بخش زیادی از تپه تاریخی لشگرآباد ساوجبلاغ با قدمتی ۵هزار ساله به دلیل ساخت باغچه‌ویلا، ایجاد باغ، جاده، تاسیسات شهری و … تخریب و در وضعیت نامناسب حفاظتی قرار دارد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، محسن زینی‌وند سرپرست هیات باستان‌شناسی محوطه لشگرآباد با اعلام این مطلب گفت: در برخی از ۸ گمانه ایجادشده در دور نخست و همچنین در گمانه‌های بخش دوم در جنوب‌غربی و شمال‌شرقی به آثار فرهنگی دست یافتیم.
به گفته وی، بر اساس یافته‌های سفالی و گاه‌نگاری نسبی آن‌ها، این محوطه در بردارنده آثاری از هزاره سوم پیش ازمیلاد و دوره اسلامی است.
وی افزود: دراین عملیات همچنین مشخص شد که عرصه محوطه تپه لشگرآباد گسترده‌تر از امروز و تقریباً بیضی‌شکل بوده است. عرصه ظاهری این محوطه کاملا دایره‌ای و به قطر ۹۰ متر است که وضیعت مناسب حفاظتی ندارد، زیرا علاوه بر بریده‌شدن بخشی از تپه برای ایجاد جاده آسفالته در بیشتر جهات آن ساخت‌وساز صورت گرفته و حتی بخش‌هایی از آن نیز توسط مالکان بریده و به مثابه دیواری از آن استفاده شده است.
به گفته وی، قسمت‌هایی از این اثر ارزشمند باستانی به دلیل عوامل مختلفی مانند ساخت باغچه‌ویلا، ساختمان‌سازی، ایجاد باغ و تاسیسات شهری و… تخریب شده، به گونه‌ای که این تپه در حال حاضر از وضعیت حفاظتی مناسبی برخوردار نیست.
این باستان‌شناس تصریح کرد: به همین دلیل تعیین عرصه حقیقی و پیشنهاد حریم تپه لشگرآباد با استفاده از گمانه‌زنی به منظور حفاظت و جلوگیری از تخریب بیش از حد آن و ارائه ضوابط حفاظتی مربوطه در دستور کار اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان البرز قرار گرفت.
تپه لشگرآباد به وسعت حدود یک هکتار و با ارتفاع ۱۰متر در مرکز روستایی به همین نام و در شهرستان ساوجبلاغ و به فاصلۀ ۱۵۰ متری غرب جاده سهیلیه قرار دارد. مالکیت بخش اعظم عرصه تپه دولتی است و حریم و اطراف آن متعلق به کشاورزان و مالکیت خصوصی دارد. تپه لشگرآباد در سال ۱۳۸۲ شمسی با شمارۀ ۱۰۸۳۳ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
