محمد راجی، یکی از دراویش گنابادی بازداشت شده، در بازداشتگاه پلیس جان باخته است. طیبه راجی، دختر وی، تایید کرده که پدرش بر اثر ضربات وارده از سوی مأموران کشته شده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، محمد راجی، یکی از صدها دراویش گنابادی بود که در جریان درگیری‌های روز اول اسفند در خیابان پاسداران تهران بازداشت شدند.
طیبه راجی در خصوص بازداشت و مرگ پدرش در زندان به کمپین بین المللی گفته است: «بامداد اول اسفند ماه پدر مرا بازداشت کردند. من خودم آنجا بودم مرا جلوتر از بابا بردند اما من دیدم که بابا زخمی و با صورتی خونی روی زمین افتاده. ولی دیدم که دست‌اش را تکان داد و فهمیدم که زنده است. از آن موقع به بعد هیچ اطلاعی از پدرم نداشتم و فکر می‌کردم ایشان را می‌برند بیمارستان و مراقبت و مداوا می‌کنند حداقل به حرمت سال‌هایی که از این مملکت دفاع کرده. اما شنبه شب، ۱۲ اسفند از آگاهی با ما تماس گرفتند که عکس و مدارک آقای راجی را بیاورید برای تطبیق دادن عکس‌شان با زندانیان که بتوانیم او را شناسایی کنیم. امروز (یک‌شنبه) که داماد ما مراجعه کرده گفته‌اند که ایشان بر اثر صدمات وارده ابتدا به کما رفته و بعد فوت کرده است.»
خانم راجی که بامداد اول اسفند بازداشت و شب همان روز آزاد شده است گفت: «مرا چهار و نیم صبح بازداشت و به وزرا بردند و ساعت ۱۲ شب آزاد کردند اما از روز واقعه هیچ خبری از پدرم نداشتیم و هیچ تماسی از او دریافت نکرده بودیم. هرکجا هم که مراجعه کردیم به ما خبری ندادند. زندان فشافویه هم که رفتیم همان دم در به ما گفتند سربازان بالای زندان برای خانواده‌های دراویش اگر بیایند پی‌گیری کنند حکم تیر دارند و شما بروید خانه ما به شما خبر می‌دهیم.»
طیبه راجی گفت: «مادرم از نظر جسمی و روحی شرایط نامساعدی دارد و جو خانه ما متشنج است. نزدیک دو هفته ما هیچ خبری از پدرم نداشتیم و بعد از این مدت خبر فوت او را به ما می‌دهند و این اصلا برای ما قابل قبول نیست. امروز که بعد از پی‌گیری دامادمان با ما از آگاهی تماس گرفتند گفتیم تقاضای کالبدشکافی داریم و هیچ چیزی را قبول نمی‌کنیم. گفتند فردا صبح بروید پزشکی قانونی کهریزک. ما هیچ خبری نداریم که دقیقا چه اتفاقی افتاده چه بلایی سر پدر من آمده. در این مدت حتی نگذاشتند ملاقات کنیم اگر هم کما بوده و وضعیت‌اش خوب نبوده حداقل حقوق شهروندی ما این بود که اطلاع داشته باشیم و بتوانیم او را ببینیم.»
محمد راجی به گفته دخترش متولد اول دی ماه ۱۳۴۰ بود. طیبه راجی گفت: «پدر من ۵۶ سال داشت و جانباز شیمیایی بود هیچ وقت برای منافع و پول و اینکه سمتی بدهند نرفت بجنگد. او به خاطر اعتقاد خودش رفت و هشت سال برای این مملکت جنگید و من فکر می‌کردم به حرمت این سال‌ها حداقل او را تحت مراقبت‌های پزشکی قرار می‌دهند. خود من آن شب دیدم براثرضربه‌هایی که بر سر ایشان وارد شده بود سرش دچار خونریزی شده بود. ما وکیل گرفته‌ایم و پی‌گیری می‌کنیم چون مرگ پدر من به دلیل ضربه‌هایی است که به او وارد کرده‌اند. این جنایت باید روشن شود و تقاضای کالبدشکافی داریم.»
محمد راجی از فرماندهان سابق سپاه بود که در طول ۸ سال جنگ فرماندهی چند گردان سپاه در منطقه کردستان را به عهده داشته و از جانبازان جنگ بوده است. آقای راجی در سال ۱۳۸۳ با جدا شدن از سپاه به کشاورزی در منطقه روستای مزرعه‌آباد الیگودرز مشغول بود.
طیبه راجی از وضعیت برادرش محمدعلی راجی هم ابراز بی‌اطلاعی کرده و گفت: «برادر من متولد ۱۳۷۴ است همان روز واقعه او را هم بازداشت کرده‌اند و ما از وضعیت او هم هیچ اطلاعی نداریم.»
دراویش گنابادی روز سی‌ام بهمن ۱۳۹۶ در اعتراض به محاصره خانه رهبرشان (نورعلی تابنده) در تهران از سوی نیروهای امنیتی و همچنین بازداشت یکی از هم‌کیشان‌شان تجمع کرده بودند. تجمع مسالمت‌آمیزی که با یورش ماموران امنیتی و نیروی انتظامی به آشوب کشیده شد. محمد راجی در جریان این درگیری‌‌ها در بامداد اول اسفند ماه مورد ضرب و شتم قرار گرفته و بازداشت شده بود.
