نازنین زاغری رتکلیف، شهروند ایرانیایی-بریتانیایی که فعالیت اصلی او در زمینه امور خیریه است، در ایران بازداشت شده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از ایران وایر، نیروهای امنیتی وابسته به سپاه پاسداران، نازنین زاغری رتکلیف، ۳۷ ساله را ۱۵ فروردین در فرودگاه تهران بازداشت کرده‌اند. یک مقام ایرانی بدون اینکه خودش را معرفی کند به والدین زاغری گفته علت دستگیری «تهدید علیه امنیت ملی» بوده است. نازنین زاغری به خانواده‌اش گفته است او تحت فشار مجبور به اعتراف شده است. تاکنون جزییات اعترافات او منتشر نشده است.
به گفته ریچارد رتکلیف، همسر نازنین زاغری، او از زمان بازداشت در سلول انفرادی به سر می‌برد و از دیدن خانواده، وکیل خانوادگی و دختر ۲۲ ماهه‌اش، که در هنگام ورود به ایران با او بود، محروم بوده است.
ماموران پاسپورت گابریلا، دختر خردسال زاغری، که تابعیت بریتانیایی دارد را هم ضبط کرده‌اند. او اکنون پیش پدربزرگ و مادر بزرگش در تهران است.
ریچارد رتکلیف می‌گوید: «نازنین چندین بار برای دیدن خانواده‌اش به ایران سفر کرده بود و پیش از این هیچ مشکلی برایش پیش نیامده بود. نازنین هیچ وقت از سفر به ایران نمی‌ترسید و خانواده‌اش هم در تهران مشکلی نداشتند. آن‌ها خانواده آرامی هستند.»
ریچارد رتکلیف می‌گوید همراه با وکیل نازنین و خانواده‌اش در حال تلاش هستند تا درباره علت دستگیری وی اطلاعات بیشتری بدست آورند: «اتهامی اعلام نشده است. خیلی گیج کننده است. درک این موضوع خیلی سخت است. ما نمی‌دانیم چیکار باید بکنیم.»
ریچارد رتکلیف از زمان دستگیری نازنین زاغری، با دفتر امور خارجه و مشترک المنافع بریتانیا (FCO) در تماس بوده است. او می‌گوید این دفتر خیلی به او کمک کرده و به او توصیه کرده این موضوع را رسانه‌ای نکند، زیرا منجر به پیچیده‌تر شدن پرونده می‌شود: «ابتدا ما شوکه بودیم، نمی‌توانستیم باور کنیم اما وقتی دیدم نازنین در سلول انفرادی است و از دیدن بچه خودش محروم است، تصمیم گرفتم سکوت را بشکنم. سکوت کاری از پیش نبرد و تصمیم گرفتیم موضوع را رسانه‌ای کنیم.»
خانواده نازنین زاغری کمپینی در وب سایت «چنج دات اورگ» تشکیل داده‌اند و به شرح ماجرا پرداخته‌اند.
رتکلیف می‌گوید به طور مرتب با پدر همسرش صحبت می‌کند، اما خیلی تصویر واضحی از آنچه رخ می‌دهد، ندارد، چرا که پدر نازنین «خیلی با احتیاط پای تلفن صحبت می‌کند».
رتکلیف که از همسر و دخترش دور است، می‌گوید گاهی دخترش را از طریق ویدیو چت می‌بیند: «وقتی سرم شلوغ است، کمتر فکر می‌کنم، اما لحظه‌هایی است که خیلی سخت می‌گذرد».
نازنین زاغری، به عنوان مدیر پروژه برای بنیاد تامسون رویترز کار می‌کرد. بنیاد تامسون رویترز به توسعه رسانه در سراسر جهان کمک می‌کند. اگرچه یکی از پروژه‌های زاغری مرتبط با ایران بوده، اما او در طی شش سال گذشته هیچ پروژه‌ای در زمینه ایران انجام نداده است.
ریچارد رتکلیف می‌گوید: «فکر نمی‌کنم من می‌توانم به ایران سفر کنم. من زمانی به ایران می‌روم که مطمین باشم امن است.»
او با اندوه می‌گوید: «کاش بیشتر می‌دانستیم، در مورد اتهاماتش و در مورد اینکه الان او چطور است.»
نازنین زاغری بعد از بازداشت به کرمان منتقل شده است. رتکلیف می‌گوید: «من نمی‌دانم چرا آن را به آنجا منتقل کرده‌اند. او حدود ۱۰ یا ۱۲ سال قبل در کرمان کار می‌کرد، اما نمی‌دانم انتقال او به کرمان اتفاقی است یا نه. همچنین نمی‌دانم پرونده او مجزاست یا مربوط به دستگیری‌ها اخیر است.»
پیش از این هم برخی شهروندان ایرانی دو تابعیتی ایران در تهران بازادشت شده بودند.
سیامک نمازی، مدیر ایرانی-امریکایی دفتر برنامه‌ریزی استراتژیک کمپانی نفتی «کرسنت»، مهرماه سال ۹۴ در تهران بازداشت شد. همچنین پدر سیامک نمازی که برای دیدن پسرش در زندان به ایران سفر کرده بود، نیز دستگیر شد. باقر نمازی ۸۰ ساله و دارای تابعیت دوگانه ایرانی -آمریکایی، از دسترسی به وکیل محروم بود.
کمال فروغی، یک ایرانی-بریتانیایی که از سال ۲۰۱۱ در زندان اوین زندانی است. خانواده او بعد از چهار سال سکوت، با توجه به وخیم‌تر شدن شرایط سلامت این زندانی ۷۶ ساله تصمیم به اطلاع رسانی درباره بازداشت او گرفتند.
جیسون رضاییان و امیر حکمتی دیگر شهروندان دو تابعیتی هستند که در ایران زندانی شدند. جیسون رضاییان ۱۸ ماه و حکمتی ۴ سال به اتهام جاسوسی در زندان اوین بودند که سرانجام در دی ماه سال ۹۴ با زندانیان ایرانی در آمریکا مبادله شدند. علاوه بر این دو سعید عابدینی و نصرت الله خسروی رودسری هم با زندانیان آمریکایی مبادله شدند.
ایران، تابعیت دوگانه را به رسمیت نمی‌شناسد. به عقیده برخی تحلیل گران، اوقات مقامات ایرانی از فرایند بازداشت افراد با تابعیت دوگانه، برای رسیدن به مقاصد سیاسی خود استفاده می‌کند.
مقام‌های ایرانی هنور درباره بازداشت نازنین زاغری توضیحی به رسانه‌ها نداده‌اند. به طور معمول در این پرونده‌ها، اطلاع رسانی رسمی اندکی صورت می‌گیرد و برخی رسانه‌های تندرو به طرح اتهام‌هایی چون جاسوسی و یا تهدید علیه امنیت ملی درباره افراد بازداشت شده می‌پردازند. گاهی این رسانه‌ها نیز درباره افراد بازداشت شده سکوت می‌کنند و پرونده افراد به طور کلی مبهم باقی می‌ماند. درباره نازنین زاغری تاکنون چنین رویه‌ای اعمال شده است.
