مدیرکل آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان با بیان اینکه آمار بیسوادان این استان از میانگین کشوری بالاتر است، اظهار کرد: ۹۲ هزار بازمانده تحصیل در استان در برنامه پنجم توسعه شناسایی شده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از تفتان ما ،علیرضا نخعی گفت: غیبت و ترک تحصیل دانش آموزان ابتدایی بویژه دانش آموزان دختر زنگ خطری برای جامعه است، افزود: اگر بازماندن از تحصیل به دلیل مشکلات مالی افراد باشد با کمکهای آموزش و پرورش اجازه نخواهیم داد مشکل مالی مانع ادامه تحصیل دانش آموزان باشد.
ایشان ریشه بسیاری از آسیبهای اجتماعی را در کودکان بازمانده از تحصیل دانست و گفت: این دسته از کودکان به دلیل عدم ورود به مدرسه و نیاموختن بسیاری از آموزه های زندگی، زمینه آسیب پذیری بیشتری دارند.
نخعی اظهار کرد: افراد بیسواد به خصوص در سنین بالا در برابر مسائل مختلف جبهه گرفته و در تغییر روشهای زندگی یا بهبود شرایط اجتماعی مقاومت میکنند.
همچنین بیشتر کودکانی که اولیای آنها مانع از ورودشان به مدرسه شدند مربوط به دانش آموزان دخترپایه ششم در روستاهاست که به دلیل به سن بلوغ رسیدن و مختلط بودن کلاسهای درس اولیای آنها اجازه ادامه تحصیل را به آنها نمیدهند.
تحصیل و سوادآموزی به خودی خود تنها بخشی از مسئلهای است که بازماندگان از تحصیل از آن محروم می شوند. واقعیت این است که سواد در سطوح مختلف آن (از خواندن و نوشتن ابتدایی تا تحصیلات دانشگاهی) در زندگی روزمره افراد، شغل، آگاهی نسبت به شرایط، بزه کاری، زندگی خانوادگی، شیوه سبک زندگی و سرمایه فرهنگی و اجتماعی شان آنقدر مؤثر است که ریشه کنی بیسوادی گاهی مستقیماً منجر به کاهش مرگ و میر، کاهش بیماری، کاهش بزهکاری و کاهش خشونت های خانوادگی و اجتماعی میشود.
افرادی که بر اساس سن باید در مدارس آموزش ببینند اما به هرعلتی در مدرسه نام نویسی نکنند بازمانده از تحصیل محسوب می شوند.
منظور از کودک بازمانده از تحصیل، آن گروه سنى از جمعیت است که در سنین مدرسه؛ یعنى بین شش تا ۱۸سال قرار دارند، ولی در ماه هاى تحصیلى و در چرخه آموزشى کشور حضور ندارند؛ یعنى در زمان ساعات کار مدارس، خارج از مدارس هستند و به هر دلیلى؛ یا اساساً وارد چرخه آموزش نشدهاند یا بعد از مدت کوتاهى از آن خارج شدهاند.
مسئله مهمی که در رابطه با این کودکان وجود دارد، این است که در مورد تعداد این کودکان آمار مشخصى وجود ندارد؛ یعنى مانند بسیارى از نقطه ضعفهاى آمار و اطلاعات در ایران، درخصوص این گروه هم آمار متمرکزى وجود ندارد. فقط بنا بر آنچه در سرشمارى سال ۸۵ آمده، بخش قابل توجهى از این کودکان وارد بازار کار شدهاند. در سرشمارى سال ۸۵ جمعیت ۹ تا ۱۴ سال و ۱۴ تا ۱۸ سال، به عنوان جمعیت فعال مشخص شده اند که بخش قابل توجهى از جمعیت کودکان بازمانده از تحصیل را تشکیل میدهند.
