سرگردانی بیمار کارتنخواب در همدان به دلیل سوءتدبیر برخی از مسوولان، منجر به قطع هر دو پای او خواهد شد!
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از خبرگزاری برنا، سرمای ناگهانی و شدید در همدان از چند هفته پیش موجب شد تا موج رسانهای برای حمایت از افراد کارتنخواب راه بیفتد چراکه در همدان گرمخانه یا محل مناسبی برای نگهداری از بیخانمانهای شهر وجود نداشت.
پس از این موج رسانهای شهرداری همدان محلی را برای کارتنخوابها در نظر گرفت که چندان شرایط مناسبی نداشت چراکه چندینبار درگیری و مسائلی از این قبیل در این گرمخانه رخ داده بود.
روز گذشته بحثی در فضای مجازی عنوان شد که بر اساس آن یک فرد کارتنخوابی که هر دو پای او به دلیل سرمازدگی یخ زده بوده، از سوی اورژانس به گرمخانه شهرداری منتقل شده و دو شب در این گرمخانه بدون حتی ذرهای مراقبت به حال خود رها شده است.
این کارتنخواب که « ر- ه» نام دارد و حدود پنجاه ساله و اهل تهران است با اورژانس از پلیس راه همدان ـ قزوین به همدان منتقل شده است.
این فرد که بیماری قند خون هم دارد، ابتدا به بهزیستی برده شد اما بهزیستی بیمار کارتنخواب را نپذیرفته در نهایت اورژانس او را به گرمخانه شهرداری منتقل کرده است.
مسؤولان گرمخانه نیز تماسی با بهزیستی گرفته و درخواست انتقال بیمار به بهزیستی را دارد که بهزیستی اعلام میکند به دلیل اینکه بیمار اکنون دارای عضو است ما این فرد را قبول نمیکنیم؛ جای تعجب است که دستگاهی باید منتظر بنشیند تا فردی معلول شده و بعد او را پذیرش کند؟!
این فرد با دستور دادستانی به بیمارستان سینا منتقل میشود که پزشکان پس از معاینه تشخیص میدهند هر دو پای او سیاه شده و باید قطع شود؛ بیمارستان سینا نیز از قبول بیمار سرباز میزند و در نهایت کارتنخواب بیچاره به بیمارستان بعثت منتقل شده و در آنجا بستری میشود.
از آخرینباری که جورابش را از پایش درآورده، پنج ماه میگذرد؛ درست است که به بیماری قند خون مبتلاست اما علت اصلی سیاه شدن پای او سرمازدگی شدید عنوان شده است.
بیمار به پزشکان گفته که در گذشته نیز پای او دچار سرمازدگی شده اما بعد از گذشت ۳۰ روز بهبود یافته و اگر در این حالت بماند ۳۰ روز دیگر خوب میشود، او امید به بهبود خود دارد اما طبق گفته پزشک بیمارستان در صورت عدم اعلام رضایت بیمار باز هم پای او قطع خواهد شد چون چارهای نیست!
اما نکته قابل توجه این است که اورژانس چرا بیمار را به جای انتقال به بیمارستان به بهزیستی و سپس گرمخانه شهرداری برده است! مگر وظیفه اورژانس مداوای بیماران نیست و نباید نجات جان انسانها برای اورژانس در اولویت قرار داشته باشد؟
کوتاهی دستگاههای متولی موجب شده تا فردی پای خود را از دست بدهد در حالی که اگر کمی دلسوزی و مسؤولیتپذیری در مسؤولان این دستگاه وجود داشت ممکن بود از وقوع این اتفاق پیشگیری شود.
قطع پای این فرد کارتنخواب نه تنها مشکلی از مشکلات او را حل نمیکند بلکه به مشکلات او اضافه خواهد شد و شاید در این زمان بهزیستی او را به عنوان معلول قبول کند، البته اگر بهانه همدانی نبودن او را مطرح نکند!