گوهر عشقی مادر ستار بهشتی، کارگر وبلاگنویسی که زیر شکنجه نیروهای امنیتی کشته شد در روز تولد فرزندش در نامه ای خطاب به دونالد ترامپ اعلام کرده که مردم ایران دوست آمریکا و همه مردم هستند و «مرگ» را تنها برای جمهوری اسلامی می خواهند.
متن این نامه که برای انتشار در اختیار تارنگار حقوق بشر در ایران قرار گرفته است، در پی میآید:
«سلام می گویم به شما آقای دونالد ترامپ، تا سلام گفته باشم به مردم آمریکا، تا گفته باشم: ما ایرانیان، دوستدار مردم آمریکا و همه مردم جهانیم. من از جانب خودم، از تک تک مردم آمریکا معذرت میخواهم بخاطر «مرگ بر آمریکا» گفتن های مردم ایران. من از شعور خودم معذرت می خواهم بخاطر سالها عقبگردی که امثال من گرفتارش بودیم. ما از خمینی و خامنه ای و آخوندهای دستگاه، فریب خوردیم. بسیاری مثل من، فریب آخوندهایی را خوردیم که دست در جیب و خون مردم دارند و مردم را به صبر و تحمل توصیه می کنند!
من بدون خجالت می گویم: ما غلط کردیم اگر با شعارهای جمهوری اسلامی همراه شدیم و مرگ بر آمریکا و مرگ بر انگلیس و مرگ بر اسراییل گفتیم. من در این روزهای آخر عمرم، به چنان فهمی رسیده ام که مرگ را برای قاتل فرزندم هم نمی خواهم. بارها گفته ام که اگر قاتل پسرم هم بخانه ام بیاید، از او مثل یک مهمان پذیرایی می کنم.
آقای ترامپ، فرزند مرا مأموران سیدعلی خامنه ای، جلوی چشمم از خانه بیرون کشیدند و بردند و سه روز بعد، جنازه اش را تحویلم دادند. مگر گناه پسرم چه بود؟ گناه پسر من نوشتن مطالب ساده ای بود که در فضای مجازی بیست نفر هم خواننده نداشت! در این هفت سالی که از کشته شدنِ پسرم می گذرد، جایی نبوده که سر نزده باشم. بارها دست به دامن خامنه ای و قوه قضاییه و دولتی ها و نمایندگان مجلس شدم تا به آنها بگویم من از شما پول خون پسرم را نمی خواهم بلکه یک دادگاه عادلانه می خواهم. یک دادگاه علنی و عادلانه تشکیل بدهید و به من بگویید چرا و به چه دلیل فرزند مرا کشتید؟
شاید از خودتان بپرسید من چرا این نامه را برای شما می نویسم؟ و چرا این نامه را برای خامنهای نمی نویسم؟ از نظر من، خامنه ای جنازه ای بیش نیست. او از همان روزی که دروغ گفت و از روزی که دست به خون مردم برد، مُرد! او سالهاست که مرده. خامنه ای نسبتی با ایران و مردم ایران ندارد. نسبت او با عمامه ای است که بر سر دارد. عمامه ای که از آن خون و دروغ می چکد. خواستم به شما بگویم: اول شهریور، سالروز تولد پسر کشته شده ام، ستار بهشتی به دست مأموران خامنه ای است.
من نشستم و فکر کردم و با خود گفتم: بخاطر سالها «مرگ بر آمریکا» گفتنِ آدمهای فریب خورده ای چون من، نکند مردم آمریکا از ما مردم ایران دلگیر باشند!؟ با فرستادن این نامه خواستم به شما بگویم: ما مردم ایران، خودمان اسیر خامنه ای و مأموران او هستیم و روزشماری می کنیم برای روزی که از جمهوری اسلامی خبری نباشد. بله، ما با مردم آمریکا دوست هستیم. این نامه را مادری برای شما می نویسد که تنها نان آور خانه اش، توسط مأموران خامنه ای کشته شده. این مادر که هفت سال است لباس سیاه عزای پسرش را بر تن دارد، دست دوستی به سمت شما دراز می کند تا شما سلامش را به مردم آمریکا برسانید و به آنان بگویید: گوهر عشقی، همه مردم جهان را دوست خود می داند و «مرگ» را تنها و تنها برای جمهوری اسلامی می خواهد!
آقای ترامپ، پیشنهادی دارم برای دوستی. این را از من بپذیرید. من خون فرزندم ستار را در کف دست می گیرم و آن را پیش پای “دوستی مردم ایران و مردم آمریکا” دفن می کنم. از شما خواهش می کنم روز اول شهریور را که روز تولد پسرم ستار است، روز دوستی میان مردم ایران با مردم آمریکا اسم گذاری کنید. دوست دارم با این دلخوشی از دنیا بروم. چه اسم خوبی. روز اول شهریور، روز تولد ستار بهشتی، روز دوستی میان مردم ایران و مردم آمریکا.”
با احترام
گوهر عشقی – مادر ستار بهشتی
ایران – شهرستان رباط کریم»