چهارشنبه هفته جاری، مسئولین زندان رجایی شهر کرج، از ملاقات خانواده سعید شیرزاد، با این زندانی سیاسی، ممانعت به عملآوردهاند؛ به گفته مسئولین این زندان، سعید شیرزاد با دستور دادستانی ممنوعالملاقات شده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۷ تیرماه، زمانی که برادر سعید شیرزاد برای ملاقات با وی به زندان رجایی شهر کرج مراجعه میکند، پس از بازرسیهای طولانی و معطل کردن خانواده، به آنها ملاقاتی ندادهاند و هنگامیکه برادر این زندانی سیاسی به این رفتار اعتراض نموده او را تهدید به بازداشت و فرستادن به قرنطینه نمودهاند. مسئولین زندان رجاییشهر کرج اعلام کردهاند که سعید شیرزاد به دستور دادستانی ممنوعالملاقات شده است.
مسئولان زندان از زمان پایان اعتصاب غذای سعید شیرزاد، که در اعتراض به وضعیت نامساعد زندانیان و برخوردهای توهینآمیز مسئولان آن زندان با خانوادههای زندانیان سیاسی در هنگام ملاقات، صورت گرفته بود، برخوردهای توهینآمیز و نادرستی را با خانواده این زندانی سیاسی در پیشگرفتهاند.
لازم به ذکر است؛ دادگاه تجدیدنظر سعید شیرزاد، روز ۲۶ فروردینماه در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستقر در دادگاه انقلاب، تشکیل شد. سعید شیرزاد که در دادگاه بدوی به شش سال حبس محکوم گشته، طی یک سال و نه ماه گذشته بهصورت بلاتکلیف در زندان رجایی شهر نگهداری شدهه است.
وی مدتی پیش در اعتراض به وضعیت نامساعد زندانیان در زندانهای کشور اقدام به اعتصاب غذا کرد و پس از ۳۹ روز به این اعتصاب پایان داد.
سعید شیرزاد اولین بار در پی امدادرسانی به زلزلهزدگان آذربایجان بازداشت و پس از ۱۹ روز به قید زمانت از زندان آزاد شد. وی مجدداً در ۱۲ خرداد ۹۳ در محل کار خود در پالایشگاه تبریز بازداشت و به زندان اوین منتقل شد؛ چندی بعد به دلیل پیگیری اعتراضات صنفی زندانیان به زندان رجایی شهر تبعید شد.
سال گذشته پس از پانزده ماه بلاتکلیفی و حبس، ابوالقاسم صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران این فعال مدنی را به اتهام «اجتماع و تبانی» به پنج سال حبس تعزیری محکوم کرد. این در حالی است که این زندانی سیاسی به دلیل «کمک به زلزلهزدگان» به یک سال حبس تعلیقی محکومشده بود که در حکم جدید به حبس تعزیری تبدیلشده است.
از فعالیتهای این زندانی سیاسی میتوان به کمک وی در منطقه زلزلهزده بوشهر و در امدادرسانی به مردم محروم سیستان و بلوچستان اشاره کرد.
همچنین فعالیتهای وی شامل آموزش کودکان زلزلهزده یا کودکان مناطق محروم، آموزش در امر بهداشت و در اختیار قرار دادن لوازم بهداشتی، تجهیز محل اسکان بازماندگان، برقکشی استاندارد کانکسهای محل سکونت آنان و ایجاد ارتباط با کودکان آسیبدیده جهت آمادهسازی ذهنی آنان در پذیرش شرایط نابسامان پیش رو بوده است.