به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از رادیو فردا، در این بیانیه تصریح شده است: «برای زنان ایرانی نیز که از گذشته‌های دور در دست‌یابی به حقوق و برابرى‌های انسانى و رفع تبعیض، تلاش‌های گسترده و مداومی داشته‌اند، ۸ مارس بسیار مهم است. در ایران فعالان حقوق زنان (أعم از زن و مرد)، کوشیده‌اند در این‌روز با یکی‌کردن صداهایشان، به اشکال مختلف مطالبات‌شان را مطرح کنند و خواسته‌های برحقشان را به سیاست‌گذاران یادآوری کرده‌اند.»
این بیانیه اضافه کرده است: «از این‌رو، با هدف حرکت به سوی جامعه‌ای بهتر و روزهایی روشن‌تر، پیشنهاداتی را به دولت، مسئولان و تصمیم‌گیران کشور ارائه می‌دهیم و در معرض قضاوت عموم می‌گذاریم؛ با این امید که منجر به جلب توجه هرچه بیشتر اذهان عمومی و سیاست‌گذاران کشور به کف مطالبات زنان ایرانی و کاستی‌های این حوزه شود.»
این فعالان زن مطالبات خود رادر ۱۶ محور مطرح کرده اند.
در این بیانیه ازجمله به مسایلی چون «بسترسازی و اقدام برای تساوی همهٔ افراد جامعه فارغ از جنسیت در محضر قانون و در متن قوانین حمایتی»، « سیاست‌گذاری و الزامى‌کردن دستمزد برابر زنان با مردان»،«ایجاد فضای آزاد برای فعالیت مستقل انجمن‌های مدنی در حوزه زنان باهدف مشارکت فعال آنان در تمامی عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی»، «هموارکردن مسیر مشارکت فعال و برابر زنان به‌مثابه حقوق شهروندی ایشان، در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی، فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی»، «مشارکت‌دادن زنان در تدوین قوانین از طریق ایجاد ارتباط میان نمایندگان زنان در تشکل‌های مستقل مدنی با نهادهای دولتی و قانون‌گذاری» اشاره شده است.
در پایان این بیانیه تاکید شده است: «از آنجا که هر تغییری در مسیر توسعهٔ کشور، با توجه به‌ظرفیت نیروهای اجتماعی و از طریق گفت‌وگو با جامعه و مصلحان اجتماعی صورت می‌گیرد٬ دراین آخرین روزهای سال ۱۳۹۵، همزمان با روز جهانی زن، ما امضاکنندگان این بیانیه به‌عنوان بخشی از جامعهٔ مدنی، خواستار توجه و رسیدگی مسئولان به مطالبات حداقلی مطرح‌شده هستیم.»
شماری از نهادهای دانشجویی در ایران نیز از این بیانیه حمایت کرده اند.
«روز برابری‌خواهی زنان در ایران است»
همچنین گروهی از فعالان سیاسی و مدافعان حقوق زنان در خارج از کشور همزمان با روز جهانی زن در نامه‌ای خطاب به زندانیان زن در ایران نوشته اند، «روز جهانى زنان برای ما نیز روز فریادهای دادخواهی و برابری‌خواهی زنان در ایران است.»
به گزارش وب سایت کانون زنان ایرانی، در این نامه آمده است:«بر آن شدیم تا در نامه‌ای به شما همراهان و خواهران دربند، شما که براى دفاع از حق آزادى و برابرى و عدالت رنج زندان و حصر را متحمل شده اید. آنچه را که باید کنار هم به گفت‌وگو می‌نشستیم، به قلم بسپاریم.»
تاکنون ۴۱ فعال سیاسی و حقوق زن این نامه را امضا کردند. شیرین عبادی، نیلوفر بیضایی ، مهر انگیز کار ، پرستو فروهر ، شهرنوش پارسی پور،نیره توحیدی ، آسیه امینی ، نوشابه امیری ، پروین بختیارنژاد ، و رویا برومند از جمله امضا کنندگان این نامه هستند.
در بخش دیگری از این نامه آمده است: «در آستانه این روز بزرگ، در جامعه ما چه می‌گذرد؟ فقر و بیکارى همچون طاعون خانه به خانه پیش می‌رود، آنهم در سرزمینى که ثروت عظیم نفت و گاز آن به جاى اینکه صرف زیر سازى اجتماعى و اقتصادى براى تولید و کارآفرینى شود، صرف لشگرکشى و قدرت‌نمایى نظامى، سیاسى و اقتصادى در گوشه‌هاى خاور و همسایگان دور و نزدیک شده است.»
گزارش ها حاکی است که گزارشهای رسمی هم اکنون بیش از ۶۰ فعال سیاسی ، مدنی و یا عقیدتی زن در زندان های ایران هستند.
