یوسف کاکهممی، زندانی سیاسی، در تماسی به خانوادهاش خبر داده که به زندان مرکزی تبریز تبعید شده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، یوسف کاکهممی، زندانی سیاسی که پیشتر در زندان ارومیه محبوس بود، پنجشنبه ۳۱ فروردینماه پس از فراخواندهشدن به نگهبانی از سوی ماموران امنیتی به خارج از زندان منتقل شد.
او روز شنبه دوم اردیبهشتماه در تماسی تلفنی به خانوادهاش گفت که در بخش قرنطینه زندان مرکزی تبریز محبوس است.
بنا به گزارشهای رسیده، پس از انتقال یوسف کاکهممی به دفتر نگهبانی، همبندان او وسایل شخصیاش را جمع کردند و خواستند آن را به مدیریت داخلی تحویل دهند اما مدیریت داخلی زندان از تحویلگرفتن آن خودداری کرد و گفت که او به زندان برمیگردد.
تا کنون دلیل تبعید آقای کاکهممی به زندان تبریز روشن نیست و مدیریت زندان ارومیه نیز توضیحی به او نداده است.
یوسف کاکهممی، شهروند مهابادی سال ۱۳۸۶ بازداشت و به اتهام ارتباط و همکاری با یکی از احزاب اپوزیسیون کردستان، به ۹ سال حبس تعزیری محکوم شد.
آقای کاکه ممی زندانی سیاسی در پرونده ی دیگری به دلیل ارتباط با رسانهها، خبررسانی، نامهنگاری و از جمله نامه به احمد شهید، گزارشگر ویژهی سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران ، خردادماه ۱۳۹۵، به سلول انفرادی وزارت اطلاعات زندان ارومیه منتقل و تیرماه ۱۳۹۵ به اتهام به اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی از سوی شعبهی دوم دادگاه انقلاب اسلامی ارومیه به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد.
طبق گفته یکی از نزدیکان آقای کاکه ممی، وی در هیچ یک از مراحل دادرسی وکیل نداشته و مدت ها در سلول انفرادی اداره اطلاعات ارومیه تحت فشار و بازجویی بوده و در جلسات بازپرسی و دادگاه همهی اتهامات را رد کرده است.
یوسف کاکهممی، شهروند بوکانی، نخستین بار در سال ۸۶ توسط نیروهای امنیتی–انتظامی بازداشت و در دادگاه انقلاب مهاباد به اتهام همکاری «پژاک یا حزب حیاط کردستان» محکوم به ۹ سال حبس تعزیری شد.
او در اسفندماه سال ۹۳ و اردیبهشتماه سال ۹۴ در بازداشتگاههای سپاه پاسداران و اداره اطلاعات ارومیه به اتهام تبلیغ علیه نظام، ارتباط با رسانهها و نهادهای حقوق بشری مورد شکنجه و فشار قرار گرفت.
او که باید در تاریخ ۲۲ مردادماه سال ۹۵ با پایان دوران محکومیت نه ساله خود از زندان ارومیه آزاد میشد، ۱۶ دیماه ۱۳۹۴ به دلیل ارسال نامه به احمد شهید در شعبه دو دادگاه انقلاب ارومیه و بدون حق داشتن وکیل به ۵ پنج سال حبس محکوم گردید.
همچنین مسئولان قضائی نیز تا کنون به درخواست تجدیدنظر وی در حکم جدید پاسخی ندادهاند.
او در سال ۹۳ و ۹۴ با اتهامات «تبلیغ علیه نظام» و «مصاحبه با رسانهها و سازمانهای بیگانه» بارها به شعبه شش دفتر دادستانی منتقل شده و بدون حضور وکیل مورد بازجویی قرار گرفت.