فرزند کمال فروغی، شهروند ایرانی– انگلیسی که از اردبیهشت ۱۳۹۰ در زندان اوین به سر می‌برد، طی پیامی در ۱۰ شهریور ماه ۱۳۹۶ از وضعیت سلامتی پدرش اظهار نگرانی کرده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از کمپین بین المللی، کامران فروغی در این پیام نوشته است: «ما بسیار نگران وضعیت سلامت پدرم هستیم. نمی‌دانیم که چند تولد دیگر برایش باقی مانده است. نمی‌دانیم که آیا از اوین زنده بیرون خواهد آمد و نمی‌دانیم که آیا ما او را دوباره خواهیم دید یا نه.» این زندانی از زمان بازداشت تاکنون حتی از یک روز مرخصی هم برخوردار نبوده است.
فرزند کمال فروغی با اظهار نگرانی از وضعیت سلامت پدرش نوشته است: «از پنج هفته گذشته نتیجه آزمایشاتی که بر روی پدر انجام گرفته به زندان تحویل داده شده اما هنوز به خود زندانی داده نشده است بنابراین پدر هنوز نمی‌داند مشکلش چیست و از آن‌جا که هیچ فامیلی هم در ایران نداریم هیچ کس از وضعیت او خبر ندارد. این رفتارها برخلاف قوانین بین‌الملی پزشکی است. نه خود زندانی و نه خانواده‌اش هیچ کدام مطلع از نتیجه آزمایشات او نشده‌اند.»
کامران فروغی با اشاره به اینکه چشمان پدرش از یک سال پیش دچار آب مروارید شده اما هنوز درمانی روی او صورت نگرفته، گفت: «به گفته متخصص چشم که پدرم را سه‌شنبه گذشته معاینه کرده، او هر چه سریعتر به عمل برای درمان آب مروارید نیاز دارد و همچین به مراقبت‌های پزشکی پس از عمل حداقل برای یک هفته، اما ما ناامیدیم. دقیقا یک سال پیش تشخیص آب مراورید برای پدرم داده شد اما هیچ درمانی تاکنون صورت نگرفته و هنوز هم ما منتظریم.»
فرزند این زندانی با اشاره به بهبود روابط ایران و انگلیس از طریق تبادل سفیر از یک‌سال پیش نوشت اما این بهبود روابط دو کشور تاثیری بر روی وضعیت پدرش نداشته و علیرغم اینکه آن‌ها سال گذشته نامه‌ای به حمید بدیعی‌نژاد، سفیر ایران در بریتانیا درباره پیگیری وضعیت پدرش نوشته‌اند اما تاکنون پاسخی به نامه آن‌ها داده نداشته است.
کمال فروغی از سال ۱۳۹۵ دارای شرایط آزادی مشروط است اما علیرغم درخواست‌های مکرر از سوی وکیلش با این تقاضا به دلایل نامشخص مخالفت شده است. علاوه بر این او از زمان بازداشت تاکنون حتی از یک روز مرخصی هم که حق هر زندانی است برخوردار نبوده است.
کمال فروغی، متولد ۱۳ سپتامبر ۱۹۳۹، شهروند ایرانی- انگلیسی تبار و مهندس عمران در تاریخ ۱۵ اردبیهشت ۱۳۹۰ (پنجم می ۲۰۱۱) از سوی ماموران سپاه پاسداران در آپارتمان محل سکونتش در تهران بازداشت شد و به مدت ۱۸ ماه در سلول انفرادی بند دو- الف سپاه پاسداران در زندان اوین بود. پس از آن او به بند ۳۵۰ این زندان منتقل شد و تاکنون در آن‌جا به سر می‌برد. آقای فروغی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به اتهام «جاسوسی» به هفت سال حبس محکوم شد.
کامران فروغی پیش‌تر در گفتگویی با کمپین در تاریخ سوم آبان ۱۳۹۵ با اظهار اینکه تقاضای آزادی پدرش را به شکل مشروط دارد گفته بود: «هیچ دلیل منطقی و قانونی برای اینکه بیش از این پدرم در زندان باشد وجود ندارد. او ۱۸ ماه در انفرادی بود و بعد بدون مستندات کافی به هفت سال حبس برای اتهام جاسوسی محکوم شد. اما اگر مقامات بخواهند او را همچنان نگه دارند دومین تقاضایمان حق استفاده او از مرخصی است چون او تاکنون از این حق محروم بوده است. همچنین سومین درخواست مان مراقبت‌های پزشکی مناسب در خارج از زندان است.» اما تاکنون به او یک روز مرخصی نیز داده نشده و مراقبت‌های پزشکی او نیز نیمه کار باقی مانده است.
فرزند این زندانی ۷۷ ساله همچنین در گفتگو قبلی خود درباره مستندات اتهام جاسوسی پدرش به کمپین گفته بود:«هرگز مقامات قضایی ایران توضیحی درباره مستندات اتهام جاسوسی او ارائه نکردند و ما نمی دانیم بر چه اساسی این اتهام وارد شده است. اما از پدرم در بازجویی‌ها پرسیده شده چرا مرتب بین دو کشور مسافرت می کرده، چرا دوستانن انگلیسی دارد و چرا پاسپورت انگلیسی دارد.»
