مسئولان ندامتگاه کرج ضمن مخالفت از انتقال به پزشکی قانونی، مانع از رسیدگی به شکایت مرتضی مرادپور می شوند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، مقامات قضایی تا کنون به شکایت مرتضی مرادپور، فعال مدنی محبوس در زندان مرکزی کرج، در خصوص ضرب و شتم رئیس و انتظامات اندرزگاه بند ۱۲محکومین زندان تبریز رسیدگی نکرده اند. همچنین مسئولان ندامتگاه کرج از انتقال این زندانی به پزشکی قانونی در این مدت خودداری کرده اند.
اویان نیوز در این باره نوشت؛ این مخالفت برای بهبود آثار جراحات ناشی از ضرب و شتم، با گذشت زمان می باشد.
پیشتر نیز در زندان تبریز انتظامات زندان فعالین آذربایجانی را برای انصراف از پیگیری شکایت خود به مرگ تهدید کرده بودند.
همچنین دفتر بند۱۲محکومین نیزضمن پیج عمومی در ساختمان، خواستار امضای برگه شکایت علیه این فعالین توسط سایر زندانیان و ارائه شهادت دروغ برای مقصر جلوه دادن ایشان شده بود.
سه‌شنبه۱۱آبان۹۵، «سلطانی» رئیس اندرزگاه بند ۱۲ محکومین زندان تبریز با همراهی دیگر ماموران انتظامات بند اقدام به ضرب و شتم شدید زندانیان سیاسی این بند کردند .در پی این رویداد حسین علی‌محمدی از ناحیه سر دچار شکستگی و خونریزی شده و مرتضی مرادپور نیز بیهوش شده بود.
این حادثه پس از اعتراض حسین علی‌محمدی به تحقیر یک زندانی تبعه کشور لهستان صورت گرفته است.
پس از اطلاع مسئولان اندرزگاه بند این فعال مدنی آذربایجانی مجدداَ مورد ضرب و شتم شخص «سلطانی» مسئول این اندرزگاه و سایر ماموران انتظامات بند قرار گرفته و از ناحیه سر دچار جراحات و خونریزی گشته است.
مرتضی مرادپور دیگر محبوس سیاسی این بند نیز پس از اعتراض به این عملکرد مسئولین بند، مورد ضرب و شتم ماموران انتظامات قرار گرفته و برای مدتی دچار بیهوشی شده است.
مرتضی مرادپور از روز سه‌شنبه۴ آبان ۹۵ و در اعتراض به عدم اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی در پرونده خود و ممانعت از آزادیش در اعتصاب غذا بسر میبرد.
در پی تداوم اعتصاب غذا وضعیت جسمانی وی رو به وخامت است و موجب افزایش نگرانی ها از سلامتی این فعال مدنی شده است.
این فعال مدنی به همراه رسول رضوی و پس از اعلام اعتصاب غذا بدون حکم قضایی از زندان مرکزی تبریز به ندامتگاه کرج تبعید شده بود.
مرتضی مرادپور در سال ۱۳۸۸ در دادگاه انقلاب تبریز به اتهام اجتماع و تبانی جهت ارتکاب جرم بر علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
وی به همراه برادر خود فردین مرادپور و چندین نفر دیگر از فعالان آذربایجانی در جریان راهپیمایی خانوادگی ۱خرداد۸۸ در پارک ائل گولی تبریز و پس از طرح شعارهایی در رابطه با حقوق زبانی و ملی آذربایجانی ها بازداشت و پس از نزدیک به شش ماه بازداشت به قید وثیقه آزاد شد.
