یکی از شیوههای رایج آزار و اذیت و شکنجه زندانیان شیوه لخت کردن آنها برای تحقیر و به اصطلاح خرد کردن زندانیان است. روشی توهین آمیز که با توجیه بازرسی زندانی صورت می گیرد. اگر چه این روش در اکثر زندانهای ایران انجام میشود اما از روشهای رایج در زندان رجاییشهر محسوب می شود به خصوص زمانی که زندانی از مرخصی به زندان باز میگردد و این روش برای آزار و اذیت هر چه بیشتر زندانیان سیاسی از پیشترها بوده و همچنان ادامه دارد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران و به نقل از بام، در زندان رجاییشهر در همان بدو ورود فرد به زندان اولین گام و اقدامی که زندانبانان در برابر زندانیان سیاسی انجام میدهند هتک حرمت و توهین به شخصیت آنان است و حتی اگر فرد مورد نظر به دلیل ارتکاب جرم در زندان محبوس است باز هم اینگونه هتک حرمت و رفتار توهین آمیز نقض قوانین محسوب می شود. اگر زندانی از این عمل ممانعت کند با برخورد تند و ضرب و شتم زندانبانان و سربازان زندان مواجه می شود و در نهایت هم گزارشی برای زندانی رد میکنند مبنی بر عنوان اتهامی که اکثرا ایجاد اغتشاش در زندان قید میشود.
زندانبانان کاری میکنند که زندانی بر خلاف میل خودش و به ناچار به دلیل اینکه باید مدت محکومیت خود را در آن زندان سپری کند به این عمل مبادرت ورزد و در صورت مقاومت زندانی با تهدیدات و سفارشات روسای زندان به گونهای فرد را مورد آزار و اذیت قرار میدهند که حتی جرات دفاع از حق خود را هم نداشته باشد و مجددا با لخت کردن وی در قرنطینه زندان به اجبار و با زور به زندانی داروهای مسهل می خورانند و اگر این بار هم زندانی امتناع ورزد مورد ضرب و شتم مسئولین قرنطینه قرار میگیرد.
تمامی رفتارهای توهین آمیز زندانبانان به بهانه بازرسی دقیق زندانی برای جلوگیری از ورود مواد مخدر صورت میگیرد که البته زندانیان با بازرسیها مشکلی ندارند اما این بازرسیها باید با دستگاههای اسکن پی اکس ری انجام شود نه با روشهای توهین آمیز و لخت کردن زندانیان که البته هدف دیگر آنها خرد کردن شخصیت زندانیان سیاسی و توهین به آنها است.
این موضوع یکی از مواردی است که تمامی زندانیان نسبت به آن معترض بودهاند اما این روشها همچنان در زندانها صورت میگیرد و روز به روز سخت گیریها در مورد موارد این چنینی افزایش مییابد.
رفتاری که نه تنها در خور یک زندانی سیاسی نیست بلکه در خور و شایسته هیچ آدمی نمیباشد. چه شخص مذکور زندانی سیاسی باشد چه از جرایم عادی اما در ایران نه تنها نقض قوانین حقوق بشر به شدت به چشم میخورد بلکه نقض قوانین مصوب زندانها نیز وجود دارد.