عفو بینالملل در یک کارزار جهانی با نام «بنویس برای حق» از همگان درخواست کرد که با ارسال نامه و پیام خواستار آزادی اسماعیل عبدی و گلرخ ایرایی شوند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، دفاتر سازمان عفو بینالملل در انگلیس و کانادا اسماعیل عبدی و گلرخ ایرایی را به عنوان فعالان حقوق بشر از ایران برای کارزار جهانی بنویس به ای حق انتخاب کردهاند.
در این کارزار که سالانه در آستانه روز جهانی حقوق بشر برگزار میشود، صدها هزار تن از کنشگران و حامیان حقوق بشر از سراسر جهان با ارسال پیامک، کارتپستال، نامه و با امضای دادخواستهای آنلاین در دفاع از کسانی که حقوقشان پایمال شده است، اقدام میکنند.
اسماعیل عبدی از اعضای ارشد کانون صنفی معلمان، دبیر ریاضی شهر اسلامشهر و مربی درجه دو فدراسیون بینالمللی شطرنج است. او از سال ۱۳۸۵ فعالیت خود را با کانون صنفی معلمان ایران آغاز کرد و از همان روزهای آغازین فعالیت، بارها در تجمعات صنفی معلمان بازداشت و زندانی شد. عبدی که در انتخابات مجمع عمومی کانون صنفی معلمان با بالاترین رأی به عنوان دبیر کانون معلمان برگزیده شده، بارها در اعتراض به امنیتی کردن پروندههای صنفی معلمان زندانی، دست به اعتصاب غذاهای طولانیمدتزده و هم اکنون در زندان اوین به سر میبرد.
این فعال صنفی به اتهام اجتماع و تبانی به قصد اخلال درنظم عمومی و تبلیغ علیه نظام به شش سال زندان محکوم شده است.
گلرخ ایرایی، متولد ۱۳۵۹ نخستین بار در تاریخ ۱۵ شهریورماه به همراه آرش صادقی، همسرش بازداشت و به دو اتهام توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام محکوم به شش سال حبس شده است. طبق گفته آرش صادقی، در روز دادگاه گلرخ ایرایی در بیمارستان بستری بوده و مدارک پزشکی او را وکیلش، خانم زهرا مینویی، به دادگاه تحویل میدهد اما قاضی صلواتی بدون توجه به عدم حضور او و شنیدن دفاعیاتش حکم شش سال حبس را برای او غیابی صادر کرد و دادگاه تجدیدنظر هم این حکم را عیناً تائید کرد.
پیشتر خانم ایرایی خواستار بازبینی حکم خود و همسرش شده بود، در خصوص اتهامات خود که مبنای صدور شش سال حکم زندان بوده است گفت: «وقتی برای تفتیش به خانه ما رفتند یکسری سررسید حاوی دستنوشتههای من بود که از خانه ما بردند. یکسری داستان و شعر بود که هیچ کجا انتشار نداده بودم نه در فضای مجازی و نه در هیچ محفلی خواندهنشده بود. برمبنای این دستنوشتهها و همچنین یکسری از پستهای فیسبوکیام که در حمایت از شاهین نجفی بوده به من اتهام توهین به مقدسات زدند و ۵ سال حکم دادند. یک سال هم بابت تبلیغ علیه نظام که به ارتباط با خانوادههای کشتهشدگان و خانوادههای زندانیان استناد کردند. حتی تماسهای تلفنی هم برایشان خیلی مهم بود. یکسری عکس و ویدئو از خودم داشتم از تجمعات ۸۸ که هیچ کجا منتشرنشده بود و من حتی در فیسبوک خودم هم نگذاشته بودم اما استناد کردند به مجموع اینها و به من اتهام تبلیغ علیه نظام و حکم یک سال دادند. در دادگاه تجدیدنظر، آقای رئیسیان، وکیل ما از سایت رسمی آقای خامنهای استفتای ایشان را پرینت گرفته بودند و ارائه دادند که آقای خامنهای گفته بوده اگر اهانتی به مقدسات در فضای شخصی و در خفا اتفاق بیفتد و عمومی نباشد به حالت مجرمیت نمیتواند دربیاید و ازلحاظ قانونی اهانت تلقی نمیشود. اما باوجوداینکه وکیل من برگه را روی پرونده من گذاشتند اما بازهم اشد مجازات را برای اهانت به مقدسات به من دادند و حکم عیناً در دادگاه تجدیدنظر تائید شد.»