در پی شکایت مریم اکبری‌منفرد درباره اعدام برادر و خواهرش در سال ۶۷، یکی از مقامات دادستانی تهران در یک پاسخ شفاهی به خانواده این زندانی سیاسی اعلام کرده‌است: او چه چیزی را می خواهد بداند؟ آن‌ها که خواهر و برادراش را اعدام کرده‌اند حالا یا مرده‌اند یا پیرشده‌اند و خواهر و برادرش هم احتمالا در خاوران دفن شده‌اند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از عدالت برای ایران، این مقام دادستانی گفته که دستور قطع ملاقات‌های این زندانی با فرزندان و همسرش از “بالا” صادر شده‌است و چنین شکواییه‌هایی هیچ نتیجه و فایده‌ای ندارد و فقط می‌تواند وضعیت او را در زندان سخت‌تر کند و مانع مرخصی یا آزادی او شود.
این زندانی سیاسی اخیرا از داخل زندان اوین شکایتی رسمی در دادسرای تهران ثبت کرده است و در آن خواهان تحقیق پیرامون جزییات اعدام خواهر و برادر خود، رقیه اکبری‌منفرد و عبدالرضا اکبری‌منفرد در سال ۱۳۶۷، از جمله مشخص شدن مسئولان آن شده است. وی همچنین با توجه به این‌که نشانی محل دفن آن‌ها هیچ‌گاه به خانواده اعلام نشده است، خواستار روشن شدن چگونگی اعدام و محل دفن آن‌ها نیز شده‌است.
اشاره مقام دادستانی تهران به دفن احتمالی خواهر و برادر مریم اکبری‌منفرد در خاوران درحالی صورت می‌گیرد که گزارش شاهدان عینی حاکی از ریختن پیکر اعدام‌شدگان در گورهای جمعی در این مکان، به طور مخفیانه و بدون رعایت تشریفات کفن و دفن است. خاوران تکه‌زمینی است در جنوب‌شرقی تهران و مجاور گورستان بهاییان که علاوه بر قبرهای بدون نشان اعدام‌شدگان عضو یا هوادار سازمان‌های چپ و بهایی در دهه ۶۰، چندین گور جمعی از سال ۶۷ در آن وجود دارد.
وی در این شکواییه، با طرح چندین استدلال حقوقی و نیز مستند به مذاکرات جلسه ۲۴ مردادماه سال ۶۷ آیت‌الله منتظری، قائم‌مقام رهبری و مصطفی پورمحمدی، حسین‌علی نیری، مرتضی اشراقی و سیدابراهیم رییسی، اعدام زندانیان سیاسی از جمله خواهر و برادر خود در سال ۶۷ را خلاف قوانین جاری، موازین شرعی و تعهدات بین المللی جمهوری اسلامی خوانده است.
این اولین‌باری است که یک شکواییه رسمی از سوی خانواده‌های اعدام‌شدگان سال ۶۷ تسلیم قوه قضاییه جمهوری اسلامی شده و به شکل علنی منتشر می‌شود.
مریم اکبری‌منفرد همچنین در نامه‌ای جداگانه، ضمن بیان رنج‌های خانواده‌اش در دهه ۶۰ و پس از آن رفته، از سایر خانواده‌ها هم خواسته که رسما خواستار ”ارائه و انتشار کیفر‌خواست محکومان و اعدام‌شدگان دهه ۶۰″، “پیگیری و محاکمه عوامل اعدام‌های دهه ۶۰ و کشتار جمعی زندانیان در سال ۶۷” و “اعلام اسامی دفن‌شدگان در گورهای دسته‌جمعی و گورستان خاوران” شوند.
علاوه بر رقیه و عبدالرضا، دو برادر دیگر مریم اکبری‌منفرد نیز به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین در دهه ۶۰ اعدام شده‌اند. مادر آن‌ها، گرجی بشیری‌پور که خود به همراه دخترش رقیه در مراسم ختم پسرش بازداشت شده بود، بر اثر فشارهای روحی ناشی از این صدمات، در دهه چهارم زندگی خود فوت کرده است. مریم اکبری‌منفرد در دی‌ماه سال ۱۳۸۸ و پس از حوادث عاشورای ۸۸ بازداشت و در خرداد ۱۳۸۹ توسط ابوالقاسم صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی سیاسی محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران است. اتهامی که او بارها آن را رد کرده است.
او پیش‌تر در نامه‌ای به احمد شهید از قول قاضی صلواتی خطاب به خود گفته بود که: “تو جور خواهر و برادرهایت را می کشی.” مریم اکبری‌منفرد در حال حاضر، براساس قانون آیین دادرسی جدید باید با تجمیع مجازات‌ها از زندان آزاد شود اما درخواست اعاده دادرسی او برای اعمال قانون جدید ماه‌هاست که در دیوان عالی کشور تحت بررسی است. در این مدت هشت سال حتی برای عمل جراحی دخترش نیز به او مرخصی نداده‌اند.
