سازمان دیدبان حقوق بشر با صدور بیانیهای خواستار لغو محدودیتها و ممنوعیت زنان از ورود به ورزشگاهها شد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از سازمان دیدبان حقوق بشر، سازمان دیدبان حقوق بشر امروز در نامهای خطاب به اری گارسیا، رئیس فدراسیون ورزشی گفت مادامی که ایران حضور آزاد بانوان تماشاچی برای تماشای مسابقات والیبال در این کشور را تضمین نکند، فدراسیون بینالمللی والیبال باید ایران را از میزبانی تورنومنتهای این فدراسیون منع نماید. گارسیا در سی و پنجمین نشست کنگره جهانی فدراسیون ورزشی که در همین ماه در بوئنسآیرس برگزار گردید، مجدداً به ریاست فدراسیون بین المللی والیبال برگزیده شد.
در ماه ژوئیه ۲۰۱۶ سازماندهندگان لیگ مسابقات جهانی والیبال در تهران که به فدراسیون بینالمللی والیبال تعلق دارد، کماکان از خرید آزادانه بلیطها توسط بانوان جلوگیری کردند که این نقض آشکار آن چیزی است که فدراسیون بینالمللی والیبال آن را «اصل اساسی عدم تبعیض» مینامد.
ایران مجدداً برای میزبانی مسابقات لیگ جهانی این فدراسیون که مهمترین تورنومنت والیبال است و نیزبرای میزبانی تورنومنت والیبال ساحلی فدراسیون مزبور به رقابت پرداخته است. قرار است فدراسیون بینالمللی والیبال در عرض چند هفته آینده میزبانان سال ۲۰۱۷ را اعلام نماید.
مینکی وردن، مدیر ابتکارات جهانی در سازمان دیدبان حقوق بشر اظهار داشت «مقامات والیبال ایران به وعدۀ خود در مورد خرید آزادانۀ بلیط توسط زنان برای تماشای مسابقات لیگ جهانی در ماه ژوئیه عمل نکردند و هیچگونه مجازاتی در مورد آنها به اجرا در نیامد. حال اعطای یک تورنومنت جهانی دیگر به ایران، فقط مقامات این کشور را در اجرای سیاستهای تبعیضآمیز خود برای حاشیهنشین کردن زنان، گستاختر میکند.»
سازمان دیدبان حقوق بشر به طور مکرر نگرانیهای خود را به طور کتبی به فدراسیون بینالمللی والیبال و نیز شخصاً در دیدارهایی که در شهر لوزان که مقر اصلی فدراسیون بینالمللی والیبال میباشد، به این فدراسیون ابلاغ نموده است. سازمان دیدبان حقوق بشر در نامهای خطاب به گارسیا در ماه مه ۲۰۱۶ درخواست نمود تحقیقاتی رسمی در باره محروم ساختن زنان تماشاچی از تماشای مسابقات تورنومنت فوریه ۲۰۱۶ در جزیره کیش انجام شود. اکنون این تحقیقات باید محدودیتهای تحمیلشده بر بانوان تماشاچی در طی لیگ جهانی ژوئیه ۲۰۱۶ را هم مورد بررسی قرار دهد.
پیش از آنکه فروش بلیطهای تورنومنتهای لیگ جهانی والیبال ماه ژوئیه آغاز شود، وبسایت فارسیزبان فدراسیون بینالمللی والیبال ادعا نمود که ظرفیت در بخش مربوط به خانمها در استادیوم آزادی در تهران تکمیل شده و تماشاچیانی که بلیطهای مربوط به جنس مخالف را خریداری نمودهاند، اجازه ورود به استادیوم را نخواهند داشت. فدراسیون بینالمللی والیبال قول داده بود که خانمها اجازه خرید بلیط خواهند داشت و از چند زن تماشاچی در استادیوم هم عکس گرفته شد. اما عکسهایی از تورنومنت گرفته شده که نشان میدهد اکثر صندلیهای رزرو شده برای خانمها خالی میباشد. وبسایت خبرگزاری فارسیزبان تابناک اعلام کرد که این بلیطها برای فروش در معرض دسترسی عموم قرار نگرفتهاند بلکه فقط برای همسران مقامات رسمی ایران یا زنانی که خود از مقامهای رسمی کشور میباشند، زنان ورزشکاری که به مقام قهرمانی رسیدهاند، و در بعضی موارد هم برای همسران دیپلماتهای خارجی رزرو شده بودهاند.
وردن گفت «علیرغم وعدههای فدراسیون والیبال ایران برای پایان دادن به تبعیض در ورزشگاهها، به نظر میرسد که این فدراسیون ساختاری را به وجود آورده است که اکثر زنان را از داشتن هرگونه فرصتی برای شرکت در مسابقات محروم مینماید. فدراسیون بینالمللی والیبال باید این مطلب را صراحتاً مطرح نماید که تا زمانی که فدراسیون ایران به وعدههای خود عمل نکرده است قادر نخواهد بود میزبانی مسابقات بینالمللی والیبال را بر عهده داشته باشد.»
زنان از سال ۲۰۱۲ تا کنون قادر به خریدن بلیطهای مسابقات والیبال در ایران نبودهاند. در ژوئن ۲۰۱۴ غنچه قوامی، دانشجوی رشته حقوق و چند زن دیگر درحالیکه سعی داشتند برای تماشای یک مسابقه لیگ جهانی والیبال وارد استادیوم آزادی شوند، دستگیر گردیدند. درحالیکه اکثر این افراد به زودی آزاد شدند، قوامی مجدداً دستگیر شد، به «تبلیغ علیه نظام» متهم گردید و تقریباً به مدت پنج ماه در زندان اوین محبوس شد که بخشی از آن را در حبس انفرادی گذراند.
در فوریه ۲۰۱۶ فدراسیون بینالمللی والیبال به سازمان دیدبان حقوق بشر و عموم مردم ایران اطمینان داد که تماشای مسابقات آزاد جزیره کیش که نخستین تورنومنت والیبال ساحلی ایران بود، برای تمام علاقمندان از هر سن و جنسیتی آزاد خواهد بود. اما آن دسته از زنان ایرانی که با سازمان دیدبان حقوق بشر صحبت کردند، گزارشهای خبری محلی و مطالبی که در توئیتر گفته میشد، همگی حاکی از آن بود که چگونه زنانی را که سعی کردند در تورنومنت حضور یابند، از ورود به آن مکان ممنوع نموده و به علت جنسیتشان از آنجا باز گردانده شدند.
در ماه اوت تیم ملی والیبال مردان ایران برای نخستین بار در المپیک شرکت نمود. بعضی از زنان ایران برای تماشای تیم ملیشان به برزیل سفر کردند و در میان آنها افرادی بودند که پلاکاردهایی در اعتراض نسبت به ممنوعیت زنان از تماشای مسابقات در داخل ایران در دست داشتند.
سازمان دیدبان حقوق بشر اظهار داشت فدراسیون بینالمللی والیبال باید اصرار ورزد که فدارسیون والیبال ایران ورود آزادانه زنان به مسابقات والیبال در داخل کشور را تضمین نماید. فدراسیون بینالمللی والیبال باید همچنین برنامهای برای مطرح نمودن موضوع تبعیض تهیه و منتشر کند و به مقامات گوشزد نماید تا زمانی که بانوان ایران از تماشای آزادانه مسابقات والیبال محروم باشند، ایران نخواهد توانست میزبانی تورنومنتهای بینالمللی آینده را بر عهده داشته باشد.
وردن گفت «فدراسیون بینالمللی والیبال ممکن است بخواهد ورزش والیبال را در ایران شکوفا کند، اما حمایت از تبعیض و معیارهای متناقض ناپسند، راهِ رسیدن به چنین هدفی نیست.»