۲ سال پیش در چنین روزی در مقطع کارشناسی ارشدبه دلایل اعتقادی اخراج شدم.
شعری از نلیسا یحیوی که به مناسبت دومین سال اخراج خود به دلیل بهایی بودن ,از دانشگاه سروده است.
نیلیسا یحیوی، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه سمنان بود که به علت “اعتقاد به آئین بهائی” از دانشگاه اخراج شد. ، نیلیسا یحیوی، فارغ التحصیل کارشناسی زبان و ادبیات فارسی در سال ۹۰ بوده است که سال ۹۱ برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در کنکور شرکت کرده و به جای اعلام رتبه با نقص پرونده مواجه می شود.
این در حالی است که پیگیری های ایشان از طریق سازمان سنجش بی نتیجه بوده است. همچنین ایشان سال ۹۲ نیز در آزمون کارشناسی ارشد شرکت کرده و در نوبت روزانه ی دانشگاه سمنان پذیرفته می شود و پس از شرکت در کلاسها، یک هفته قبل از اخراج، مسئولین دانشگاه مدرک کارشناسی ایشان را می خواهند و پس از چند روز طی تماس تلفنی ایشان احضار و پس از پاسخگوئی به برخی سوالات در مورد اعتقادات شخصی وی به ایشان اعلام می کنند که اجازه ی ادامه تحصیل در دانشگاه را ندارند.
امروز می فهمم که من با تو احساس های آشنا دارم
من هم دلیل خلقتم عشق است آخر چه فرقی با شما دارم؟!
می خواهم از مجموع انسان ها یک اتفاق تازه سر گیرد
چیزی به نام وحدت عالم، من مطمئنم، ادعا دارم
فهم جدیدی از روابط را بین بشر ترویج باید کرد
من سمت صلح و مهر و آزادی صدها بغل آغوش وا دارم
در کشورم از حق تحصیل و آزادی اندیشه محرومم
یک لحظه اندیشیده ای آیا، من هم شبیه تو خدا دارم؟
من این وطن را دوست می دارم قلبم برایش می تپد هر دم
از خدمت بی وقفه در اینجا، زیباترین تصویر را دارم
می خواهمت چون هم وطن هستیم می خواهمت چون هر دو انسانیم
دوری چرا؟ وقتی که در قلبم در حد اقیانوس، جا دارم…
نیلیسا یحیوی
نه به آزار بهاییان
