طی روزهای گذشته خبری مبنی بر اجبار بهائیان مبنی بر دفن درگذشتگانشان در گورستان خاوران منتشر شده است. بهدنبال این اقدام جمعی از خانوادههای اعدامیان سیاسی دهه ۶۰ و کشتار زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷، با انتشار نامهای خطاب به شهردار تهران، اعمال اجبار به بهاییان برای دفن امواتشان در گورستان خاوران را «مغایر حرمت انسانی» خواندند.
متن کامل این نامه در ادامه میآید:
«بگذارید تصویری از یک گورستان دسته جمعی به شما بدهیم:
تابستان ۱۳۶۷، جایی دور افتاده در جنوب شرقی تهران. دستان لرزان اما جستجوگر خانوادهها، خاک نمناک را کنار میزنند. نیازی به حفاری عمیق نیست. پیراهن چهارخانه آبی، یک دست کنار سر آن دیگری و پایی بر سینهی دیگری. اینجا خاوران است، یکی از بزرگترین گورستانهای دسته جمعی ایران. هزاران زندانی سیاسی اعدام شده در دهه ی شصت و بیشتر اعدامیان کشتار دسته جمعی تابستان ۱۳۶۷ در گورهای دسته جمعی به خاک سپرده شدهاند.
از آن روز تا به امروز، قدمها و سرودهای خانوادههای اعدامیان بود که علیرغم ارعاب و سرکوب و با امید و آرمان دادخواهی، خاوران را زنده نگاه داشتند و بر یک پرسش پافشاری کردند: اجساد اعدامیان، پدران، مادران، خواهران، برادران و فرزندان ما کجا هستند؟
در طی چند روز گذشته چندین قبر جدید در محل گورهای دستهجمعی خاوران حفر شدهاند. این اولین بار نیست که حکومت جمهوری اسلامی تلاش میکند بقایای جنایاتش در سال های دهه ۶۰ و قتلعام تابستان ۱۳۶۷ را بپوشاند و به فراموشی تاریخ بسپارد.
ما فرزندان اعدامیان سال های دهه ۶۰ و قتلعام تابستان ۱۳۶۷ ادامه دهنده همان راهی هستیم که مادران، پدران و همسران دادخواه بیش از ۳۰ سال طی کرده و بسیاری از آنان دیگر در میان ما نیستند.
خاوران نه تنها جغرافیای ما بلکه تاریخ مشترک تمام حذفشدگان و مبارزان راه عدالت و آزادی است. ما از مردم ایران درخواست میکنیم تا نسبت به این تعرض به اجساد خاک شده در خاوران خاموش نمانند. ما هم سرنوشت هستیم چرا که رهایی همچون دادخواهی امری جمعی است.
همچنین از جامعه بهائیان که خود سالیان طولانی است درد خاکسپاری بدون احترام را چشیدهاند، میخواهیم به تعرض به اجساد، خاطرات و تاریخ اعدامیان دههی ۶۰ که خواستهی نیروهای امنیتی است تن ندهند.
ما تا روشنشدن وضعیت اجساد اعدامشدگان پنهانی سال ۱۳۶۷ هر تغییری در این خاک را محکوم میکنیم. پرچم دادخواهی ما تا همیشه برافراشته خواهد بود.»
گفتنی است گورستان خاوران در جنوب شرق تهران و در حاشیه جاده خاوران، یکی از گورهای جمعی زندانیان سیاسی اعدامشده در سال ۱۳۶۷ در ایران است که هزاران تن از اجساد اعدام شدگان بهصورت جمعی و بدون نام و نشان در این محل دفن شده است.