نامه زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر به سازمان‌های حقوق بشری در خصوص وضعیت رمضان احمد كمال و زندانیان بیمار

 زندانیان سالن ١٢ زندان رجایی شهر طی نامه‌ای به سازمان‌های حقوق بشری از وضعیت نامساعد جسمانی رمضان احمد كمال گفتند و خواهان رسیدگی به وضعیت زندانیان بیمار و درمان آن‌ها شدند.
شما می‌توانید متن کامل نامه را که نسخه‌ای‌ از آن به دست تارنگار حقوق بشر در ایران رسیده است، مطالعه فرمایید:

زندانی سیاسی کرد رمضان احمد كمال در وضعیت خطرناک

روز چهارشنبه ٩ دی ۱۳۹۴ زندانی سیاسی کرد «رمضان احمد كمال» به خاطر نوعی بی‌حسی که مدت‌ها در دستش عارض شده بود، به بیمارستان اعزام گردید. درحالی‌که به‌جز بی‌حسی که ماه‌ها بود با آن دست‌به‌گریبان بود مشکل دیگری نداشت اما در فاصله انتقال از بند ۴ زندان رجایی شهر تا رسیدن به بیمارستان، حال وضعیت عمومی این زندانی سیاسی به‌گونه‌ای دگرگون می‌گردد، که بیمارستان ساسان به دلیل علائم حیاتی بسیار ضعیف، از پذیرش او خودداری می‌کند. به همین خاطر اجباراً او را به بیمارستان هزار تختخوابی تهران (خمینی) منتقل مى‌كنند ولی از همان روز یعنی از چهارشنبه تاکنون در وضعیت بیهوشی و نوعی کما به سر می‌برد و هیچ‌کس نه مسئولیت آن را می‌پذیرد و نه حتی علت این بیهوشی را توضیح می‌دهد.

همبندیان این زندانی سیاسی ضمن هشدار و استمداد به خاطر وضعیت خطرناک او، از همه مراجع حقوق بشری تقاضای توجه و رسیدگی به این مهم را داشته و اعلام می‌دارند که این زندانی (رمضان احمد كمال) اولین بار که به بیرون از زندان اعزام گردید به دلیل عمل جراحی ناقص و احتمالاً غیراصولی بود که در همین زندان رجایی شهر در سال ٩٠ بر روی دست او که شکسته بود، صورت گرفت به‌طوری‌که استخوان دستش تا مدت‌ها تبدیل به منبع تولید عفونت شده بود و بعد هم باوجود ازکارافتادگی كامل دستش، مأمورین زندان هنگام اعزام او به بيمارستان با توهین و اهانت و نهایتاً با گذاشتن اسلحه بر روی شقیقه‌اش، به او دستبند زدند، درحالی‌که او مطرح مى‌كرد دست من شکسته و عفونی‌شده، اگر خيالتان راحت نيست به‌جای دستبند چند پابند به پایم بزنید… ولی کسی توجه نمی‌کرد.

در موارد دیگر هم زندانیان را به خاطر بستن دستبند مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند که در آخرین مورد، اين مسئله منجر به آسیب‌دیدگی، عفونت کلیه و حتی خونریزی شده بود. این شیوه معمول در برخورد با زندانیان رجایی شهر است (که در رابطه با زندانیان عادی بسیار اسف‌بار تر است) و موارد آن بارها و بارها خبرساز و رسانه‌ای شده ولی نتیجه‌ای در برنداشته است. بااین‌همه در حال حاضر نگرانی از بابت وضعیت فعلی این زندانی سیاسی کرد است و مجدداً از همه مجامع و ارگان‌های حقوق بشری، به‌طور خاص پزشکان بدون مرز استمداد كمك و توجه به این موضوع مهم راداریم

زندانیان سیاسی سالن ١٢ زندان رجایی شهر

١١ دی ۱۳۹۴