به گفته نایب رییس انجمن حمایت از کودکان، آزار جنسی کودکان کار و خیابان در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته است از سویی دیگر مدیرکل بهزیستی استان لرستان از وجود ۶۰۰ «کودک خیابانی» در لرستان خبر داد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از ایسنا، شریعتی نایب رییس انجمن حمایت از حقوق کودکان با استناد بر تماسهای برقرار شده با واحد مددکاری “صدای یارا” (۴۲۱۵۲) گفت: در سال گذشته، ماهانه حداقل، یک مورد کودک آزاری جنسی به این مرکز گزارش شده است که کودکان در اغلب اوقات توسط افراد نزدیک و خویشاوندان خود مورد سوءاستفاده قرار گرفتهاند.
شریعتیدر «نشست آسیب شناسی پدیده کودک آزاری» که عصر روز گذشته در بنیاد امید ایرانیان به منظور بررسی ابعاد مختلف این پدیده برگزار شد؛ با اشاره به اخبار منتشر شده اخیر درباره کودک آزاری جنسی، گفت: براساس گفته رییس اورژانس اجتماعی کشور ، آخرین آمار تماسهای مرتبط با کودک آزاری حدود ۱۲ هزار و ۷۰۰ مورد بوده است که از این تعداد ۲۰۰۰ نفر به شکل حضوری به “مراکز مداخله در بحران” بهزیستی مراجعه کردهاند که ۱۰۴ نفر آنها مورد سوء استفاده قرار گرفته بودند. همچنین ۲۴ نفر از این کودکان نیز سابقه ضرب و شتم در حین آزارها را داشتند.
شریعتی با انتقاد از این که اطلاعات آماری دربارهی کودک آزاری نه شفاف و نه قابل اتکاست، افزود: «این مساله زمانی نگران کنندهتر میشود که کودک مورد آزاد قرار گرفته احساس ترس و ناامنی دارد و هم نسبت به بازگو کردن اتفاقی که افتاده، احساس سردرگمی و آشفتگی میکند.»
«کودکان» قربانیان ساکت و خانوادهها شاهدان خاموش
وی در ادامه با بیان اینکه تلخترین حالت زمانی است که کودک بالاخره تصمیممیگیرد حادثه را با خانوادهاش در میان بگذارد، اضافه کرد: خانواده به دلیل مسائل فرهنگی و ترس از آبرو این آزارها را پنهان کرده و به روانشناس و مشاور مراجعه نمیکند. در اینجا با کودکانی روبه رو هستیم که قربانیان ساکتاند و خانواده آنها شاهدان خاموش. تمام این مسائل باعث تدوام چرخه خشونت علیه کودکان میشود.
نایب رییس انجمن حمایت از حقوق کودکان در ادامه خدمات تلفنی انجمن حمایت از حقوق کودکان با شماره ۴۲۱۵۲ (صدای یارا) یادآور شد و اظهار کرد: گزارشات این مرکز نشان میدهد که در سال ۱۳۹۵ حداقل در هر ماه، یک مورد کودک آزاری جنسی با این مرکز گزارش و تماس گرفته شده است. براساس آمارهای این مرکز، کودکان در اغلب اوقات توسط افراد نزدیک و خویشاوندان خود مورد سوءاستفاده قرار گرفتهاند. این افراد گاهی محرمترین اشخاص به کودک هستند این در حالیست که ارتباط نزدیک باعث افزایش پنهان کاری خانوادهها و کودک میشود.
این فعال حقوق کودک با بیان اینکه در سالهای اخیر گزارشات آزار جنسی در ارتباط با کودکان کار وخیابان و در مدارس رشد چشمگیری داشته است، عنوان کرد: ممکن است با نام بردن از کودکان کار این تصور ایجاد شود که فقر از علل اصلی وقوع چنین حوادثی است، اما بحث آزار جنسی چندان وابسته به طبقات نیست و در همه محلات شاهد چنین پدیدههایی هستیم.
شریعتی با بیان این که انجمن حمایت از حقوق کودکان در طول بیش از ۲۰ سال حیات خود به عنوان حامی و مدافع حقوق کودکان همواره سعی در نگاه جدی به این مسائل داشته است، اظهار کرد: از جمله اقدامات این مرکز پیشگیری و مداخله کودک آزاری، تبلیغ و ترویج پیماننامه حقوق کودک و همچنین استفاده از نیروهای داوطلب حقوقی به شکل مداوم در جهت اصلاح قوانین بوده است.
در بخش دیگری از این نشست دکتر محمد فرجیها – استاد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تربیت مدرس – با انتقاد از توجهات مقطعی به پدیده کودک آزاری، گفت: متاسفانه مسائل کودکان جزو سیاستهای همیشگی نهادهای رسمی نیست با این وجود دستاندرکاران ایجاد تحول در این حوزه و سیاست گذاری اجتماعی وقوع چنین حوادثی را زمینه مناسبی برای طرح ایدهها و راهکارها میدانند و آنها را پنجرههای فرصت میدانند.
وی در ادامه با بیان این که اگر کسی بتواند از این شرایط برای پاسخ به نیازهای جامعه استفاده کند، میتواند منجر به تصویب قوانین رسمی و ایجاد ساختارهای جدید شود، ادامه داد: اما با این وجود زمانی که بلافاصله بعد از وقوع این حوادث، فضایی از ضرورت و فوریت ایجاد میشود، سیاستها و برنامههای مطرح شده مبتنی بر درک علمی از کودک آزاری نیستند.
این استاد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تربیت مدرس با بیان این که این سیاستهای مبتنی بر مطالعات علمی در دراز مدت مورد حمایت قرار نمیگیرند، افزود: معمولا بعد از وقوع چنین حوادثی جامعه به دنبال راه حلهای فوری است تا احکام صادر و عدالت برقرار شود. این شکل از قانون گذاری حتی در کشورهای توسعه یافته که دانش علمی و فنی بیشتری در سیاست گذاری دارند نیز، دیده میشود.
فرجیها در ادامه با اشاره به سرنوشت قانون اولیه حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان که در ۱۳۸۱ در مجلس ششم تصویب شد، اظهار کرد: امروزه در عمل میبینیم که با گذشت ۱۵ سال از تصویب این قانون هیچ گونه داده علمی و تجربی از آثار آن وجود ندارد و تنها آمارهای موجود محدود به NGO ها و انجمنهای غیردولتی بوده است.
این استاد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تربیت مدرس با بیان این که تمرکز بر جرمانگاریهای جدید و تشدید آن نیازمند مبنای تئوریک و نظری است، ادامه داد: در نگاه اول تصور میشود که آزار دهندگان پیش از ارتکاب جرم نسبت به جزایی که در انتظارشان است محاسبات سود و زیان میکنند، اما در بیشتر جرائم چنین مسائلی مطرح نیست.
وی با بیان این که ما نیازمند برنامهها و سیاستهای دراز مدت و دادههای علمی و تجربی از بستر جامعه هستیم، عنوان کرد: از جمله چالشهای پیشرو در این خصوص فقدان آمار و اطلاعات دقیق است. ما تصویر دقیقی از کودک آزاری در ایران به جز مواردی که در انجمن حمایت از کودکان و نوجوانان و سایر NGO ها گزارش میشود، نداریم.
کودک آزاری روانی قابل مشاهده نیست
فرجیها در ادامه با بیان این که موارد گزارش شده به این مراکز نمیتوانند نماینده خوبی برای تمام موارد کودک آزاری در ایران باشند، گفت: این کودک آزاریها معمولا جسمانی و جنسی هستند و به ندرت آثاری از کودک آزاریهای روانی در آنها دیده میشود.
این استاد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تربیت مدرس به ضعف قانونی در احراز آزارهای روانی به کودکان اشاره و اظهار کرد: حتی در قانون حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان نیز به “مشاهده” علائم کودک آزاری اشاره شده در حالی که کودک آزاری روانی قابل مشاهده نیست.
وی در بخشی دیگر از سخنان خود به رویکردهای نادرست رسانهای نسبت به کودک آزاری اشاره کرد و افزود: تصویر ارائه شده در رسانهها از کودک آزاری عموما نشان دهنده این است که این حوادث توسط افراد غریبه اتفاق میافتد، اما تصویر رسانهها با آنچه اتفاق میافتد، متفاوت است.
فرجیها با بیان این که در بحث کاهش کودک آزاری اقدامات پیشگیرانه ناظر به عواملی باشد که بسترهای کودک آزاری را فراهم میکند، اظهار کرد: بسیاری از موارد ارتباط منطقی بین بسترهای وقوع جرم و سیاست گذاریها برای کنترل این نوع آزارها دیده نمیشود، بنابراین باید قانون گذاری مبتنی بر پژوهش داشته باشیم.
این استاد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تربیت مدرس با مطرح کردن پیشنهاد یک بانک داده هم از بزهکاران و هم از افراد بزه دیده، افزود: براساس این دادهها باید ببینیم کدام بخش از جامعه، اطفال و نوجوانان در معرض چه نوع کودک آزاریهایی قرار دارند تا بتوانیم ساز و کارهای پیشگیرانه را براساس عوامل موثر برنامه ریزی کنیم.
فرجیها در پایان با بیان این که کنترل کودک آزاری تنها با استفاده از نهادهای کیفری مانند پلیس و دستگاه قضایی غیرممکن است ادامه داد: اگر مداخلات کیفری در تعامل با سایر رویکردهای حمایتی و درمانی تنظیم نشود این مداخلات نه تنها مشکل را حل نمیکند، بلکه موجب افزایش آن میشود.
بیش از ۱۲ میلیون ایرانی دارای اختلالات روان شناختی
به گزارش ایسنا، الهام فخاری – استاد روانشناسی تربیتی و عضو شورای شهر – به موضوع سنجش و کمبود آمارهای رسمی در حوزه سلامت روان و آسیبهای روانشناختی اشاره کرد و گفت: اولین سوال با مطرح کردن هر تحلیل این است که آمار استفاده شده چقدر قابل اتکاست و با چه شیوهای جمع آوری شده است؟.
وی یکی از دلایل ضعف آماری را نبود اولویت نسبت به این اطلاعات در کشورهای کمتر توسعه یافته عنوان کرد و افزود: عمده اطلاعات آماری موجود محدود به فعالیتهای پژوهشی هستند، اما به دلیل نمونههای محدود و یا مطالعات موردی قابلیت تعمیمپذیری ناچیزی دارد.
این استاد روانشناسی تربیتی و عضو شورای شهر با بیان این که بیشتر تحلیلهای انجام شده در فضای مبهم و ناروشنی انجام میشود، عنوان کرد: در هفتههای گذشته گزارشهای منتشر شده نشان میدهد که بیش از ۱۲ میلیون ایرانی دارای اختلالات خرد و کلان روان شناختی هستند که از این تعداد تنها دو میلیون نفر به مراکز درمانی مراجعه کردهاند. براساس این آمار بسیاری از خانوادهها حتی نسبت به رفتارهای نشان دهنده اختلال، آگاهی ندارند.
وی در ادامه با اشاره به این که “تاریخ کودکی” و پرداختن به آن در جهان سابقه بیشتری نسبت به ایران دارد، اظهار کرد: این عامل در کنار وجود فرهنگ سلطه مانند مکانیسمهای دفاعی از جمله انکار، فرافکنی، امحاء و انتقام و همچنین مساله نبود اعتماد اجتماعی زمینه ساز وقوع بسیاری از کودک آزاریها هستند.
این استاد روانشناسی تربیتی و عضو شورای شهر با اشاره به این که کودک آزاری تنها محدود به موارد جسمی و فیزیکی نیست، افزود: پیش از این مرحله میتوان به بد سرپرستی، اهمال کاری، پرخاشگری کلامی و حتی شیوههای غلط فرزند پروری نیز به عنوان مسائل کودک آزاری اشاره کرد.
فخاری با اشاره به این که در جامعه با وقوع حوادث، انکار عوامل و زمینههای وقوع جرم را شاهدیم، گفت: لازم است که با وقوع بحرانها به جای یافتن مقصر به دنبال عوامل بنیانی وقوع جرائم باشیم.
افراد کمی نسبت به رفتارها و گرایشات نادرست خود آگاهی دارند
وی با انتقاد از این که بیشتر آمارهای رسمی مربوط به موارد فیزیکی آزار کودکان و آزارهای مربوط به افراد غریبه هستند، ادامه داد: در بسیاری از موارد این جرائم نه تنها گزارش نمیشوند و خانوادهها نیز به قدر کافی به آنها توجه نمیکنند، بلکه گاهی کودک نیز به خاطر تعلق خاطر نسبت به اعضای خانواده و حفظ حیثیت آنها سکوت میکنند.
این استاد روانشناسی تربیتی و عضو شورای شهر با اشاره به مساله نبود اعتماد که تنها مربوط به فرد آزار دیده برای حفظ عزت نفس و یا ترس از بیان کردن حادثه پیش آمده نیست، ادامه داد: مساله نبود اعتماد درباره افراد مشکلدار به لحاظ روانی هم دیده میشوند.
فخاری در این رابطه ادامه داد: افراد محدودی هستند که نسبت به رفتارها و گرایشات نادرست خود آگاهی دارند و به شکل داوطلبانه به مراکز روان درمانی مراجعه میکنند.
وی این مساله را در نبود اعتماد نسبت به واکنش جامعه و روان درمانگر دانست و افزود: در مواردی مانند قتل آتنا واکنشهای جامعه آنچنان توام با هیجان است که همین مساله خشونت را در مجرمان افزایش میدهد.
این استاد روانشناسی تربیتی و عضو شورای شهر، علت این مساله را آگاهی و پیش بینی بیمار نسبت به واکنشهای هیجانی جامعه دانست و عنوان کرد: در این موارد مجرم بعد از انجام مراحل اولیه تعرض تلاش میکند آثار جرم را پاک کند و در نتیجه جرم سنگین تری را رقم میزند.
فخاری با بیان این که اگر پیشگیری، آموزش، غربالگری و مجازات در کنار هم نباشند بهای سنگین تری هم متوجه مجرم و هم فرد آزاردیده است، گفت: لازم است خانوادهها نسبت به سلامت روانی نیز همچون سلامت جسم حساسیتهای لازم را داشته باشند و آموزش و پرورش نیز پیش از استخدام معلمان از سلامت روانی آنها اطمینان حاصل کنند.
وی در پایان با اشاره به لزوم استفاده از ظرفیتهای دانشگاهی برای آموزشهای جنسی و مهارتهای زندگی، اظهار کرد: متاسفانه آموزشهای پیش از ازدواج تنها برای افرادی است که در آستانه این امر قرار دارند و آموزش مهارتهای اجتماعی برای سایر افراد اجتماع در جایی دیده نمیشود. در حالی که میتوان در دانشگاهها آموزشهای لازم برای مهارتهای زندگی اجتماعی و شهروندی را گنجاند. این محتوا هم در بهزیستی و هم سازمانهای غیردولتی علاقه مند به این موضوعات وجود دارد.
همچنین اسدالله حیدری ظهر پنجشنبه در جمع خبرنگاران با اشاره به اینکه ۶۰۰ «کودک خیابانی» در لرستان وجود دارد که اکثر آنها کودک کار هستند، اظهار داشت: «از سال گذشته ۴ مرکز را به کمک بخش خصوصی برای جمع آوری و نگهداری کودکان خیابانی در استان راه اندازی کرده ایم.»