وضعیت محمود معصومی، فعال مدنی ۲۰ ساله که بیش از سه هفته در انفرادی می‌گذراند، نامشخص است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، از وضعیت جسمانی محمود معصومی، فعال مدنی که در ۲۳ اردیبهشت‌ماه سال جاری در تجمع هواداران محمدعلی طاهری بازداشت و به زندان اوین منتقل‌شده بود، هیچ‌گونه اطلاعی در دست نیست.
این فعال مدنی ۲۰ ساله که تمام مدت بازداشت خود را در انفرادی و زیر بازجویی گذرانده است، حتی یک تماس با خانواده خود نداشته است.
این روند نگرانی از وضعیت جسمانی و اعمال شکنجه به این زندانی سیاسی را شدت بخشیده است.
لازم به ذکر است دادسرای شهید مقدسی زندان اوین ابتدا قرار کفالت ۳۰ میلیونی برای این فعال مدنی صادرشده اما قاضی پروند از پذیرش فیش حقوقی از آزادی وی خودداری کرده و قرار بازداشت دوماهه برای وی صادر نمود.
تارنگار حقوق بشر در ایران روز پنج‌شنبه ۲۳ اردیبهشت‌ماه گزارش کرد؛ هواداران محمدعلی طاهری در مقابل لاستیک دنا در اعتراض به ادامه غیرقانونی بازداشت محمدعلی طاهری دست به تجمع زدند؛ اما نیروهای امنیتی – انتظامی با ضرب و شتم و بازداشت تجمع‌کنندگان، از شکل‌گیری تجمع جلوگیری کردند.
«فاطمه» مادر محمود معصومی در مصاحبه‌ای گفت: «روز چهارشنبه درحالی‌که جهت پیگیری وضعیت پسرم به دادسرای اوین مراجعه کرده بودم، شخص ناشناسی که احتمالاً از مأموران سپاه بوده، در تماسی تلفنی به ما اعلام نمود که سریعاً خود را به منزل پسرم برسانیم. پسر من دانشجو و ساکن تهران می‌باشد. پس از مراجعه به منزل پسرم متوجه شدیم که مأموران پیش از رسیدن ما به همراه پسرم که با «دستبند» و «پابند» به زنجیر کشیده شده بود، از طریق صاحب‌خانه وارد منزل شده و در حین تفتیش منزل توسط آنان ما نیز وارد خانه شدیم. مأموران حدود هفت یا هشت مرد بودند که در حال تفتیش و جمع‌آوری لوازم پسرم بودند و یک خانم که پس از ورود ما مشغول تفتیش لوازم شخصی و کیف من شد، درحالی‌که لزومی به تفتیش لوازم شخصی من وجود نداشت. تیم تفتیش منزل با «رفتاری تند» اقدام به ضبط گوشی‌های تلفن همراه ما نمودند.»
وی می‌گوید: «اصلاً نمی‌دانم چرا پسرم توسط پلیس امنیت بازداشت‌شده و پس از چند روز به اطلاعات سپاه تحویل داده شد. پسرم در تهران دانشجوی ترم دو رشته «هوافضا» در دانشگاه «هواپیمایی ساها» می‌باشد.»
وی ادامه داد: «از مسئولین می‌خواهم به من که مادر هستم و باوجود بیماری‌های زیاد از شهرستان آمده‌ام و نگران فرزندم هستم، دست‌کم پاسخی داده شود و به نحوی از سلامت و زنده‌بودن پسرم آگاه شوم. از نگرانی در مرز سکته هستم و این حق هیچ مادری نیست که از فرزندش بی‌خبر بماند. اگر پسر من مرتکب اتهامی است، من نیز به‌عنوان مادر حق‌دارم از شرایط او با خبر باشم. پسرم هیچ‌گونه عمل مجرمانه‌ای انجام نداده و هیچ مدرکی مبنی بر انجام عمل مجرمانه از وی وجود ندارد؛ اما مأموران اطلاعات سپاه در روز تفتیش منزل، پسر ۲۱ ساله‌ام را با دستبند و پابند به زنجیر کشیدند و به منزل آوردند و در مقابل چشمان من و پدرش پس از تفتیش منزل، وی را با همان حالت به همراه تعداد زیادی از کتاب‌ها و همه لوازم شخصی‌اش بردند. هم‌چنین کارت ملی و کلیه مدارک شناسایی پسرم را نیز ضبط کردند و به ما قول دادند که هر چه زودتر ما را از وضعیت «محمود» با خبر می‌کنند، اما هنوز تا این لحظه هیچ تماسی از پسرم نداشته‌ایم.»
