«در یک جامعه مردمسالار هر گروهی حق دارد مواضع خود را نسبت به سیاست داخلی و خارجی ابراز کند کما اینکه در کشورهای توسعه یافته هر گروهی با طی مراحل قانونی و البته ذیل تابلو حزب و جناح خود تجمع یا تظاهرات برگزار میکند. آنچه در قاموس دموکراسی پذیرفته نمیشود توسل یک گروه یا محفل سیاسی به تاکتیکهای پوپولیستی مثل تحریک احساسات عمومی یا سوء استفاده از نام و اعتبار مردم یا قشری از اقشار جامعه است. به طور مثال یک گروه سیاسی حق ندارد در تجمع خود نام مردم را مصادره کند و اجتماع چند نفره خود را حرکت خودجوش و ملی معرفی کند. یا برای دستیابی به منویات سیاسی خویش به تعبیر روحانی از جیب مردم یا اصنافی مثل دانشجویان یا انقلابیون و… خرج کند.»
جملاتی که خواندید، بخشی از آخرین یادداشت «آفرین چیتساز اول» در سایت ایرنا است. یادداشتی که با عنایت به خبر و حواشی رخ داده پیرامون «سفر توریستی جک استراو وزیر سابق امور خارجه بریتانیا» نوشته شده و خوشبختانه همچنان قابل دسترسی و مطالعه است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از آمد نیوز، سلسله یادداشتهای منسجم و خواندنی «آفرین چیتساز» در صفحه اول روزنامه متعلق به خبرگزاری دولتی ایرنا – ایران – پس از شروع به کار دولت روحانی به رشته تحریر درآمدند. یادداشتهایی که غالبا در حوزه سیاست خارجی نوشته میشدند و در اکثر آنها موافقت با سیاستهای دولتی و نقد مخالفان و تندرویهای گذشته و دلواپسان کاملا مشهود بود. انتشار این یادداشتها در صفحه اول روزنامه ایران از خانم چیتساز که بیشتر بهعنوان هنرمند، بازیگر و طراح لباس پروژههای سینمایی شناخته میشد، مخاطبان روزنامه را با نام تازه و قلم توانایی آشنا کرد. این یادداشتها همزمان شاخکهای حساسیت مخالفان دولت روحانی و عوامل امنیتیشان در سازمان موازی حفاظت اطلاعات سپاه را برانگیخت. تا جایی که سرانجام نام او را در لیست مغضوبان خود در پروژه نفوذ قرار داده و وی را بازداشت نمودند.
در روز ۱۲ بهمن ۱۳۹۴. «آمدنیوز» برای نخستین بار خبر بازداشت «آفرین چیتساز» توسط سازمان اطلاعات سپاه پاسداران را اعلام کرد. یک روز پیش از آن، سازمان اطلاعات سپاه اطلاعیهای صادر و اعلام کرد: «چند تن از اعضای شبکه نفوذی همکار با دولتهای متخاصم غربی را که در فضای مجازی و مطبوعات کشور فعال بودند، بازداشت کرد. این اقدام پس از ماهها رصد مستمر اطلاعاتی و اشراف همهجانبه به ابعاد فعالیتهای این شبکه انجام شده است.» با انتشار این بیانیه نام آفرین چیت ساز، سامان صفرزایی، عیسی سحرخیز، احسان مازندرانی و داود اسدی – فرد دیگری که به تازگی مشخص شده برادر هوشنگ اسدی از مدیران وبسایت روز آنلاین بوده و هیچگونه فعالیت سیاسی یا مطبوعاتی نداشته – درصدر خبرها قرار گرفت.
«آفرین چیتساز» در سالیان گذشته در شهر بیروت مدتی به تحصیل در دانشگاه اشتغال داشته است. ولی بنا به دلایلی تحصیل خود را نیمه تمام رها کرده و به ایران باز میگردد. وی در مدت حضور در لبنان با «حسن شمشادی» از خبرنگاران اعزامی صداوسیما نیز در ارتباط بوده است. بنا به اطلاعات دریافتی از منابع خبری «آمدنیوز»، دانشگاه محل تحصیل وی همان دانشگاهی بوده که «نزار زاکا» نیز در آن دانشگاه مشغول به تحصیل بوده است. وجود همین نام در لیست دانشجویان یک دانشگاه، احتمالا دستمایهای برای «اتهامزنی» بازجویان سازمان اطلاعات سپاه به خانم چیتساز شده است. شایان ذکر است «نزار زاکا» یکسال قبل پس از سفر به ایران برای شرکت در یک کنفرانس به اتهام جاسوسی بازداشت شده است.
بازداشت رئیس انجمن ICT کشورهای عرب به اتهام جاسوسی در سال ۱۳۹۳ در خبرگزاری فارس چنین گزارش شده است: «یک جاسوس آمریکایی-لبنانی به نام نزار زاکا توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت شد. وی ارتباطات جدی با نظامی و امنیتی با ایالات متحده آمریکا بهویژه در پنتاگون و سازمان سیا داشته است.»
با شروع به کار دولت حسن روحانی، خانم چیتساز در یکی برنامههای فرهنگی با «اسماعیل (حمید) سماوی» خواهرزاده رییسجمهور آشنا شده و سپس در چند مراسم دیگر نیز بهطور مشترک حضور مییابند. یک منبع خبری در اینباره میگوید: «در یکی از این برنامهها، برخی از اعضای تحریریه روزنامه ایران نیز حضور داشتهاند. از آنجا که اسماعیل سماوی، حسن روحانی و برادرش را با عنوان «دایی حسن و دایی حسین» معرفی مینموده، خانم چیتساز هم رییسجمهور و برادرش را با همین لفظ خطاب میکرده و این به یک عادت محاورهای تبدیل شده بود. این نحوه خطاب قرار دادن رئیسجمهور که گاها بهصورت طنز و مطایبه در صفحه شخصی فیس بوک خانم چیتساز هم تکرار شده، باعث شد تا برخی و از جمله مخالفان دولت روحانی تصور کنند که وی نیز خواهرزاده روحانی است. عدم توضیح خانم چیتساز نسبت به این ابهام، ظاهرا در طول همکاری با روزنامه ایران از نظر نهادهای موازی امنیتی دور نمیماند. خصوصا که به دلیل ارتباط کاری خود با اسماعیل سماوی، موفق به دیدار علی جنتی شده و تا جایی که به طور مرتب هفتهای یکبار با وزیر ارشاد دولت روحانی ملاقات داشته است. او حتا در مسیر فعالیت مطبوعاتی خود برای موضوعات مورد بحث خود بعضا موفق به دیدن حسین فریدون برادر رئیس جمهور نیز شده بود.»
«اسماعیل سماوی» معاون «محمد نهاوندیان» و رییس مرکز ارتباطات مردمی نهاد ریاست جمهوری است. بنا به گزارش سحام نیوز وی توانسته بود پس از تغییر دولت «جلوی حیف و میل میلیاردها تومان از بودجه بیتالمال را در این نهاد بگیرد. دولت محمود احمدینژاد بودجه هنگفتی را برای این معاونت در دو دولت پیشین در نظر گرفته بود که این بودجه، صرف خرید مجلات و نشریات مختلف – که اغلب وابسته به نهادهای امنیتی – نظامی و روزنامه کیهان و… بود – میشد. مرکز ارتباطات مردمی نهاد ریاست جمهوری در دولت قبل، وظیفه تهیه «بولتنهای خاص» با استفاده از کارشناسان نهادهای امنیتی – فرهنگی وابسته به سپاه پاسداران و روزنامه کیهان را برعهده داشت. این مرکز برای انجام این خدمات، بودجه هنگفتی از بیتالمال را صرف حقوق و دستمزدهای کلان و انتشارات محرمانه و گسترده خود میکرد.»
بر اساس گزارش منابع خبری «آمدنیوز»، نکته جالب ماجرا در پرونده روزنامهنگاران بازداشتی آن است که به فاصله چند روز پس از بازداشت خانم چیتساز، «اسماعیل سماوی» خواهرزاده حسن روحانی نیز برای چند روز بازداشت شده است. چیزی که در مسیر طی شده در پرونده به چشم میخورد آن است که نیروهای اطلاعات سپاه تلاش داشتهاند تا تحصیل در یک دانشگاه (دانشگاه محل تحصیل خانم چیتساز و نزار زاکا در بیروت) و همچنین ارتباط «اسماعیل سماوی» با «نزار زاکا» – در جریان برگزاری هفته فناوری اطلاعات پارسیزبانان ۸ و ۹ شهریور ۱۳۹۳ – که دبیر انجمن ICT کشورهای عرب است؛ را به پروژه «نفوذ غرب در دولت» متصل کنند.
هفتم اردیبهشت سال جاری سرانجام پس از ۱۸۰ روز بیخبری مطلق از «آفرین چیتساز» توسط محمود علیزاده طباطبایی به رسانهها اعلام شد که:
«خانم چیتساز به تحمل ده سال زندان محکوم شده است.» مادر آفرین چیتساز، ستون نویس روزنامه ایران در گفتگو با رسانهها اعلام کرد دخترش به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت و ارتباط با دولتهای بیگانه» به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شده است. او در همان مصاحبه گفته است: «در حالی که چشمانش بسته بوده، با بطری آب او را زدهاند تا اقرار بگیرند. بند بند اتهامات علیه او نادرست است و او به کشور و مسئولان نظام و دولت آقای روحانی علاقه زیادی دارد و اصولا فعال سیاسی نبوده است.» خانم آزادپور در ادامه این گفتگو در مورد محکومیت دخترش گفت: «من و بستگان درجه یک و دوستان ما همه در شوک هستیم. هنوز دنبال هیچ راهکاری نرفتهایم.»
با این تفاسیر روشن است که مقامات امنیتی سپاه که بهعنوان بازوی اجرایی مخالفان دولت روحانی با قوه قضاییه همکاری میکنند، در صدد آن هستند که با ربط دادن مسائل کوچک، وی را به «پروژه ساختگی نفوذ» مرتبط کنند. آنچه مسلم است اینکه شیوه طنز و مطایبه در گفتار خانم چیتساز «خطاب قرار دادن رییس جمهور با عنوان دایی» و همچنین حضور نیمه تمام جهت تحصیل در یک دانشگاه خارجی و یا همزمانی تحصیل «نزار زاکا» که با ادعای جاسوسی بازداشت شده، جرم تلقی نمیشود. حتا اقامت در پاریس پیش از روی کار آمدن دولت آقای روحانی و اشتغال به کارهای هنری از جمله نقاشی، طراحی لباس نیز نمیتواند جرم دانسته شود.
بازجویان سازمان اطلاعات سپاه پاسداران سعی دارند با کمک دستگاه قضایی، اتهامات نادرستی را به یک هنرمند و نویسندهای وارد نموده و به دلیل ارتباطات کاری میان وی و مسئولان حکومتی، از وی چهرهای تحت عنوان «عامل نفوذ غرب به دولت» به حامیان خود ترسیم نموده و مقاصد سیاسی نامبارک خود را دنبال کنند؛ اتهاماتی که «آفرین چیتساز» بهدلیل آنکه تاکنون حاضر به همکاری در این پروژه نشده، منتج به صدور حکم ده سال زندان برای او شده است.