رئیس سازمان بهزیستی ایران بدون ارائه آمار از افزایش تعداد سالمندان رها شده در خیابان‌ها خبر داد و گفت که «تنهایی، گوشه‌نشینی و انزوا» در سالمندان در حال افزایش است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از خبرگزاری فارس، انوشیروان محسنی بندپی روز یکشنبه، ۴ مهر، در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت که در گذشته با پدیده «کودک رها شده» در خیابان مواجه بودیم و امروز با پدیده «سالمند رها شده» مواجه هستیم.
به گفته آقای محسنی بندپی، سالمندان به دلیل تنها شدن «دچار استرس و نگرانی» شده و همچنین «مستعد بیماری‌های مختلفی» می‌شوند.
اردیبهشت سال ۹۴ نیز علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، رها کردن سالمندان در خیابان را از «اتفاقات نوظهور» در شهرهای بزرگ دانسته و گفته بود که این پدیده «در حال اپیدمی شدن است».
در همین حال اکبر باقری، سرپرست بهزیستی استان تهران، روز دوشنبه، ۸ شهریور، با اشاره به رها شدن سالمندان از سوی فرزندانشان گفته بود که حدود ۱۸۹۸نفر «مجهول الهویه» در مراکز بهزیستی استان تهران زندگی می کنند.
روزنامه شرق سال گذشته در گزارشی نوشته بود که «سالمندان مجهول‌الهویه طبق تعریف به افرادی گفته می‌شود که در گوشه‌وکنار شهر، مانند مبادی ورودی شهر، کنار ترمینال‌ها، امامزاده‌ها، پارک‌ها و… رها شده‌اند».
براساس گزارش‌ها حدود ۲۳۰ مرکز نگهداری سالمندان در ایران فعالیت می‌کنند که تعدادی از آنها با حمایت دولت و برخی به صورت خیریه اداره می‌شوند.
با احتساب سن ۶۵ سال به بالا، حدود ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر در ایران سالمند محسوب می‌شوند که به گفته فرید براتی، رییس شورای عالی سالمندی، ۱۰۰ هزار نفر از آنان در مراکز روزانه و شبانه بهزیستی نگهداری می‌شوند.
درهمین حال رییس سازمان بهزیستی گفت که این سازمان از ۶۰۰ هزار سالمند «حمایت» می‌کند که «۱۰۰ هزار نفر از آنها یارانه می‌گیرند، ۱۸ هزار نفر در مراکز شبانه‌روزی هستند که یارانه آنها حدود ۶۰۰ هزار تومان است».
حسین احمدی، مدیر عامل موسسه کهریزک، روز چهارشنبه ۲۰ مرداد گفته بود: «سازمان بهزیستی در ازای هر مددجو ۵۰۰ هزار تومان و کمیته امداد نیز ۶۰ هزار تومان پرداخت می‌کند این در حالی است که هزینه نگهداری هر مددجو در ماه ۲ میلیون تومان و بیماران ام اس نیز ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است».
رییس سازمان بهزیستی در مصاحبه روز یکشنبه خود همچنین اعلام کرد که در سال ۱۳۳۵ سه درصد از جمعیت ایران سالمند بودند که این رقم درسال ۹۰ به ۸ درصد افزایش یافته است.
به گفته آقای محسنی بندپی، استان گیلان با ۱۱ درصد از جمعیت بیشترین سالمندان و استان سیستان و بلوچستان با ۴.۹ درصد از جمعیت استان کمترین میزان سالمندان را دارد.
