دختر عبدالفتاح سلطانی وکیل زندانی میگوید پدرش با وجود داشتن شرایط قانونی، از برخورداری از «اعاده دادرسی» و «آزادی مشروط» محروم شده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از فعالان حقوق بشر، مائده سلطانی میگوید پدرش در پنچمین سال حبس، از مشکلات پزشکی همچون نوسان فشار و مشکلات گوارشی رنج میبرد و با اینکه امکان درمان مناسب در زندان نیست، مسئولین قضایی با درخواست مرخصی او نیز مخالفت میکنند.
خانم سلطانی میافزاید: «هر زندانی در ماه ۳ روز حق مرخصی خواهد داشت که طبق این قانون با توجه به ۵ سال حبس، پدر من باید ۵ ماه مرخصی داشته باشند.»
مائده سلطانی دربارهٔ وضعیت جسمانی پدر خود، میگوید: «پدر من در زندان دچار نوسان فشار خون شده و با مشکلات گوارشی جدی مواجه است، با وجود شرایط نامناسب بهداشتی و فضای کم و نبود نور و هوای آزاد، حتی زندانیان جوان هم به مرور دچار مشکلات جسمی خواهند شد، چه برسد به یک فرد ۶۰ ساله.»
علیرغم موافقت ۴ قاضی از جمله آقای آقایی، رئیس سابق دادگستری تهران، برای اعمال ماده ۱۸ و اعاده دادرسی، پرونده آقای سلطانی بیش از دو سال و نیم است در انتظار دستور ریاست قوه قضائیه برای برخورداری از برگزاری دادرسی در انتظار و بلاتکلیف مانده است.
دختر این وکیل در بند پیشتر در این رابطه گفته بود: «اعمال ماده ۱۸ بر پرونده پدر من نشان میدهد که حکم صادر شده برای پدر من غلط بوده است و باید حکم جدید صادر شود.»
عبدالفتاح سلطانی پیشتر در ۲۶ خرداد ۱۳۸۸ در پی اعتراضات به نتایج انتخابات، توسط ضابطان دادگاه انقلاب دستگیر و روانه بند دویست و نُه زندان اوین شد. اساس اتهامات علیه وی، شرکت در تاسیس «کانون مدافعان حقوق بشر ایران»، دریافت جایزه حقوق بشر شهر نورنبرگ آلمان، فعالیت تبلیغی علیه نظام و مصاحبه درباره وضعیت موکلانش با رسانهها است.
او توسط قاضی مرتضوی متهم به جاسوسی – از طریق افشای اطلاعات پرونده موکلان خود که به جاسوسی متهم شده بودند – و همچنین تبلیغ علیه نظام شد و بیش از ۷ ماه را در زندان اوین گذراند. آقای سلطانی در دادگاه بدوی به ۵ سال حبس و ۵ سال محرومیت از خدمات اجتماعی محکوم شد. اما دادگاه تجدید نظر وی را پس از ۲۱۹ روز حبس از کلیه اتهامات تبرئه کرد و تلاشهای او برای تحت پیگرد قرار دادن مقامات دستگاه قضایی به نتیجهای نرسید.
عضو موسس کانون مدافعان حقوق بشر مجددا در تاریخ ۱۹ شهریور ماه ۱۳۹۰ دستگیر شد و از آن زمان تا کنون در زندان اوین به سر میبرد. طی سالهایی که آقای سلطانی در زندان به سر برده است، بارها به دلیل بیماری قلبی و فشار خون به بهداری زندان مراجعه کرده و در سال ۱۳۹۲ برای ۴۱ روز در بیمارستان بستری بود که قبل از بهبودی کامل به زندان برگردانده شد.
وکیل زندانی در اسفند ماه ۱۳۹۰، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی پیر عباس به ۱۸ سال حبس در تبعید به شهر برازجان و ۲۰ سال محرومیت از وکالت محکوم شد که در مرحله تجدید نظرحکم حبس به ١٣ سال کاهش یافت. این حکم با اعمال ماده ۱۳۴ به ۱۰ سال تقلیل یافت.