روزهای اخیر برخی خبرهای نه‌چندان خوشایند از دوستان همراه و همدل خارج از زندان باعث شد رنجش خاطر و دل‌آزردگی برای من و برخی فعالین مدنی ایجاد شود و طبیعتاً حاشیه‌هایی را نیز در فضای مجازی به همراه داشت. گرچه ابتدا بنا نداشتم واکنشی نشان بدهم اما ناگزیر شدم طی این مکتوب درد و دل خود را با انسان‌های منصف در این میان، در میان بگذارم.
مطلع هستید اگر امروز من و برخی دوستان در زندان هستیم برای حراست از حریم انسانی یکایک افراد جامعه است. چنانکه حقوق انسانی و دفاع از آن را بر منافع فردی خود ترجیح داده‌ایم و تا امروز هم در حد توان خود از افرادی که احساس کرده‌ایم مورد ستم و اجحاف واقع‌شده‌اند برای گرایش سیاسی حمایت کرده‌ایم. اکنون نیز معتقدم که هر شخص، گروه یا نهادی حقوق افراد را زیر پا گذاشت مردود و مطرود است، کما اینکه تضاد ما با حاکمیت تضاد بر سرنام نیست بلکه اعتراض ما به رویه‌های غیراخلاقی و غیرانسانی است که متأسفانه بخش‌هایی از جامعه را نیز ذره‌ذره به خلق‌وخوی خود درآورده است. هرگونه تجاوز به حریم شخصی اعمالی نظیر انتشار فایل‌های صوتی و تصویری منتسب به افراد آن‌هم از نوع گزینشی از آن دست‌کارهایی است که تاکنون توسط نهادهای خاص بار‌ها انجام‌شده و عمل کریه و غیراخلاقی، و همه قربانیان این شیوه را حق اعاده حیثیت است. لذا ضمن محفوظ دانستن این حق برای تک‌تک افرادی که در این زمینه آسیب‌دیده‌اند،
حمایت خود را از قربانیانی چون آتنا دائمی که بیش از این اتفاق اخیر نیز حریم خصوصی و خانوادگی‌اش از سوی برخی نهادهای خاص مورد تعرض واقع‌شده بود، اعلام می‌کنم.
باید به یاد داشته باشیم در وهله اول رفتارهای این‌چنین نه‌تنها خدشه به اعتبار افراد در نگاه و داوری جامعه بلکه در تقابل با مسیر مطالبه گری و استیلای حقوق ملت ایران است.
آرش صادقی – بند هشت زندان اوین.
