طی ماه های اخیر، دستکم چهار شهروند بهایی در شهر های قزوین، مشهد، نطنز و کاشان از ادامه تحصیل محروم گشتند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، در ماه های اردیبهشت و خرداد ۱۳۹۵، مسئولین دانشگاه و موسسات عالی با احضار این دانشجویان و پرسش در باره مذهبشان، به آنان اعلام داشته اند که به دلیل بهایی بودن، حق تحصیل در دانشگاه را ندارند و جهت پیگیری این موضوع می بایست به که ستاد خبری اطلاعات در شهر های مربوطه مراجعه کنند.
پس از انقلاب اسلامی ایران در کنار انواع محرومیت و فشار بر جامعه بهائی ایران، محرومیت از تحصیلات عالی و فشار بر دانشگاهیان بهائی، مقارن با انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۵۹ آغاز گردید. این محرومیت شامل اخراج کارمندان و استادانی که پیرو آئین بهائی بودند، وهمچنین اخراج کلیه دانشجویان بهائی وجلوگیری از ورود به دانشگاه در سالهای بعد می شود.
این در حالی است که اولین اعلامیه حقوق بشر جهانی در ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸، حق تحصیل را برای همه انسان فارغ از نژاد، رنگ، عقیده، مذهب و جنسیت برابر می داند.
«هر کس حق تحصیل دارد. تحصیل دست کم در مقطع ابتدایی و پایه، باید رایگان باشد. تحصیل ابتدایی باید اجباری باشد. آموزش فنی و حرفه ای باید در دسترس عموم قرار گیرد و آموزش عالی باید بر اساس استحقاق، به یکسان در دسترس همه باشد» (بند ۱ ماده ی ۲۶ اعلامیه جهانی حقوق بشر)
مشخصات چهار دانشجوی محروم از تحصیل در پی می آید:
معین محمدی: دانشجوی رشته مهندسی پزشکی دانشگاه امام رضا مشهد
فراز کرین کانی سیسان: دانشجوی رشته عمران در موسسه آموزش عالی البرز
مهسا الهیان: دانشجوی زبان وادبیات انگلیسی در دانشگاه پیام نور کاشان
لادن فروغی: دانشجوی رشته حسابداری در دانشگاه پیام نور نطنز
هویت این شهروندان بهایی از سوی سایت بهایی نیوز احراز گشته است.
