آرش صادقی، زندانی سیاسی، روز گذشته با درخواست همبندیان خود به اعتصاب غذایش پایان داده؛ این زندانی سیاسی در نامه‌ای در خصوص دلایل اقدام اعلام کرد: «من از اعتصاب غذا دست کشیدم چراکه درد خود را بارها کوچکتر از مصیبت مادری که جنازه فرزندش را در مقابلش می‌گذارند و می‌گویند معتاد بوده، یافته‌ام.»
متن این نامه که برای انتشار در اختیار تارنگار حقوق بشر در ایران قرار گرفته است، در پی می‌آید:
«دوستان هم بندم از همان آغاز مصرانه از من خواستند که از این تصمیم صرف‌نظرکنم و در طی این چند روز بی‌وقفه حضور آنها را با تمام دلواپسی‌هایشان در کنار خود احساس کرده‌ام که نهایتاً در احترام به درخواست آنان تصمیم گرفتم به اعتصاب غذای خود پایان دهم.
به واقع آنچه امروز با آن مواجه هستیم، ستمی است فراگیر و سیستماتیک که زخم شلاقش را بر پیکر این مردم نشانده. آنجا که خبری از عدالت نباشد، دفاع از حق جرم است و سرزمینی که آزادی در آن در زنجیر است اعدام و تبعید و زندان امری بدیهی شمرده می‌شود. و سرنوشت من و گلرخ و آتنا هم جدا از این واقعیت نیست.
گلرخ و آتنا حق دارند که از شأن و جایگاه انسانی خود دفاع کنند همان‌گونه که امروز زنانی به تنگ آمده از ستم و نابرابری حقوق به تاراج رفته‌شان را در خیابان‌هافریاد می‌کشند.
من از اعتصاب غذا دست کشیدم چرا که درد خود را بارها کوچکتر از مصیبت مادری که جنازه فرزندش را در مقابلش می‌گذارند و می‌گویند معتاد بوده یافته‌ام.
جایی که مردم جان خود را برای تحقق آزادی جمعی و همگانی در خیابان‌ها به مخاطره می‌افکنند، دیگر اعتصاب و اعتراض از مرزهای فردی و گروهی گذر کرده و پاسخ به آزادی مسیری بالا بلندتر را جستجو می‌کند.»
شایان ذکر است؛ گلرخ ایرایی، همسر آرش صادقی، و آتنا دائمی چهارم بهمن‌ماه برای بازجویی به بند دوالف سپاه اوین منتقل و به دلیل خودداری پاسخگویی به بازجویی همراه ضرب و شتم به زندان قرچک ورامین تبعید شدند.
آرش صادقی ششم بهمن ماه در اعتراض انتقال همسرش اعلام اعتصاب غذا کرد؛ این زندانی سیاسی در سال گذشته نیز برای مدت ۷۲ روز در اعتصاب غذا به سر برده و عدم معالجه و خودداری مسئولان از بستری کردن وی در بیمارستان باعث پیشرفت بیماری‌های حاد و مزمن در وی گشته است.
آریتمی قلب، از دست رفتن بیش از نیمی از کارایی کلیه راست و نیمی از کلیه چپ، مشکلات ریوی، مشکلات کبد و روده و معده از جمله بیماری های است که آرش صادقی طی یک سال گذشته به آنان دچار شده و اقدامی از سوی مسئولان برای درمان این بیماری ها نشده است.
