جمعی کثیری از سران طوایف، ریش سفیدان و فعالان فرهنگی و محیط زیست با در دست داشتن پلاکاردهایی برای جلوگیری از اجرا نشدن طرح انتقال آب از سرشاخه های هلیل رود در محل اجرای پروژه سد صفا رود در دامنه های روستای گازرو رابر دور هم جمع شدند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، روز پنجشنبه، ۵ مردادماه، فعالان محیط زیست، خواستار توجه مسئولان به مشکلات زیست محیطی ناشی از اجرای پروژه انتقال آب از سرشاخه های هلیل رود شدند.
ایسنا نوشته است؛ کاظم محمدی سلیمانی از سران عشایر محمدی سلیمانی در جنوب کرمان در سخنرانی خود در این تجمع پیشنهاد داد که برای پیگیری مطالبات و خواسته‌های شهروندان، کمیته‌ای از نمایندگانی همه اقشار و شهرستان‌های جنوب کرمان و دو شهرستان رابر و بافت تشکیل شود.
در طرح انتقال آب از جنوب استان کرمان قرار است ۷۰۰ میلیون مترمکعب آب از سرچشمه‌های هلیل به مناطق مرکزی و شمال استان منتقل شود.
پیمانکار این طرح قرارگاه خاتم‌الانبیا سپاه پاسداران است.
کاظم محمدی سلیمانی که به نمایندگی از عشایر و کشاورزان منطقه سخن می‌گفت، اعلام کرد: «این پروژه روی دو تا از سرشاخه‌های اصلی هلیل‌رود احداث می‌شود که نابودی جازموریان و مشکلات زیست‌محیطی جبران‌ناپذیری را بر جای می‌گذارد». هلیل رود، از منابع اصلی تأمین‌کننده آب تالاب خشک‌شده جازموریان است.
معترضان می‌گویند با اجرای این طرح دستکم ۵۵ روستا نابود می‌شود و ۲۵۰۰ خانوار و جمعیتی قریب ۱۰۵۰۰ نفر آسیب میبینند.
حسن موسی باغی، از مدیران سازمان‌های مردم‌نهاد شهرستان جیرفت دو هفته پیش درباره علت این اعتراضات گفته بود در حالی که یک میلیون نفر در جنوب کرمان دچار کم‌آبی هستند، دست‌اندرکاران با احداث «بزرگ‌ترین تونل آبی در خاورمیانه» قصد دارند آب رودخانه هلیل رود را به مرکز کرمان انتقال دهند.
او می‌گوید این تصمیم مورد حمایت استانداری است و به همین سبب از مسئولان محلی کاری ساخته نیست.
رادیو زمانه در این خصوص گزارش کرد؛ اعتراضات به انتقال آب هلیل رود از بهار ۱۳۹۶ بالا گرفت. در ماه‌های گذشته شهروندان معترض جنوب استان کرمان «کمپین نجات هلیل رود» تشکیل داده‌اند. این معترضان از جمله در یک اقدام نمادین اعتراضی با مراجعه به مراکز انتقال، خون به‌صورت نمادین خون دادند.
میثم حاجی نمکی از فعالان اجتماعی شهرستان جیرفت به روزنامه محلی صبج نو گفته «سد جیرفت از گذشته روی رودخانه هلیل رود وجود داشت، اما در دهه‌های اخیر ۲ سد و چهارده بند روی رودخانه زده شده که آب آن را کاملاً مهار می‌کند.»
در ایران با وجود تأکید سازمان ملل بر مبانی توسعه پایدار، مدیریت منابع طبیعی غالباً بدون هماهنگی با جوامع محلی و بومی ساکن منطقه صورت می‌پذیرد.
مقامات ایران بارها اعلام کردند که بحران آب در ایران بدل به «مقوله‌ای امنیتی» شده است.
در چند سال گذشته استان‌های مختلف ایران بارها صحنه درگیری‌های خونین بر سر آب بوده. درگیری‌هایی گاه و بیگاه که سبب ستیز مردم محلی با یکدیگر یا درگیری آنها با نیروهای نظامی- امنیتی رخ شده. در یکی از این موارد اعتراضات کشاورزان بلداجی چهار محال و بختیاری به انتقال حق‌آبه‌هایشان به فولاد سفیددشت یک کشته برجای گذاشت.
هر چند در تجمع محلی‌های معترض به انتقال آب هلیل‌رود، معترضان توسل به قانون را اولین گام برای احقاق حقشان عنوان کردند.
