روز گذشته «حسین غلامی آذر» وکیل‌بند سابق بند ویژه روحانیت زندان اوین بر اثر عوارض ناشی از اعتصاب غذا، به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از سحام، «حسین غلامی آذر» وکیل بند سابق بند ویژه روحانیت زندان اوین در حالی از روز شنبه ۱۴ فروردین‌ماه ۱۳۹۵ دست به اعتصاب غذا زده که روز گذشته به دلیل «نبض ضعیف» و احتمال بالای مرگ به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شده است.
این روحانی جوان در اعتراض به «دروغ‌های مکرر مسئولین دادگاه ویژه روحانیت»، «عدم اعاده دادرسی علی‌رغم قول مساعد مسئولان»، «عدم رعایت اصل برائت»، «تفسیر دل‌بخواه قانون»، «آزار خانواده»، «تاراج اموال شخصی» و «به زندان انداختن همسر برخی زندانیان برای کسب اعترافات دروغ»، دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است.
حسین غلامی آذر چند سال قبل یکی از کلیه‌های خود را به شهروندی مشگین شهری اهداء کرده است.
پزشکان روز گذشته تاکید کردند که تنها کلیه وی به دلیل عوارض ناشی از اعتصاب غذا در زندان اوین، سوراخ شده است.
غلامی آذر به دلیل برخی اتهامات مالی از شهریورماه ۱۳۹۲ در زندان اوین محبوس است و برای دفاع از خود، از «حق در اختیار داشتن وکیل» محروم بوده است.
او پس از «فروش اتومبیل» خود در سال ۱۳۹۲، «دریافت پول و چک» و متعاقب آن به «سرقت رفتن خودرو» و وصول نشدن مبلغ چک، قصد طرح شکایت قانونی از خریداران را داشت که برادر او توسط خریداران ربوده و به مکانی نامعلوم منتقل شد. پس از این آدم‌ربایی، «چک و پیش‌پرداخت» توسط «حسین غلامی آذر» به خریداران اعاده گردید که این متهمین بعد از طرح شکایت توسط برادر وی، توسط دادگاه کیفری ۲ شهرری در سال ۱۳۹۴، هر کدام به ۱۵ سال حبس محکوم شده‌اند، اما به دلیل تبانی متهمین و متواری بودن آنان، «حسین غلامی آذر» در زندان به سر برده و مسئولین دادگاه ویژه روحانیت از آزادی وی جلوگیری می‌کنند.
«حسین غلامی آذر»، پیش‌تر در اعتراض به «بی‌عدالتی» قوه قضائیه خود را در محل دادگاه ویژه روحانیت به آتش کشید و به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شد. وی در تاریخ ۲۶ اسفندماه ۱۳۹۴ مجددا به دلیل مصرف سه عدد قرص (برای خودکشی) به بیمارستان لقمان منتقل گردید.
وی در بخشی از نامه‌ای که خطاب به محمدجواد لاریجانی رییس ستاد حقوق بشر قوه قضاییه نگاشت، بند ویژه روحانیت زندان اوین را با گوانتانامو مقایسه کرد و نوشت: شما که به تمام سازمان‌های بین‌المللی از جمله حقوق بشر خط می‌دهید و آن‌ها را متهم به دروغ‌گویی می‌نمایید، همین بغل گوش‌تان زندان اوین؛ در گوانتانامو نیز چنین رفتار وحشیانه‌ای دیده نمی‌شود که شخصی را بدون دلیل به تخت ببندند، بدون آن‌که سابقه بیماری حتی از نوع سرما خوردگی داشته باشم و به زور قرص بخورانند و آمپول تزریق کنند، برای این‌که بر علیه دادسرای ویژه حرف نزنم و نگویم که نگذاشتید وکیل بگیرم و نتوانستم از حق خودم دفاع کنم، تمام بدنم را بی‌حس می‌کنند و طبق اقرار یکی از اعضای تیم پزشکی زندان، که گفت: نهایت مثل «هنرور شجاعی» سکته می‌کنم که نتوانم حرف بزنم. جناب مدافع حقوق بشر؛ فاین تذهبون؟؟
