نرگس محمدی، نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر که اینک در زندان دوران محکومیت خود را می‌گذراند، در نامه‌ای به نمایندگان عضو کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی، با اشاره به موضوع «سلول انفرادی»، خواستار تشکیل کمیته‌ای برای بررسی ابعاد حقوقی- امنیتی این پدیده شد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از کانون مدافعان حقوق بشر، نرگس محمدی در نامه خود با اشاره به ابعاد پدیده سلول انفرادی، این پدیده را مصداق شکنجه دانسته و اعلام کرده است که شنیدن سخنان و تجربه‌های زنان زندانی محبوس در بند زنان زندان اوین که مدتی را در سلول‌های انفرادی گذرانده‌اند می‌تواند بخشی از حقایق مورد تحقیق و تفحص توسط نمایندگان مجلس باشد.
براساس نامه نرگس محمدی در حال حاضر ۱۵ زندانی زن که تجربه سلول انفرادی دارند، در بند زنان زندان اوین در حال تحمل محکومیت هستند که در مجموع حدود ۱۴۰ ماه در سلول‌های انفرادی و بندهای امنیت تحمل حبس کرده‌اند.
متن نامه نرگس محمدی به نمایندگان عضو کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی در خصوص موضوع «سلول انفرادی» به شرح زیر است:
«ریاست و اعضای محترم کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی ایران
با سلام و احترام
۱- قطعاً با پدیده “سلول انفرادی” آشنا هستید و می‌دانید که فعالان مدنی و متهمان سیاسی- عقیدتی در بدو بازداشت و به بهانه انجام تحقیقات مقدماتی روزها، ماه‌ها و بلکه سال‌ها در سلول‌های انفرادی نگهداری می‌شوند و این امر در نظام جمهوری اسلامی ایران به رویه‌ای معمول تبدیل شده است.
۲- قدر مسلم می‌دانید که نگهداری متهمان در سلول‌های انفرادی بر اساس قوانین و مقررات نظام جمهوری اسلامی ایران (به موجب رأی وحدت رویه دیوان عدالت اداری) امری غیرقانونی و نقض آشکار اصول مصرح قانون اساسی و تعرض به حقوق و حیثیت زندانی است که نهادهای امنیتی و قضایی بدون رعایت هیچ حد زمانی و تعریف و تعیین شرایط نگهداری، سلول‌های انفرادی را در اختیار مطلق خود گرفته و عمل می‌کنند
۳- آگاه هستید که “سلول انفرادی” شکنجه شناخته شده، هدفمند و با کارکردهایی مشخص علیه متهمان است که در طول تاریخ توسط حکومت‌ها به‌کار گرفته شده و سال‌های اخیر از زندان‌های گوانتانمو تا ابوغریب و در سرزمین خودمان از بند ۵۹ عشرت‌آباد تا ۲- الف ، ۲۰۹ و ۲۴۱ تا سلول‌های انفرادی بندهای امنیت شهرستان‌ها، انسان‌های بسیاری را قربانی کرده است. این شکنجه برگ مهمی از “تاریخ شکنجه” را به خود اختصاص داده که برخی حکومت‌ها ، سطرهای سیاه بیشتری را به خود اختصاص داده‌اند.
۴- این فاجعه دارای ابعاد نگران کننده‌ای است که کم‌ترین آنها عبارتند از
الف- ابتلای محبوسان به بیماری‌های جسمی و به‌ویژه بیماری‌های روحی و روانی
ب- اخذ اعترافات بی‌اساس و دروغ از متهمان با اعمال فشارهای روحی و روانی
ت- صدور احکام سنگین بر مبنای اعترافات دروغ اخذ شده از متهم در سلول‌ها
پ- سرکوب جامعه مدنی و فعالان این عرصه
ث- وقوع رخدادهای تکان‌دهنده از قتل زهرا کاظمی، زهرا بنی یعقوب تا ستار بهشتی و …
س- تعرضات اخلاقی- جسمی و جنسی به متهمان
نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
اینجانب به‌عنوان فردی مدافع حقوق بشر که خود قربانی این شکنجه بوده و اکنون در زندان اوین شاهد تداوم این عمل ورنج قربانیان آن هستم، بر خود فرض می‌دانم در مقابل تداوم این شکنجه از هر امکانی برای اعتراض بهره گیرم، از همین روی از شما تقاضا دارم، کمیته‌ای را به منظور:
الف- بررسی ابعاد حقوقی- امنیتی این پدیده، چگونگی تداوم یک اقدام غیرقانونی و غیرانسانی، اعمال شکنجه سیستماتیک توسط نهاد قوه قضاییه به همراه نهادهای امنیتی و عدم نظارت هیچ نهاد ناظر
ب- بررسی ابعاد انسانی این شکنجه هولناک بشری و آسیب‌های ناشی از آن با دعوت از قربانیان و تجربه‌کنندگان سلول انفرادی و شنیدن واقعیت‌ها، تشکیل داده وگزارشی را در صحن علنی مجلس به افکار عمومی ارائه دهید و از هر امکان و اختیار قانونی برای توقف و پایان دادن به استفاده از این شکنجه ضد بشری بهره گیرید.
بدیهی است این رسیدگی و تفحص اگر نه امروز، فردا روزی، اگر نه به دست شما زنان و مردان ایرانی که موظف به نمایندگی ملت ایران هستید، توسط انسان‌های دیگر، اگر نه در سرزمین خود، در جایی دیگر اتفاق خواهد افتاد.
در پایان به اطلاع شما نمایندگان محترم می‌رسانم که در حال نگارش این نامه ۱۵ زندانی زن که تجربه سلول انفرادی دارند، در این بند در حال تحمل محکومیت هستند که در مجموع حدود ۱۴۰ ماه در سلول‌های انفرادی و بندهای امنیت تحمل حبس کرده‌اند که شنیدن سخنان و تجربه‌هایشان می‌تواند بخشی از حقایق مورد تحقیق و تفحص کمیته منتخب شما باشد.
نرگس محمدی
شهریور سال نود وشش
زندان اوین»
