جواد ظریف، وزیر خارجه جمهوری اسلامی، می‌گوید ایرانیانی که به عنوان پناه‌جو به کشورهایی مانند استرالیا می‌روند دربارهٔ وضعیت حقوق بشر در ایران دروغ می‌گویند. او هم‌چنین ادعا کرده که ایران تنها کشور منطقه است که در آن انتخابات برگزار می‌شود و نزدیک به ۷۰درصد مردم در آن شرکت می‌کنند.
آقای ظریف که اخیرا در سفری منطقه‌ای در جنوب شرقی آسیا و اقیانوسیه به سر می‌برد، این اظهارات را در گفتگو با «فلیپ ویلیامز»، خبرنگار ارشد حوزه سیاست خارجی تلویزیون‌ای. بی. سی استرالیا بیان کرده است.
ویلیامز: درخواست نزدیک به ۹۰۰۰ پناهجوی ایرانی از سوی دولت استرالیا رد شده و دولت، آشکارا گفته که می‌خواهد آن‌ها را بیرون کند و به کشورشان برگرداند. شما گفته‌اید که اگر آن‌ها مایل به بازگشت باشند، می‌پذیریدشان و در ایران امن خواهند بود.
ظریف: بدون هرگونه سوالی.
ویلیامز: اما اگر آن‌ها مایل به بازگشت نباشند و این اتفاق به زور و اجبار بیفتد چه؟ باز هم قبولشان می‌کنید؟
ظریف: ببینید ما این افراد را از ایران بیرون نکرده‌ایم. آن‌ها یا توسط قاچاق‌چیان انسان اغوا شده‌اند و یا اساسا فریب تبلیغاتی را خورده‌اند که من نمی‌دانم از سوی دولت‌ها یا دیگران می‌آید؛ این‌که اگر مدعی شوند که قربانی نقض حقوق بشر هستند، ازشان استقبال می‌شود. اما آن‌ها قربانی نقض حقوق بشر نیستند.
ویلیامز: اما بسیاری از آن‌ها استدلال می‌کنند که قربانی هستند.
ظریف: ادعا می‌کنند چون شما تشویقشان کرده‌اید.
ویلیامز: پس شما می‌گویید که ادعاهای هیچ‌کدام از آن هزاران نفر درست نیست؟
ظریف: من می‌گویم که اگر کسی ادعایی می‌کند باید هزینه‌اش را هم بپردازد. ما آن ادعا‌ها را نکرده‌ایم. این افراد کسانی هستند که از حقوق بشر برای مقاصد سیاسی استفاده می‌کنند. شما ببینید ایران تنها کشوری در منطقهٔ ما است که انتخابات دارد. اما در عین حال، ایران تنها کشوری در همان منطقه است که برایش گزارش‌گر ویژه حقوق بشر تعیین کرده‌اند. و این انتصاب از سوی سازمان ملل و بر اساس ملاحظات سیاسی کشورهایی مانند استرالیا انجام گرفته است. چرا استرالیا از پیش‌نویس یک قطعنامهٔ حقوق بشری علیه کشورهایی که با آن‌ها روابط بهتر سیاسی دارد اما کارنامهٔ حقوق بشری بدتری دارند، حمایت نمی‌کند؟
ویلیامز: مثلا کدام کشور؟
ظریف: من نمی‌خواهم نام بیاورم اما شما می‌توانید آن‌ها را در منطقهٔ ما پیدا کنید. به کشورهایی نگاه کنید که حتی یک قانون اساسی هم ندارند؛ انتخابات پیشکش. آن‌هایی که یک مقام انتخابی هم ندارند.
ویلیامز: پس شما را هدف گرفته‌اند؟ احساس می‌کنید که انتقاد‌ها غیرمنصفانه است؟
ظریف: برای پاسخ به این سوال، فقط به کارنامهٔ ما نگاه کنید. در ۳۷ سال گذشته، ما برای تک‌تک سِمَت‌هایمان انتخابات برگزار کرده‌ایم. از جمله مقام رهبر که توسط نهادی انتخاب می‌شود که انتخابات آن اخیرا برگزار شد.
ویلیامز: اما همهٔ کاندیدا‌ها مجاز به شرکت در انتخابات نیستند. درست است؟
ظریف: این هم یکی دیگر از آن انتقاد‌ها است. شما از آن کشورهایی که اصلا کاندیدایی در انتخاباتشان ندارند انتقاد نمی‌کنید اما ایران را که برای ۳۰۰ کرسی مجلسش ۶۰۰۰ کاندیدا دارد، مورد انتقاد قرار می‌دهید. آن هم انتخاباتی که عدد بزرگی از مردم در آن شرکت می‌کنند و به کسانی که می‌خواهند رای می‌دهند. آن‌ها گزینه‌های کافی دارند که بتوان آن را یک انتخابات رقابتی دانست. مردم درواقع به کاندیداهایی که دوست داشتند رای دادند و حالا، نتیجه بر خلاف انتظار آن‌هایی است که پیش‌بینی کرده بودند مردم پای صندوق‌ها نمی‌روند. آن‌ها مانند شما مدعی بودند که خیلی از کاندیدا‌ها غیرمنصفانه ردصلاحیت شده‌اند، پس میزان مشارکت پایین خواهد بود. اما نزدیک به ۷۰درصد در انتخابات اخیر شرکت کردند. در ایران، مانند استرالیا، شرکت در انتخابات و رای دادن، اجباری نیست. بنابراین، عدد ۷۰درصد، یک مشارکت بزرگ در انتخابات پارلمانی به حساب می‌آید. و کل ماجرا این بود: مردم شرکت کردند؛ رای دادند؛ و شما هم‌چنان انتقاد می‌کنید.
