معلم مدرسه‌ای در قم دانش‌آموزی را به دلیل ننوشتن تکلیف مجبور به انجام ۳۰۰بار «بشین و پاشو» کرد که در این حادثه پاهای این دانش‌آموز آسیب دیده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از تسنیم، در این حادثه، معلم مدرسه به دلیل این‌که دانش‌آموز پایه هفتم تکلیف خود را انجام نداده است، او را مجبور می‌کند تا ۳۰۰ بار «بشین و پاشو» انجام دهد و این مسئله منجر به آسیب پاهای دانش‌آموز می‌شود.
اگر چه مسئولان آموزش وپرورش از ابلاغ دستورالعمل ممنوعیت تنبیه بدنی قبل از آغاز سال تحصیلی خبر داده و اعلام می‌کنند پرونده معلمان خاطی به هیئت تخلفات اداری ارجاع می‌شود، اما تجربه سالیان گذشته نشان داده است که این روش‌ها برای مقابله با تنبیه بدنی تأثیرگذار نیست و شاید نیاز باشد که برای حذف این معضل از مدارس کشور، برخوردهای جدی‌تری صورت بگیرد.
سؤال مطرح برای خانواده‌ها و افکار عمومی جامعه این است «آیا فردی که قرار است به عنوان معلم در کلاس درس مشغول به کار شود از مشاوره‌های لازم بهره‌مند می‌شود؟ و اگر فردی مرتکب به تنبیه بدنی و ضرب و جرح دانش‌آموزان شد به لحاظ وضعیت سلامت روان و توانایی اداره کلاس درس بررسی می‌شود؟» و «برخورد با معلمانی که به تنبیه‌بدنی دانش‌آموزان اقدام می‌کنند آنقدر بازدارنده است که بتواند این معضل دیرین را که یکی از عوامل اصلی دلزدگی از مدرسه است، حذف کند؟»
پس از رسانه‌ای شدن چندین مورد از تنبیه‌های بدنی دانش‌آموزان از ابتدای مهر تا کنون، این‌بار تنبه بدنی یکی از دانش‌آموزان اتباع افغانستانی در یکی از مدارس شهر قم به گوش می‌رسد.
مادر این دانش‌آموز می‌گوید: فرزندم به دلیل ننوشتن تکالیف از سوی معلمش مجبور می‌شود تا ۳۰۰ بار «بشین و پاشو» برود به همین دلیل چند روز به علت پا درد به مدرسه نرفت و هم‌اکنون از ناحیه زانو درد دارد که او را نزد دکتر برده‌ایم که گفته‌اند باید آزمایش و بررسی بیشتر شود.
وی می‌افزاید: فرزندم پدرش را نیز از دست داده است و برای تأمین هزینه‌های درمان درد پاهایش انتظار داریم تا مدرسه یا معلمی که این کار را انجام داده است، به ما کمک کنند و به دلیل آن‌که معلم از اقدام خود ابراز ندامت کرد از شکایت نیز صرف‌نظر کردیم.
در قوانین سلسله‌مراتبی برای تنبیه مجاز، مواردی در نظر گرفته شده است که شامل تذکر، اخطار شفاهی، تغییر کلاس، اخطار کتبی، اخراج موقت تا انتقال به مدرسه دیگر است که آخرین مرحله آن نیز با شرایط خاص امکان‌پذیر است که علاوه بر موافقت شورای مدرسه تأیید آموزش و پرورش را نیز باید داشته باشد.
اما این روزها تنبیه بدنی به عنوان نخستین گزینه برای برخورد با دانش‌آموز خاطی به کار می‌رود که همین مسئله بر سلامت روانی و جسمانی دانش‌آموز به ویژه دلزدگی از مدرسه تأثیر بسیاری دارد و به دلیل جدی نبودن برخورد با افراد خاطی متأسفانه این معضل همچنان در مدارس کشور مشاهده می‌شود.
