‌ها واسطه‌اش میکنید که خداوند از گناهانتان بگذرد، می‌گوید «دین اگر ندارید لااقل آزاد مرد باشید.»
آنطور که با من در زندان‌ها رفتار می‌کنند، در جنگ ایران و عراق با اسرای ایرانی برخورد نشد، فریاد دادخواهی برمی‌آورم؛ از آنهایی که برای انسانیت می‌جنگند نه برای من سهیلا حجاب.
سهیلا حجاب / اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ / بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه.»
گفتنی است سهیلا حجاب که دوران ۱۸ سال محکومیت خود را سپری می‌کند، تاکنون چندین بار به زندان‌های مختلف تبعید شده است. همچنین این زندانی سیاسی به‌دلیل عدم رعایت اصل تفکیک جرائم بارها توسط زندانیان و حتی کادر زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
