بهیه نامجو، مادر نوید افکاری، به مناسبت اولین سالگرد اعدام فرزندش، پیامی منتشر کرده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، در جریان تجمعی که روز شنبه ۲۰شهریور ۱۴۰۰، در شهر ادمونتون کانادا در مقابل ساختمان مجلس، توسط گروهی از ایرانیان، به مناسبت سالگرد اعدام نوید افکاری، برگزار شده بود، متن پیام بهیه نامجو به دو زبان فارسی و انگلیسی خوانده شد.
بهیه نامجو در قسمتی از پیام خود آورده است: « آیا خبر دارید که این نظام هر از چندگاه، تشنه خون جوانی می‌شود و آنگاه به زندگی و عشق و امید یک ملت، دست‌درازی می‌کند و یک نفر را می‌رباید تا چرخ حیاتش با خون بچرخد؟»
متن کامل پیام بهیه نامجو را می‌توانید در ادامه بخوانید:
«مردم جهان امروز دست به دامان شما هستم سال گذشته پسرم، جوانمردم، سرو بلند قامت سبز این میهن، بر سکوی اعدام جمهوری اسلامی، مظلومانه، بی پناه، تنها جان باخت.
از آن روز یک سال است وحید و حبیبم را در انفرادی انداخته‌اند و به وحید گفته‌اند علیه برادرت حرف بزن تا آزادت کنیم. ای بشریتی که یک روز هم پیمان شدید و اعلامیه جهانی حقوق بشر را نوشتید، صدای سوختن دردناک دل مرا شنیده‌اید؟
آیا خبر دارید که این نظام پاره جان و تن مرا، بی هیچ گناهی، شکار کرد، ربود و ماه‌ها در کنج سیاه‌چاله‌هایش با غیرانسانی‌ترین روش‌های ممکن شکنجه کرد تا به قتل کسی که هرگز نه دیده بود، نه می‌شناخت، اقرار کند؟ که حتی پزشکی قانونی ج.ا. نیز آسیب‌هایی که بر اثر شکنجه به آنها وارد شده است را تایید کرده است. آیا خبر دارید که این نظام هر از چندگاه، تشنه خون جوانی می‌شود و آنگاه به زندگی و عشق و امید یک ملت، دست‌درازی می‌کند و یک نفر را می‌رباید تا چرخ حیاتش با خون بچرخد؟ به قول پسر تنهای بی پناهم، برای طناب دارش دنبال یک گردن می‌گردد. آیا وجدانی برای بشر مانده که دست روی آتش سوزان دل من بگذارد؟ آیا بشریت هنوز معنا دارد؟
آیا نمی‌خواهد یک لحظه فکر کند، فقط فکر کند، که امروز نیز ممکن است همه زندگی، همه لحظه‌های شیرین و ارجمند یک خانواده، همه جان و روان و موجودیتش را به تاراج ببرند و سپس جسد بی جانش را برگردانند تا ثابت کنند، در این رژیم، در هم چنان بر پاشنه جنایت می‌چرخد؟ آیا وقت آن نرسیده که به خاموشی و فراموشی پایان دهد و این نوای آخر نوید من را بشنود؟
“مردم! اگر من اعدام شدم، همه بدانند در قرن بیست و یکم، با اینهمه هزینه و سازوکارهای حقوق بشری و سازمان ملل و شورای امنیت و غیره، یک انسان بی گناه در حالی که تلاش کرد و جنگید، اعدام شد.”»
لازم به یادآوری است، برادران افکاری در جریان اعتراضات سراسری مرداد ۹۷ در شیراز بازداشت و تحت شدیدترین شکنجه‌های روحی و جسمی ناچار به اعتراف علیه خود شدند و در حالی که در جریان دادگاه بارها اعلام کردند که اعترافاتشان تحت شکنجه بوده است، قاضی پرونده با استناد به همان اعترافات، حکم اعدام برای نوید و احکام سنگین حبس برای وحید و حبیب صادر کرد. برادران افکاری در شهریور ماه ۱۳۹۹، همراه با ضرب و شتم به بند عبرت زندان عادل‌آباد شیراز منتقل شدند. حکم اعدام نوید چند روز پس از انتقال این سه برادر به سلول انفرادی در زندان عادل‌آباد شیراز اجرا شد و وحید و حبیب نیز از همان زمان تاکنون علیرغم نیاز به دریافت خدمات پزشکی، در سلول انفرادی نگهداری می‌شوند.
