بهنام موسیوند، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین با نگارش نامه‌ای به اعدام سی تن از زندانیان اهل سنت که در چند روز اخیر در زندان رجایی شهر اعدام شدند، واکنش نشان داد.
شما می‌توانید این نامه را که به دست تارنگار حقوق بشر در ایران رسیده است در زیر مشاهده کنید.
به نام زندگی
در روزهای بهت و بغض و حیرت از جنایتی هستیم که بر همنوعان و هم‌وطنانمان رفته است. جنایتی که در سالروز اعدام‌های سال ۶۷ رخ داد و بار دیگر جامعه ایرانی را در ماتم فروبرد. اعدام سی زندانی اهل سنت و خطر اعدام قریب‌الوقوع تعداد زیادی دیگر همه‌مان را شوکه کرد.
حافظه تاریخی جامعه مدنی پس از برهه شوم دهه شصت چنین فاجعه‌ای را در خاطر ندارد. در این میان تلاش حاکمیت و دستگاه امنیتی آن برای انتساب این دسته از هم‌وطنان سنی‌مذهبمان به گروه‌های تروریستی امری مذموم، نخ‌نما و بی‌شرمانه برای توجیه اعدام افراد بی‌گناهی است که جرمشان تنها عقیده‌شان بود.
اما جامعه بیدار می‌داند تلاش‌های حقیرانه اخیر در سرکوب فعالان و دگراندیشان اقلیت‌های قومی و مذهبی پروژه‌ای است که سال‌ها جهت فشار و ارعاب داخلی و تشنج‌آفرین در منطقه بحران‌زده کنونی صورت گرفته و افراد اعدام‌شده قربانیان سیاست‌های غیرعقلانی و غیرانسانی دستگاه حاکمِ هستند. حال خانواده‌هایشان را عزادار و مصیبت‌زده (بی‌آن‌که اجازه آخرین دیدار یا حتی اجازه خاک‌سپاری عزیزانشان را داشته باشند) در غم و اندوهی بی‌پایان فروبردند.
اکنون ما جامعه ایرانی هستیم و واکنش متعهدانه به این ظلم بی‌حساب. بلکه پایانی نهیم به این روند سرکوب و کشتار. ماییم و خانواده‌های داغدار که از ما حداقلی از همراهی و همدردی را چشم‌انتظارند.
جامعه‌ای که سال‌ها شعار سر داده که: «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند / که در آفرینش ز یک گوهرند // چو عضوی به درد آورد روزگار / دگر عضوها را نماند قرار // تو کز محنت دیگران بی‌غمی / نشاید که نامت نهند آدمی» باید در مقابل چنین فاجعه‌ای مهر سکوت بشکند و واکنشی درخور نشان دهد.
بهنام موسیوند
زندان اوین / بند ۸
