«فریناز لاری»، اولین زن ایرانی است که در مسابقات بین المللی رشته «کیک بوکسینگ» به قهرمانی جهان رسیده است.او که هم اکنون علاوه بر شهروندی ایران، شهروند کانادا نیز هست، سال گذشته میلادی به دلیل مانع تراشی انجمن کیک بوکسینگ ایران، نتوانست در هیچ مسابقه جهانی شرکت کند. اولین حضور فریناز لاری در تیم ملی ایران، به مسابقات داخل سالن آسیا سال ۲۰۰۹ در ویتنام باز می گردد: «چون اولین زنی بودم که از تیم ملی کیک بوکسینگ به فینال رسیده بودم، رییس جمهور وقت (محمود احمدی نژاد) برای دیدن بازی من به سالن آمده بودند.»
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، لاری در آن مسابقات، مقام دوم آسیا را از آن خود کرده و مدال نقره دریافت می‌کند. درخشش این ورزشکار ۲۸ ساله در سال های بعد ادامه می‌یابد. او در مسابقات جهانی کیک بوکسینگ روسیه در سال ۲۰۱۱ مدال طلا و قهرمانی جهان را کسب می‌کند، در مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۱۲ نفر دوم می‌شود و در آخرین مسابقه به عنوان عضو تیم ملی ایران در مسابقات جهانی برزیل سال ۲۰۱۳ برسکوی قهرمانی جهان می‌ایستد.
فریناز لاری ورزش را با ژیمناستیک، زمانی که نوجوان بود شروع کرده است: «من در ژیمناستیک کار می کردم و مربی خیلی خوبی هم داشتم اما به من گفت ژیمناستیک ایران به جایی نمی‌رسد، اگر می خواهی مسابقه بدهی، باید رشته دیگری کار کنی. گفت ژیمناستیک مادر رشته‌ها است و در هر رشته دیگری که بخواهی، می توانی کار کنی. خیلی دوست داشتم رزمی کار کنم و رشته مورد علاقه من تکواندو بود اما در آن زمان پدر و مادرم به من اجازه ندادند چون رزمی را برای دختر دوست نداشتند. آن ها به من می گفتند که اگر رزمی کار کنم، درس نمی خوانم.»
زمانی که فریناز لاری ۱۸ ساله شد، سرکار رفت و با اولین حقوقش در کلاس کیک باکسینگ ثبت نام کرد. او این ورزش را در ابتدا با یک کلاس دخترانه در تهران آغاز می‌کند و در آن جا یک سال آموزش می‌بیند. بعد از آن با «علی خنجری»، همسرش که عضو تیم ملی کیک بوکسینگ ایران است، تمرینات خود را به صورت خصوصی آغاز می‌کند: «چون می‌خواستم در این ورزش موفق باشم، به مسابقات بروم و عضو تیم ملی بشوم، تصمیم گرفتم مربی خوبی داشته باشم. بهترین مربی که اطرافیان به من معرفی کردند، علی خنجری بود.»
علی خنجری، همسر فریناز لاری، قدیمی‌ترین عضو تیم ملی ایران با ۱۱ سال تجربه عضویت در تیم ملی کیک بوکسینگ است. او قهرمانی کیک بوکسینگ اروپا و آسیا را در کارنامه حرفه ای خود دارد.
فریناز لاری در مورد تمرینات خصوصی که با خنجری داشته، می‌گوید: «من با حضور پدرم در قسمتی از خانه که به صورت باشگاه درست کرده بودیم، تمرین می کردم. برای تمرین های تیم ملی (بانوان)، بسیاری از اوقات ما مربی مرد داشتیم و زنان باید با حجاب، همان طور که در میادین ورزشی بین المللی حضور پیدا می کنند، تمرین می‌کردند.»
خانواده لاری بیش از پنج سال است که به کانادا مهاجرت کرده‌اند و ساکن این کشور هستند: «خانواده‌ام به دلیل ادامه تحصیل ما سه خواهر، تصمیم به مهاجرت می گیرند. البته ما سال ۲۰۰۲ برای مهاجرت اقدام کردیم اما سال ۲۰۰۸ کارهایمان درست شد؛ زمانی که من تازه از دانشگاه آزاد در ریاضی کاربردی فارغ التحصیل شده بودم و خواهر بزرگترم هم مشغول به تحصیل در مقطع فوق لیسانس در انگلیس بود. سال ۲۰۱۰ به کانادا آمدیم. فعالیت من با تیم ملی ایران قطع نشد و فعالیتم را با این تیم ادامه دادم.»
او برای آماده شدن برای مسابقات جهانی در باشگاه‌های کانادا تمرین می‌کرد. در آن زمان، همسرش هنوز در ایران بود. فریناز در باشگاه‌های کانادا بدون حجاب تمرینات خود را ادامه می‌داد اما در مسابقات تیم ملی ایران با حجاب کامل حضور پیدا می‌کرد: «به من گفته بودند تبلیغ نکن، بدون حجاب عکس در شبکه‌های اجتماعی نگذار و زمانی که با تیم ملی هستی، باید با حجاب کامل حضور داشته باشی. من هم این موارد را رعایت می کردم و به مشکلی برنخوردم.»
قرارداد فریناز لاری با تیم ملی ایران در سال ۲۰۱۳ تمام می‌شود: «سال ۲۰۱۴ مسابقات زیادی نبود و البته کسی هم از من برای حضور در مسابقه ای دعوت نکرد. برای همین من فکر کردم حضور در تیم ملی ایران برای من تمام شده، آن زمان شهروند کانادا هم شده بودم.»
وی سال ۲۰۱۵ را بدترین سال حرفه‌ای خود می‌داند و می‌گوید «در سال ۲۰۱۵ مسابقات قهرمانی آسیا و جهان برگزار می‌شد. از انجمن کیک باکسینگ ایران با من تماس گرفتند که برای مسابقات در تیم ملی شرکت کنم اما من قبول نکردم و به آنها گفتم می‌خواهم برای تیم ملی کانادا بازی کنم. نمی‌خواستم برای تیم ملی ایران دوباره بازی کنم چون آن قدری که برای مردها ارزش قایل هستند، برای تیم ملی زنان ارزش قایل نیستند. من نسبت به بسیاری از آقایان از نظر مقام‌های کسب کرده بالاتر بودم اما همیشه به من بی‌احترامی می‌شد.»
فریناز لاری متوجه می شود که برای حضور در تیم ملی کاندا نیاز به رضایت کشور اصلی، یعنی ایران دارد. او برای گرفتن رضایت نامه کتبی با انجمن کیک باکسینگ ایران تماس می‌گیرد اما پاسخ مشخصی از آن ها نمی‌گیرد: «به من دروغ گفتند. گفتند که به دلیل وفاداری باید دو سال معلق بمانم. من باور کردم و به آنها گفتم از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ دو سال شده است. اما آنها گفتند از زمانی که کتبی اعلام می‌کنی، باید دو سال معلق بمانی. این داستان را برای رییس فدراسیون کیک بوکسینگ کانادا تعریف کردم اما او به من گفت چنین قانونی وجود ندارد. آن جا متوجه شدم که آن ها مانع تراشی می‌کنند.»
فدراسیون کیک بوکسینگ کانادا سعی کرد تا این موضوع را حل کند؛ حتی این موضوع را به اطلاع سازمان جهانی کیک بوکسینگ رساند اما موفقیتی حاصل نشد و ایران به حضور فریناز لاری در تیم ملی کانادا رضایت نداد: «من فکر می کنم به دلیل زن بودنم این رفتارها با من می‌شود چون همسرم ۱۱ سال هست که با تیم ملی کار می‌کند و هیچ مشکلی نداشته و جز محبت چیز دیگری ندیده اما قضیه برای من همیشه متفاوت بوده است.»
اگرچه او از حضور در مسابقات جهانی در سال ۲۰۱۵ محروم شد اما به حضور خود در مسابقات بین‌المللی ادامه داده است: «در اواخر سال ۲۰۱۵، در مسابقاتی در ایتالیا به عنوان شهروند کانادایی و بدون حجاب بازی کردم که در آن جا هم بردم. بعد از آن در مسابقه دیگری در تایلند شرکت کردم و برنده شدم.»
در مسابقات تایلند، رییس سازمان جهانی رشته «موی تای» حضور داشت که از بازی فریناز لاری خیلی خوشش آمده بود. رشته ورزشی موی تای، رشته‌ای شبیه کیک بوکسینگ است: «رییس سازمان جهانی موی تای بعد از بازی پیش من آمد و گفت که از کار من خوشش آمده و در مورد محل اقامت و زندگی من سوال پرسید. او به من وعده داد که تمام تلاشش را می‌کند تا من بتوانم در تیم ملی مون‌تای کانادا بازی کنم چون پیش از این در تیم ملی موی تای ایران نبودم.»
