هما هودفر، شهروند ایرانی کانادایی که اخیرا از زندان اوین در تهران آزاد شده و به محل سکونتش در کانادا بازگشته، گفته است که در جریان حضورش در اوین، شاهد شکنجه فیزیکی نبوده، اما شکنجه روحی، از جمله تلاش برای ترساندن و شکستن افراد جریان داشت.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از بی بی سی، خانم هودفر گفته است که بازجویان علاقه داشتند فردی را که بازجویی می کنند به گریه بیندازند.
خانم هودفر ۶۵ ساله، استاد بازنشسته دانشکده مردم‌شناسی دانشگاه کونکوردیای کانادا است.
او در اولین مصاحبه با یک رسانه فارسی زبان پس از آزادی گفت که بازجویان گفته بودند او را در تابوت یا بر روی صندلی چرخدار به کانادا خواهند فرستاد، عکس های نامناسب به او نشان می دادند و سئوالاتشان را با داد و فریاد مطرح می کردند.
خانم هودفر در این مصاحبه توضیح داده است که تلاش کرده این حرف ها بر او اثر نداشته باشد و چون بازجویان به هدفشان در این زمینه نرسیدند در پی یادآوری محیط خانه و خانواده او بر آمدند.
هما هودفر توضیح داده که بازجویان از روی ای پد، فیلم تشییع جنازه همسرش را پیدا کردند و موسیقی ای را که به خواست همسرش در آن مراسم پخش می شد، برای او پخش کردند.
خانم هودفر می گوید به بازجویان گفته که موسیقی را قطع کنید اما آنها به او گفتند: “می خواهیم یاد کانادا بیفتی”.
هما هودفر اسفند ماه سال گذشته به ایران سفر کرد و در خرداد بازداشت شد، اما سرانجام در اوایل مهرماه از اوین آزاد و بلافاصله با هواپیمای دولت عمان از طریق این کشور به محل سکونتش بازگشت.
او در توصیف روز آزادی اش می گوید “من را برده بودند آرایشگاه و در عرض ۲۵ دقیقه موی من را کوتاه و رنگ کردند. لباس من را هم آنها انتخاب کرده بودند که چه باشد که رنگش روشن بود. از سالن زیبایی من را بردند به فرودگاه مهرآباد و عازم شدم”.
خانم هودفر در مورد روابط ایران و کانادا گفت که وجود یک کانال ارتباطی و تماس میان کشورها حتی میان دو کشوری که در جنگ هستند را همیشه مفید می داند.
