نامه ای برای آقای محسنی اژه ای سخنگوی قوه قضاییه
آقای محسنی اژه ای؛
از اینکه اعتصاب غذا امری ناشایست است هیچ شکی در آن نیست و هیچ انسانی حق ندارد با توسل به آن به حق خود برسد. اما این مسئله در جامعه ای صدق می کند که مسئولین و صاحبان قدرت به قانون خودنوشته احترام گذاشته و اجازه حق‌کشی چه برای خود و چه برای دیگران را ندهند.
آقای محسنی اژه ای، اینجانب محمدنظری فرزند حمدالله در سال ۷۳ به اتهام هواداری از حزب دمکرات کردستان ایران دستگیر و به اعدام محکوم شدم که بعد از گذشت ۵ سال این حکم به حبس ابد تقلیل یافت. در تاریخ دهم مهرماه سال ۹۱ به دستور خود شما و به امضای آقای مرتضوی معاون وقت دادستان کل کشور، پرونده ام مورد بررسی مجدد قرار گرفت و بعد از طی مراحل قانونی در سال ۹۲ دادگاه مهاباد و رئیس زندان رجایی شهر کرج با آزادی ام موافقت کردند. ولی تاکنون هیچ اقدامی درجهت آزادی من صورت نگرفته است و تمام نامه هایی که از سوی مراجع ذی‌صلاح به مسئولین قضایی نوشتم، بی پاسخ مانده است.
حال، اینجانب در اعتراض به اقدامات غیرقانونی و ناعادلانه بعضی از مسئولین که مانع اجرای صحیح قانون شده اند، تنها خواسته ام از شما که هیچ عمل غیرقانونی را تحمل نمی کنید، این است تا نسبت به اجرای قانون در مورد اینجانب اقدام نمایید و اعلام می کنم آیا اگر این نامه نیز نتوانست حق و حقوق مرا به من بازگرداند، راه دیگری غیر از اعتصاب غذا برای یک زندانی که دستش از همه جا کوتاه است پیشنهاد می کنید؟
محمد نظری فرزند حمدالله
زندان رجایی شهر
