احسان مازندرانی روزنامه نگار زندانی با نگارش نامه ای نوشته در پی بیش از یک ماه اعتصاب غذا، “قدرت تکلم و شنوایی او با مشکلات جدی مواجه شده” است. وی افزوده که به “بیماری و عفونت های شدید نای، ریه و روده” دچار شده و نمی داند که “زنده خواهد ماند تا شاهد اجرای عدالت باشد یا خیر”.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از بی بی سی، وی با یادآوری اینکه بعد از دستگیری بر سر “پرونده موسوم به نفوذ”، بازپرس پرونده در ۴ آذر گذشته حکم منع تعقیب و آزادی وی با وثیقه را صادر کرده، گفته است که از آن تاریخ تاکنون، همچنان در “بازداشت موقت” قرا دارد.
احسان مازندرانی در بخشی از نامه خود نوشته است: “در شرایطی که بازپرس پرونده در کیفرخواست صرفا اتهام تبلیغ علیه نظام را به بنده قید کرده بود در روندی غیر عادی و بحث برانگیز نهایتا با مداخلات جدی علیرغم اعتراض قاطعانه بازپرس، اتهام شوم اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور به کیفرخواست من وارد شد.”
وی افزوده است که بعد از صدور این کیفرخواست “بدون داشتن هیچ گونه سابقه ی کیفری در دادگاه توسط قاضی مقیسه به هفت سال زندان محکوم شده است”.
این روزنامه نگار از قضات دادگاه تجدیدنظر خواسته است “در مرحله اول با صدور قرار وثیقه ای که در همان ابتدا صادر شده بود در روند این پرونده کمک کنند”.
نامه آقای مازندرانی تاریخ ۲۸ خرداد را دارد و این در حالی است که سه روز بعد از این تاریخ، خبر رسیده که این روزنامه نگار پس از دچار شدن به عارضه قلبی در بیمارستان سینا در تهران بستری شده است.
سام حسینی برادر همسر آقای مازندرانی، در همین ارتباط به وبسایت “روزنامه نگاری جرم نیست” گفت: “حال احسان در سلول خراب شد و از حال رفت… پزشکان دریافتند که جانش در خطر است و مجبور شدند او را به بیمارستانی خارج از زندان اعزام کنند.”
خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، دیروز به نقل از کارمندان بیمارستان سینا نوشت که آقای مازندرانی عصر دوشنبه، ۳۱ خرداد در این بیمارستان بستری شده “اما در حال حاضر حال عمومی او خوب است”.
آقای مازندرانی در ارتباط با اتهام “اجتماع و تبانی” و “فعالیت علیه نظام” مجرم شناخته شده است.
خانواده او گفته اند که پرونده او در سال ۱۳۹۱ تشکیل شده که به همراه تعدادی دیگر از روزنامه نگاران بازداشت شده بود.
احسان مازندرانی هم در نامه اخیر خود یادآوری کرده است: “پرونده اینجانب مربوط به وزارت اطلاعات دولت دهم است که به همراه بیست روزنامهنگار دیگر بازداشت و پس از گذشت هجده روز آزاد شدیم”.