محمد نظری متولد ۱۳۵۰ از فعالین احزاب اپوزسیون کردستان در تاریخ ۹ خرداد ۷۳ در سن بیست‌ودوسالگی در شهر بوکان بازداشت شد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، محمد نظری، زندانی سیاسی به مدت ۹ ماه در سلول‌های انفرادی وزارت اطلاعات جهت اعتراف تحت شدیدترین شکنجه‌های روحی و جسمی قرار گرفت و سپس به زندان رجایی شهر منتقل و تاکنون بدون حتی یک روز مرخصی در این زندان محبوس می‌باشد.
باوجود ابهامات فراوان در پرونده، این زندانی سیاسی در دادگاه انقلاب مهاباد در چند دقیقه به حبس ابد محکوم شد. وی که به سبب بازجویی‌های خشن مجبور به اعتراف گردیده بود، اتهامات خود را در دادگاه انقلاب، ساختگی و تحت‌فشار بازجویی عنوان نمود.
مسئولین قضایی در اقدامی تأمل‌برانگیز در سال ۸۰ و ۸۱ برای آزادی وی مبلغ پنج درخواست نمودند که این زندانی به دلیل عدم پرداخت، تاکنون در زندان نگهداری می‌شود.
در سال ۹۱ به دستور دادستانی کل کشور پرونده محمد نظری مورد بازبینی قرار گرفت و بعد از چند ماه حکم عفو و آزادی از سوی دادگاه صادر شد؛ اما در آخرین مرحله نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات با آزادی وی مخالفت کردند.
این زندانی سیاسی تاکنون دو بار دست به اعتصاب غذای طولانی‌مدت و یک‌بار اقدام به دوختن لب‌های خود به مدت ۴۹ روز نمود.
اولین بار درخواست وی عدم شفافیت پرونده و اعتراض به‌حکم ناعادلانه‌اش بود و بار دوم اعتصاب غذای وی بعد از فوت دو تن از همبندیانش که هرکدام بیش از دو دهه را در زندان گذرانده بودند انجام گرفت و خواهان رسیدگی به پرونده خود شد؛ اما هر بار با قول مساعد از جانب مسئولین قضایی و زندان به اعتصاب خود پایان داد اما تاکنون هیچ‌گونه تغییر و رسیدگی به وضعیت پرونده وی انجام نگرفته است.
لازم به توضیح است این زندانی سیاسی که از بیماری قلبی و دیسک کمر رنج می‌برد، نیازمند رسیدگی پزشکی می‌باشد و پزشک متخصص درخواست انجام «آنژیوگرافی» کرده است؛ اما مسئولین زندان با درخواست‌های وی تاکنون موافقت نکرده و هیچ‌گونه رسیدگی پزشکی انجام نگرفته است.
