امروز دوشنبه ۲۳آذرماه ۱۳۹۴ دو تن از مأموران آگاهی به همراه رئیس بازرسی زندان رجایی‌شهر کرج(گوهردشت) و دو تن از پاسدار بندها در سالن ۱۲ سلول ۳ محل مرگ مشکوک شاهرخ زمانی کارگر زندانی که چندی پیش پس از تهدیدهای مکرر از طرف نیروهای خودسر سازمان زندان‌ها و نیروهای امنیتی به طرز مشکوکی جان سپرده بود، حاضر شدند و سوال‌هایی را از زندانیان سیاسی و عقیدتی موجود در آن سالن مطرح کردند، زندانیان هم مواردی را مطرح کردند که بسیار قابل توجه بود.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از بام، یکی از زندانیان گفت فرض کنیم یک زندانی را به اینجا منتقل کنند که کاملا سالم است و نه شکنجه شده، نه در انفرادی بوده، و نه پرونده‌های مختلفی به او تحمیل کرده‌اند و این زندان با اینکه تنها زندان کشور است که از استاندارد ساخت زندان از لحاظ ساختمانی انجام گردیده ولی می‌بینیم که تمام پنجره‌های اینجا نیمی آجر چین شده و یک طرف ورق آهنی و بالای آن را توری آهنی زده‌اند که هیچ روزنه‌ای به سلول وجود ندارد و هوای اینجا در زمستان سرد و در تابستان گرم بوده و هیچ تهویه‌ای در سلول وجود ندارد که این موضوع اثرات تخریبی زیادی را به زندانی تحمیل می کند. وجود دستگاه های پارازیت خود گواه دیگر است. شکنجه‌های سفید که پس از مکاتبات فراوان اما همچنان روی بام هواخوری زندان وجود دارند. نبود امکانات اولیه بهداشتی و درمانی خود یک معضل اساسی است و پرونده سازی‌ها و …
دیگر زندانی به آنها گفت ۳روز قبل از مرگ شاهرخ زمانی بالا رفت یعنی زیر ۸ و به افسرنگهبانی اعلام کرد که سینه من درد دارد و قلب من نا آرام است ولی بهداری زندان به جای اعزام ایشان به بیمارستان‌های تخصصی به ایشان اعلام کرده بود که در حال حاضر پزشک نداریم برو دو یا سه روز دیگر پزشک خواهد آمد که درست پس از سه روز مرگ وی گواه این موضوع است که مسئولین زندان، مسئولین بهداری در این ارتباط سهل انگاری کرده و جلوی درمان یک زندانی را گرفته‌اند.
زندانی دیگری گفت البته شاهرخ زمانی گفته بود و اعلام کرده بود و شهادت او روی سایت‌ها موجود است که از طرف اشخاص مورد تهدید جانی قرار گرفته بود. نکته قابل توجه در این تحقیقات این است که مأمورین حتی موضوعات مطرح شده از طرف زندانیان را نت برداری نمی‌کردند، و دوم بعد از اینکه این موضوعات مطرح شده بسیار خونسرد گفتند البته امکان مرگ برای هر زندانی احتمال دارد اتفاق بیفتد!!
لازم به یادآوری است که پس از مرگ شاهرخ زمانی تعدادی از هم بندیان این زندانی کارگر از چندی پیش اعلام کرده و درخواست داده بودند که کمیته‌ای حقیقت یاب به سرپرستی نماینده‌ای از سازمان ملل آمده و در خصوص مرگ‌های مشکوک شاهرخ زمانی، افشین اصانلو، مهدی دگمه چی، منصور رادپور، عبدالرضا رجبی، اکبر محمدی، حسن ناهید، امیرحسین حشمت‌ساران، مهدی زالیه و … انجام گیرد و موضوع دوم آنکه شاهرخ زمانی قبل از این اتفاق ناگوار نامه‌ای منتشر کرده و در آن نامه صراحتا اعلام کرده بود که قرار است نیروهای امنیتی به جان ایشان سوءقصدی انجام دهند. موضوع شکنجه سفید و مرگ دلخراش زندانیان در کمال ناباوری همچنان ادامه دارد، چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ نیروهای امنیتی؟ سازمان زندان‌ها ؟ قوه قضائیه؟ جان زندانیان سیاسی در دست چه کسانی است؟
