کارگران در شرف بازنشستگی صنایع فولاد اهواز برای پرداخت نشدن مبلغ ۴% سختی کار از طرف پیمانکاران مربوطه طی سال‌های قبل و با مشکل برخوردن کردن سوابق بیمه‌ای، شکایتی را علیه کارفرمای اصلی صنایع فولاد تنظیم و به سازمان تأمین اجتماعی ارائه کرده و پیگیر مطالبات قانونی خود شدند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، اما از آنجایی که امکان مقصر بودن کارفرمای اصلی صنایع فولاد در بازپرداخت دیون کارگران به علت تعهدات قانونی‌اش در این شکایت می‌بود، حراست در دفاع از مدیریت صنایع فولاد مداخله و به‌منظور جلوگیری از پرداخت خسارت احتمالی صاحبان شرکت به کارگران، آنان را با تهدید و فشار، مجبور کرد که شکایت خود را پس بگیرند.
حراست صنایع فولاد از این کارگران خواست که شکوائیه خود نزد تأمین اجتماعی را پس گرفته ودرغیر این صورت مبادرت به اخراج این کارگران خواهد کرد. کارگران به خاطر اخراج نشدن، شکوائیه خود را پس گرفتند و آشکارا از این حق قانونی و پایمال‌شده خود عقب‌نشینی کردند تا مبادا شغل کنونی خود را با اخراج از دست بدهند.
این ظلم آشکار و زیر پانهادن بدیهی‌ترین و قانونی‌ترین خواسته کارگران با توجه به حربه کثیف «ترس از اخراج» در شرایط فلاکت‌بار کنونی جامعه، یک‌بار دیگر ماهیت حراست مجتمع را در حراست و دفاع از منافع سرمایه‌داران علیه کارگران نشان داد.
در ایران شبکه‌های حراست کارخانجات، صرفاً «حراست از دستگاه‌ها وتاسیسات صنعتی نیست، بلکه به‌عنوان یک نهاد سرکوب و ضد کارگری وظیفه حراست از منافع صاحبان صنایع را به عهده دارند.
