به دلیل ناامنی فضای اینترنتی برای شرکت‌های ایرانی و اعمال فشار نهادهای حکومتی برای بستن سایت‌های ایرانی، افراد و شرکتها در ایران ترجیح می‌دهند که از سرورهای خارج از کشور استفاده کنند، چرا که در صورت درخواست نهادهای قضایی و امنیتی چه به صورت قانونی و چه به صورت فراقانونی، شرکت‌های داخلی توانایی محافظت از اطلاعات مشتریان خود را ندارند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از کمپین، ناامنی فضای اینترنتی برای شرکت‌های ایرانی آنچنان موجب نگرانی آنها در استفاده از سرورهای داخل کشور شده است که محمود واعظی در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۹۴ در نشست برسی مشکلات و چالش‌های OTT و شبکه‌های اجتماعی داخلی گفت مدیران شرکتها به طور خصوصی به او گفته‌اند «بسیاری از ایرانی ها ترجیح دهند سرورشان در خارج از کشور مدیریت شود.چرا که در صورت فیلتر شدن مشتریان خارجی خود را از دست نخواهند داد.»
یکی از دلایل علاقه به استفاده از سرورهای خارج از ایران این است که استفاده از سرورهای داخل ایران برای میزبانی وب‌سایت‌ها و یا ذخیره مکاتبات کابران در اپلیکیشن‌های پیام رسان، باعث می‌شود که هر زمان که نهادهای امنیتی و قضایی اراده کنند، محتوای آنها در دسترس این نهادها قرار گیرد و حریم خصوصی مشترکان ایرانی نقض شود.
یکی از مدیران شرکتی در ایران که اقدام به ارائه سرویس میزبانی وب به کاربران می‌کند در خصوص محدودیت‌هایی که در سال‌های اخیر برای چنین شرکت‌هایی ایجاد شده گفت: «چند سال پیش صفحه‌ای برای تایید اپلیکیشن‌ها از سوی وزارت ارشاد در اختیار کافه بازار قرار گرفته بود که بعدها استفاده نشد، اما رویه امسال(۱۳۹۴) تغییر کرده و تمام تولید کننده‌های اپلیکیشن باید قراردادی که به آدرس محل سکونت آنها پست می‌شود را امضا کنند و همراه مدارک شناسایی تحویل بدهند. این یعنی نابودی حریم شخصی در تمام ابعاد آن. در حالی که اگر بخواهیم همان اپلیکیشن را در سرویس‌های جهانی مانند گوگل پلی استور و یا اپل استور قرار دهیم به هیچ کدام از این موارد نیازی نیست، کافی‌ست حسابی باز کرد و مبلغ عضویت را پرداخت کنیم.»
این مدیر و کارآفرین ایرانی در مورد فشار‌هایی که برای خدمات میزبانی وب بر آنها وارد شده اضافه کرد: «چند سال پیش سایت‌های میزبانی وب هم مجبور به همکاری با ساماندهی پایگاه‌های اینترنتی شدن و پیامدش این بود که اگر وب‌سایتی پستی یا مطلبی از سایتش را بنا به دستور آنها حذف نکنند، این سازمان به شرکت میزبان وب دستور حذف آن مطلب را می‌دهد. در نهایت به نظرم دولت روحانی شاید در ظاهر مخالف فیلترینگ باشه اما جو امنیتی وب بیشتر شده و اطلاعات بیشتری از دست اندر کاران این حوزه و حتی افراد عضو شبکه ها دارند.»
نمونه ایمیل ارسالی از طرف کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه به یک شرکت خدمات میزبانی وب
حذف اطلاعات بخشی از یک وب‌سایت توسط شرکت میزبان آن وب‌سایت، به معنی آن است که شرکت میزبان تمام مجوزهای مشخص شده توسط شرکت سازنده و مالکین وب سایت را بدون اجازه آنها دور می زند و وارد بانک اطلاعاتی وب‌سایت‌شان می‌شود. این به معنای نادیده گرفتن و نقض حریم خصوصی و حتی مالکیت تجاری این شرکتها است.
