مسئولان هم‌چنان با آزادی مصطفی عزیزی، هنرمند محبوس در اندرزگاه ۸ زندان اوین، به قید وثیقه مخالفت می‌کنند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، مصطفی عزیزی که ۱۰ ماه قبل و اندکی پس از بازگشت به ایران بازداشت شد، کماکان در زندان اوین و منتظر حکم نهایی دادگاه تجدید نظر است.
این در حالیست که در طی این مدت علی‌رغم تلاش‌های مکرر خانواده و وکیل آقای عزیزی، مسئولان هم‌چنان مخالف تبدیل قرار بازداشت وی به وثیقه، هستند.
آقای عزیزی، ۱۱ خردادماه سال جاری توسط شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی، به اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور”، “تبلیغ علیه نظام” و “توهین به رهبری” محاکمه و به تحمل ۸ سال حبس تعزیری محکوم شد. دادگاه تجدیدنظر خواهی نسبت به حکم نامبرده، ۲۹ شهریور ماه در شعبه‌ی ۵۴ دادگاه تجدید نظر تهران به ریاست قاضی بابایی برگزار اما تاکنون حکمی ابلاغ نشده است.
مصطفی عزیزی، ۵۳ ساله، نویسنده‌ی مجموعه داستان “من ریموند کارور هستم” و تهیه‌کننده‌ی تلویزیون ایران، از سال ۲۰۱۰ به کانادا مهاجرت کرده بود. آقای عزیزی یک ماه اول بازداشت خود را در بند دو الف زندان اوین، تحت نظر سپاه پاسداران، به سر برد و هم اکنون در اندرزگاه ۸ این زندان به سر می‌برد.
اندرزگاه(بند) ۸ زندان اوین که به تبعیدگاه جدید زندانیان سیاسی شهره شده است، یکی از شلوغ‌ترین و بدترین بندهای زندان اوین است که در آن تعداد زیادی از زندانیان سیاسی بر خلاف اصل تفکیک جرایم، به همراه زندانیان عادی و بعضاً خطرناک محبوس‌اند. این بند با انواع مشکلات و کمبودهای رفاهی همراه است که به عنوان نمونه می‌توان به کتابخانه‌ی آن اشاره داشت؛ کتابخانه‌ای که زندانیان این بند می‌توانند از آن استفاده کنند، تنها ۹ صندلی دارد و در ساعاتی محدود (۹ صبح الی ۱ بعدازظهر و ۲ الی ۴ بعدازظهر- برابر با ساعات استفاده از هواخوری در فصل زمستان) در اختیار زندانیان قرار دارد.
