خبر و تصاویر ششمین یادواره کشوری کودک با عنوان “فتح تل‌آویو” و با هدف نشر “ارزش‌های دفاع مقدس” در لامرد استان فارس تامل‌انگیز است. کودکان سرمایه و آینده کشور هستند و نباید با نفرت و خشونت پرورش یابند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از دویچه وله، خبر و تصاویر منتشر شده از “ششمین یادواره کشوری کودک” با عنوان “فتح تل‌آویو” و با هدف نشر “ارزش‌های دفاع مقدس” در لامرد استان فارس تامل‌انگیز است. احمد عابدی، دبیر ششمین یادواره کشوری کودک گفته است که نسل چهارم از جامعه هدف این یادواره هستند.
به گفته دبیر “ششمین یادواره کشوری کودک”: «طبق آیات قرآن و روایات اهل بیت هرچه در دل کودک کاشته شود برداشت می‌شود». کودکان سرمایه و آینده یک کشور هستند. آیا این تصاویر آینده ایران است؟
به گفته مسئولان، سناریوی این یادواره که بیش از ۱۲۰۰ دانش‌آموز در آن شرکت می‌کنند، شامل “شبیه‌سازی عملیات آزادسازی بیت‌المقدس تا فتح تل آویو” است و دانش‌آموزان شرکت‌کننده در قالب سه گروه عضو بسیج خواهند شد.
از سال ۲۰۰۲ سازمان ملل روز (۱۲ فوریه / ۲۳ بهمن) را روز “کودکان سرباز” نامیده و از همه کشورها خواسته است از کودکان برای اقدامات نظامی استفاده نشود. این تصاویر درست یک روز بعد از “روز کودکان سرباز” از سوی خبرگزاری مهر منتشر شدند.
چند ماه پیش از انتشار تصاویر کودکان ایرانی در حین آموزش نظامی برای “فتح تل‌آویو”، تصاویری از گروه تروریستی دولت اسلامی (داعش) منتشر شد که آن‌ها نیز در حال آموزش نظامی به کودکان بودند. خبر و تصاویر آن در تقریبا تمامی سایت‌ها و رسانه‌های ایرانی منتشر شد.
گرچه ایران در سال ۲۰۱۰ پروتکل الحاقی کنوانسیون حقوق کودک درباره ممنوعیت شرکت کودکان در درگیری‌های مسلحانه را امضا کرده، اما هنوز هم کودکان ایرانی در مدارس و در اینجا، “پارک جنگلی لامرد” واقع در استان فارس آموزش نظامی می‌بینند.
موضوع اصلا بر سر سیاست خصومت‌آمیز دو کشور در مقابل هم نیست، زیرا این دو کشور دارای ارتش‌‌هایی هستند که نیروهای “بالغ” در آن عضویت دارند. هر نام دیگری هم می‌تواند در اینجا جایگزین “اسرائیل و تل آویو” شود. موضوع در اینجا “سوءاستفاده از کودکان” است.
واقعا چرا باید کودکان ایرانی را برای جنگ آماده کنند؟ کودکانی که باید با روحیه خوش‌بینی و سازندگی پرورش یابند تا بتوانند آینده کشورشان را بسازند. چرا باید روان کودکان را با دغدغه جنگ و نابودی و “شهادت” به آشوب کشید؟
هنوز چند روزی از سخنان حسن روحانی، رئیس جمهور ایران در دیدار با پاپ، رهبر کاتولیک‌های جهان نگذشته بود که این تصاویر منتشر شدند. او تاکید کرده بود: “ادیان الهی مروج صلح و پرهیز از خشونت و افراطی‌گری هستند”. حسن روحانی ملت‌ها و کشورهای جهان را به تلاش فراگیر برای استقرار صلح در جهان فراخوانده و خواستار همراهی بین‌المللی برای رفع آلام بشری و توقف جنگ شده بود.
متخصصان بارها هشدار داده‌اند که با ترویج خشونت دور نیست که ” کلاشنیکوف‌های پلاستیکی” جایشان را به سلاح‌های واقعی، قمه، چماق، نزاع‌های خیابانی، سرقت مسلحانه، اسیدپاشی و غیره بدهند. معضلی که جامعه ایران در سال‌های اخیر بیش از پیش با آن روبرو بوده است.
در جامعه‌ای که نمایش آلات موسیقی در شبکه‌های تلویزیونی آن با سانسور روبرو می‌شود، نمایش تصویر کودکان با اسلحه و در حین آموزش نظامی با هیچ محدودیتی روبه‌رو نیست.
کدام خطرناک‌تر است، آلات موسیقی یا سلاح؟
وظیفه هر جامعه پرورش کودکان خود برای ساختن جامعه‌ای آرام و صلح‌آمیز است. سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی ملل متحد (یونسکو) در اساسنامه‌اش بر اهمیت آموزش و پرورش صلح‌آمیز تاکید کرده است: «آن جا که جنگ‌ها در ذهن انسان‌ها آغاز می‌شوند، دفاع از صلح نیز باید در ذهن آن‌ها ساخته شود». اجرای چنین برنامه‌هایی در ایران دقیقا در جهت خلاف این خواسته است.
کودک باید بازی کند، شاد باشد، به مدرسه برود و آموزش ببیند. ایجاد فضای جنگ و کشتار برای کودکان یعنی نابود کردن روان آن‌ها. پرورش توأم با نفرت و خشونت نه تنها برای آن‌ها بلکه برای جامعه نیز اثرات ناگواری به همراه خواهد آورد.
